Expressing Emotions บ่งบอกอารมณ์ผ่านงานปั้น

Expressing Emotions บ่งบอกอารมณ์ผ่านงานปั้น

กว่าจะได้เซรามิกสวยอย่างใจ คุณปู-อริยา สิทธิบุศย์สั่งสมวิชา ทดลองด้วยตนเองมานับชิ้นไม่ถ้วน ทั้งยังสร้างสไตล์ที่ไม่เหมือนใคร ไม่ว่าจะเป็นรูปร่าง หน้าตา ถักโครเชต์ ร้อยลูกปัดเข้ามาเสริม พร้อมนำเสนออารมณ์ศิลปิน สอดแทรกความคิดของตัวเอง

ขวนขวายจากหลายทาง

เคยเรียนทำเซรามิกคอร์สเล็กๆ จากคณะจิตรกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร ไม่ได้จบทางนี้โดยตรง เพราะตอนนั้นอยากเรียนภาพพิมพ์มากกว่า หลังจากจบก็ยังคงรับฟรีแลนซ์งานศิลปะ จนวันหนึ่งคิดว่าเราต้องหาอาชีพเป็นชิ้นเป็นอัน พอดีชอบสะสมแก้วกาแฟกับกระถางเซรามิก อยากทำมานานแล้ว เลยตกลงใจไปเรียนกับรุ่นพี่ที่เขาเปิดสอน ใช้เวลาประมาณ 7-8 วัน ซึ่งพื้นฐานการปั้นนั้นได้มาตั้งแต่ระดับ ปวช. ที่วิทยาลัยช่างศิลป กรมศิลปากร ขึ้นรูปและปั้นได้ แต่ไม่เคยรู้เรื่องการเคลือบมาก่อน พอจบคอร์สนี้ก็ยังเผาไม่เป็นอีก จึงไปเรียนต่อที่กรมวิทยาศาสตร์และการบริการ เลือกลงวิชาการเผาชิ้นงาน 3 วัน ก็ยังตามเขาไม่ค่อยทันเกี่ยวกับสูตรวิทยาศาสตร์ของการผสมเคลือบ ได้ความรู้เพิ่มเติมแล้วต้องมาลองเองด้วย ลงทุนซื้อเตาและอุปกรณ์ทุกอย่างหมดไปเป็นแสน ช่วงปีแรกๆ งานออกมาหนามาก (หัวเราะ) ทดลองอยู่หลายปี ก็ยังรับงานปั้น รวมถึงวางขายที่ร้าน Parden สุขุมวิท 39 จนถึงทุกวันนี้

ทำเซรามิกมา 7-8 ปี เริ่มใช้ชื่อแบรนด์ “Ariya Ceramic” ชัดเจนใน 3-4 ปีหลัง โดยเมื่อปี 2011 เพื่อนที่เข้าร่วมโครงการ Talent Thai ของกรมส่งเสริมการส่งออกแนะนำให้ลงบ้าง เพื่อถือโอกาสเปิดตัวแบรนด์ในงาน BIG ให้คนรู้จัก ก็กลัวเหมือนกันว่าจากที่ชิลๆ แล้วถ้าฟีดแบคดี จะทำงานทันไหม เพราะเราทำคนเดียว ตกลงก็ลองไปจัดแสดงในส่วนของนักออกแบบหน้าใหม่ จึงเริ่มมีคนติดต่อเข้ามาเยอะ ออร์เดอร์มาเรื่อยๆ

