คุณแม่ตัวจิ๋วเมืองผู้ดีเผยเคล็ดเลี้ยงลูกน้อยให้จ้ำม่ำ

 

เป็นคุณแม่ร่างจิ๋วก็ถือว่าเซอร์ไพรส์โลกอยู่แล้ว แต่ถ้าคุณได้เห็นลูกชายวัยสิบสี่เดือนของเธอจ้ำม่ำแข็งแรงสมวัย คุณอาจจะต้องรู้สึกทึ่งกับเธอคนนี้

อแมนดา มัวร์ เจ้าของตำแหน่งคุณแม่ตัวจิ๋วที่สุดแห่งเกาะอังกฤษวัย 25 อวดลูกชายวัยสิบสี่เดือนของเธอออกสื่อด้วยความภูมิใจ เพื่อให้โลกได้เห็นว่าแม้เธอจะรูปร่างเล็กแคระแกน แต่ก็ทำหน้าที่แม่ได้ไม่มีบกพร่อง

อแมนดามีปัญหาอาการป่วยเนื่องจากความผิดปกติของกระดูกตั้งแต่กำเนิดจนทำให้เธอมีร่างกายเล็กกว่าคนทั่วไป เธอสูงเพียงสามฟุตหนึ่งนิ้ว และความอ่อนแรงของกล้ามเนื้ออันเป็นผลจากอาการป่วยก็ทำให้เธอไม่สามารถยืนทรงตัวได้เหมือนคนปกติ

อแมนดาคบหากับ สตีฟ สามีของเธอซึ่งสูงหกฟุตหนึ่งนิ้ว โดยเธอบอกว่า ความรักไม่อาจทำลายความแตกต่างระหว่างเธอกับเขา หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ตั้งครรภ์ โดยไม่มีใครคาดคิดว่าเธอจะสามารถตั้งครรภ์ได้ เธอได้รับคำเตือนจากสูตินรีแพทย์ว่าอุ้งเชิงกรานของเธอนั้นมีขนาดเล็กเกินไป บวกกับกล้ามเนื้อที่ไม่แข็งแรงเป็นทุนเดิมอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตต่อตัวเธอและลูกในครรภ์ จึงไม่มีใครกล้ายืนยันว่าเธอจะสามารถมีบุตรได้เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ พร้อมกับแนะนำว่าเธอควรตัดสินใจทำแท้งเพื่อรักษาชีวิตของเธอไว้ แต่เธอยืนกรานจะอุ้มท้องลูกชายคนแรกจนครบกำหนดคลอด และคำค้านของแพทย์ก็เกือบจะเป็นจริง เพราะเมื่อครั้งที่อายุครรภ์ของเธอได้ 35 สัปดาห์ เธอก็มีอาการหมดสติจนต้องรีบนำส่งโรงพยาบาลจอห์น แรดคลิฟฟ์ ในอ็อกซ์ฟอร์ดเพื่อให้แพทย์ช่วยชีวิตทั้งแม่และเด็ก

 

แต่การให้กำเนิดทารกของอแมนดาก็ทำให้ทีมแพทย์ต้องทึ่ง หนูน้อยไอแดนคลอดอย่างปลอดภัยด้วยน้ำหนักตัว 5 ปอนด์ 5 ออนซ์ ภายใต้การดูแลอย่างใกล้ชิดของแพทย์ โดยที่ภาวะอาการป่วยทางกระดูกของอแมนดาไม่ได้แสดงออกมาทางกรรมพันธุ์ จนถึงทุกวันนี้ ไอแดนแข็งแรงสมบูรณ์ด้วยน้ำหนักตัว 22 ปอนด์ แถมยังตัวโตกว่าอแมนดาจนเห็นได้ชัด ซึ่งเธอกล่าวอย่างติดตลกว่า ปกติลูกชายเมื่อโตขึ้นก็จะสูงใหญ่กว่าแม่ แต่บ้านเธอคงพิเศษกว่าบ้านอื่นที่มีลูกชายโตกว่าแม่ตั้งแต่อายุเพิ่งจะขวบเดียว แต่เหนือสิ่งอื่นใด เธอโล่งใจที่ไอแดนรับพันธุกรรมปกติมาจากสตีฟเต็มๆ

"ไอแดนกำลังหัดพูดค่ะ เขาเริ่มเปล่งคำออกมาได้นิดหน่อย แถมยังซนน่าดู สตีฟต้องจับเขาใส่รถเลื่อนของเด็ก เรากำลังคิดกันอยู่ว่าจะทำอย่างไรดีถ้าเขาเริ่มเดินได้ก็คงจะเดินไปทั่วบ้าน ถึงตอนนั้นเราคงต้องทำอะไรซักอย่างให้เขาอยู่ใกล้หูใกล้ตาฉันที่สุดเวลาที่สตีฟต้องออกไปทำงานนอกบ้าน"

ฝ่ายสตีเฟนเองแม้จะสงสารภรรยาที่ต้องแบกรับภาระหนักอึ้งเท่าชีวิตขณะตั้งครรภ์ แต่ก็ยังหวังที่จะมีลูกอีกซักคน

"เรารู้ว่ามันไม่ง่าย และการเห็นเธอต้องเสียสละยอมเจ็บปวดเพื่อให้ลูกคลอดออกมาอย่างปลอดภัยก็ทำให้ผมสงสารเธอไม่น้อย แต่ไอแดนก็เติบโตอย่างแข็งแรงสมบูรณ์มากๆ ทั้งที่ตอนแรกหมอบอกกับเราว่าท้องนี้อาจจะไม่รอดทั้งแม่และลูก แต่ผมดูแลเธอตลอด เธอก็เข้มแข็งสมกับหน้าที่ของแม่ และอาจเป็นโชคดีของครอบครัวเราก็ได้ที่ไอแดนมีร่างกายปกติและแข็งแรงขนาดนี้ ถ้าเขาจะมีน้องอีกคน ผมก็เชื่อว่าเขาจะปกป้องดูแลน้องได้อย่างแน่นอน"

เราก็ขอเอาใจช่วยคุณแม่หัวใจแกร่งอย่างอแมนดากับการทำหน้าที่ "แม่" อันยิ่งใหญ่เท่าชีวิตของเธอเช่นกัน