เพลง ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน

ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน - ฝน ธนสุนทร (冯·彤顺通)

Written by：Sure Entertainment

อย่าเหิม อย่าเห่อ

ทะเยอทะยาน

อย่าคิดต้องการ

เที่ยวทำตัวเป็นหัวเรือใหญ่

ถึงระบือมีชื่อก้องฟ้า

แล้วสักคราต้องล่วงลงได้

อย่าคิดว่าตัวเลิศล้ำ

อย่าตามใจตัวเป็นใหญ่

พลาดพลั้งร่วงมาเมื่อไหร่

จะไม่มีใครเอาใจปรน เปรอ

อย่าอวด

อย่าโอ้ว่าโตหรือ ดัง

หากแม้มีทาง

ชื่อเสียงโด่งดังอย่าได้เหิมเห่อ

คนที่ดังกว่าเรายังมี

คนที่ดีกว่าเรายังเกร่อ

อย่าข้ามเมื่อเห็นคนล้ม

อย่าสมน้ำหน้าคนเซ่อ

เคราะห์ร้ายคราวเราเล่าเออ

เราอาจจะเจอกับวามเจ็บใจ

คนถึงมีความชั่วเจ็ดหน

ความดี ของคน

มีน้อยเมื่อไหร่

คนล้มแล้วอาจจะฟื้น

คนยืนอาจล้มก็ได้

ใช่ดังแล้วลืมพวกพ้อง

เที่ยวมองเห็นคนเป็นไพร่

หากล้มทั้งยืนเมื่อไหร่

จะต้องอับอายแทบซุกแผ่นดิน

อย่าเย่อ อย่าหยิ่ง

อย่าทำชิงชัง

อย่าคิดว่าดัง

แล้วไม่เดินจะเหินเมฆบิน

ดังก็มีแต่คนอุ้มโอ๋

โซแล้วทรามกลับถูกหยามหมิ่น

คนดังดนดับอับจน

ก็คนเหมือนกันทั้งสิ้น

อย่ามัวแบ่งชั้นกั้นถิ่น

เราต่างเดินดิน

กินข้าวเหมือนกัน

คนถึงมีความชั่วเจ็ดหน

ความดี ของคน

มีน้อยเมื่อไหร่

คนล้มแล้วอาจจะฟื้น

คนยืนอาจล้มก็ได้

ใช่ดังแล้วลืมพวกพ้อง

เที่ยวมองเห็นคนเป็นไพร่

หากล้มทั้งยืนเมื่อไหร่

จะต้องอับอายแทบซุกแผ่นดิน

อย่าเย่อ อย่าหยิ่ง

อย่าทำชิงชัง

อย่าคิดว่าดัง

แล้วไม่เดินจะเหินเมฆบิน

ดังก็มีแต่คนอุ้มโอ๋

โซแล้วทรามกลับถูกหยามหมิ่น

คนดังดนดับอับจน

ก็คนเหมือนกันทั้งสิ้น

อย่ามัวแบ่งชั้นกั้นถิ่น

เราต่างเดินดิน

กินข้าวเหมือนกัน