มองให้ลึกถึงข้างใน

คอนเซ็ปต์ของ Ariya Ceramic เน้นแสดงคาแรกเตอร์ตัวเองออกมา ช่วงแรกงานหน้าตาคิขุมาก แต่พอออกงานเปิดตัวแล้วจึงต้องมีเอกลักษณ์ชัดเจนมากขึ้น การทำงานแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ เน้นการตลาด คนเข้าใจง่าย เช่น รูปสัตว์ ช้าง ม้า หมา น่ารักๆ ขณะเดียวกันก็อยากทำงานที่แสดงออกจากข้างในของเราจริงๆ มันไม่ต่างจากการเพนต์ภาพถ่ายทอดความรู้สึก ชิ้นงานขณะที่ปั้นก็มาจากผลกระทบรอบตัวที่ส่งผลต่ออารมณ์เรา ถึงสเก็ตช์เอาไว้ก่อน แต่ออกมาก็ไม่เหมือนกัน จะปรับเปลี่ยนไปตามความคิดขณะนั้น หน้าตาผลงานดูนิ่ง แต่แฝงความนัย ชอบให้คนมองแล้วเดาว่าคิดอะไรอยู่ บางคนเข้าใจก็ชอบเลย หรือที่มองว่าตลก ยืนหัวเราะก็มี ความจริงปั้นออกมาก็บังเอิญหน้าเหมือนตัวเองนี่ล่ะ (หัวเราะ)

ชอบปลูกต้นไม้แล้วหากระถางไม่ถูกใจ จึงอยากลองทำเซรามิกขึ้นเองมาถึงตอนนี้ อย่างลูกค้าที่อยู่หอหักหรือคอนโดแถวสุขุมวิทมีพื้นที่จำกัด เราก็ออกแบบกระถางที่อยู่ในตัวบ้านได้ นอกจากนี้ก็ทำแก้วกาแฟ จานรองสบู่ และอีกหลายอย่าง ถ้าตัวไหนฟีดแบคดีก็ทำต่อ แต่ก็ปริมาณไม่เยอะ เพราะขี้เบื่อ ชอบเปลี่ยนไปเรื่อย

ลายมือของ “อริยา”

คนสงสัยว่าทำไมทำคนเดียว ไม่มีลูกมือ หรือว่าทำบล็อกไปเลย เราไม่ชอบปั๊มออกมาเยอะและชอบจับต้องงานทุกชิ้น เคยให้คนมาฝึกอยู่ แต่ต้องใช้การเขียนรูป วาดหน้าประกอบด้วย ยังไงก็ไม่เหมือน อยากจะให้ลูกค้าได้งานที่เราทำขึ้นมาเองจริงๆ เหมือนเวลาอยากได้ผลงานของศิลปินสักคนหนึ่งล่ะ เราเป็นคนคิดเร็ว แป๊บเดียวเดี๋ยวก็เปลี่ยนไปทำอีกแบบ ทำงานจบที่ตัวเอง ถึงเหนื่อยหน่อย แต่ก็สบายดี

ถ้าทำเซรามิกอย่างเดียวเราก็เบื่อเอง และยอมรับว่าไม่ได้จบตรงมาทางนี้ อาจยังด้อยกว่าคนอื่น จึงหาอะไรเข้ามามิกซ์ให้ใหม่กับตลาด เช่น ถักโครเชต์ ร้อยลูกปัดประกอบรอบเซรามิก หรือทำแจกันขาไม้ ปกติก็เป็นคนชอบประดิษฐ์ตั้งแต่เด็กอยู่แล้ว

ชิ้นที่คนตอบรับมากคือ ‘เซ็ตครอบครัว’ พ่อแม่ลูกยืนอยู่ด้วยกัน สะท้อนสังคมสมัยนี้ที่ครอบครัวอาจจะไม่อบอุ่น พ่อแม่แยกทาง หน้าตาแต่ละตัวไม่ได้สุขหรือเศร้าซะทีเดียว ต่างก็มีปัญหา แต่ยังไงก็ไม่อยากให้อยู่ตัวเดียว คนที่ซื้อไปตัวเดียวมักจะกลับมาซื้ออีก อยู่ด้วยกันก็สวยกว่าด้วย อย่างผึ้งหรือนางฟ้ารูปแบบมันน่ารัก ทำไมต้องเป็นผู้หญิง เราก็ลองทำเป็นผู้ชายหน้าแก่ๆ มีหนวด แต่ปีกก็ยังน่ารัก ทำให้แปลกตาออกไป