มุมมองความรักเปลี่ยนด้วยธรรมะ อุ๋ย บุดด้าเบลส

อกหักจัดการยังไง ผิดหวังจากความรักรักษาแบบไหน มาเรียนรู้ความรักด้วยธรรมะ จากคำแนะนำของ อุ๋ย บุดด้าเบลส ผู้ชายที่ศึกษาธรรมะอย่างลึกซึ่ง "ผมทำใจเยอะขึ้นทุกวันนี้เวลาคบใคร รักกันในวันนี้ก็ดีแล้ว แต่อย่าคิดว่าจะเป็นแบบนี้ตลอดไป มันเปลี่ยนได้"

รัก กับ หลงต่างกันยังไง
-ส่วนใหญ่จะเป็นหลงนะครับ ถ้ารักมันก็จะพร้อมปรับตัว เป็นรักแท้ สำหรับผม หลง หรือคำว่า in love มันจะอยู่ในช่วง 2-3 ปีแรก แล้วพอหมดช่วงนี้ไป มันจะกลายเป็นเฉยๆ ความตื่นเต้นจะหายไป ส่วนใหญ่มนุษย์ชอบความตื่นเต้น ถ้ารักก็พร้อมจะปรับตัว อยู่กับสิ่งที่ไม่ตื่นเต้นไปเรื่อยๆ ได้ ถ้าหลงมันก็จะร้อน มองหาความตื่นเต้นใหม่ๆ

คำว่ามีรักเท่ากับมีทุกข์
-เราคิดแบบนั้นเลยครับ ความสุขกับความรัก ความทุกข์มันตามมาด้วยเสมอ ความรักที่ไม่ตามด้วยความทุกข์ คือความเมตตา เมตตามาครบ 4 อย่าง แยกอยูู่อย่างเดียวคือเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา อุเบกขาอันสุดท้าย คือวางเฉย ยอมรับความจริงได้ว่าถ้าใจเขาเปลี่ยนไปแล้ว เขาไม่ใช่ของเรา เราก็ยังมีความเมตตาเขาอยู่ นั่นคือรักแท้เลย ซึ่งมันหาได้ยากในความรักแบบหนุ่ม-สาว ในเมื่อวันนึงใจเขาเปลี่ยนไปแล้ว เขาไปนอนกับคนอื่น เรายังมีความเมตตายอมรับความเป็นจริง ยอมรับได้หรือเปล่าถ้าทำแบบนั้นได้มันจะเรียกว่ารักแท้

เราสามารถนำธรรมะไปจับกับช่วงเวลาแห่งความรักตั้งแต่เริ่มต้นจนจบสิ้นลงได้อย่างไรบ้าง
-ผมว่าธรรมะถ้าจะให้พูดกว้างแค่ไหน มันมีธรรมะสำหรับฆราวาสในการครองเรือนที่ท่านสอนไว้ คนที่จะอยู่กันได้ควรจะศีลเสมอกัน ปัญหาเสมอกัน ศรัทธาเสมอกัน จาคะเสมอกัน ถ้าศีลเสมอกันมันก็อยู่กันได้แบบไม่มีปัญหา ไม่ใช่บอกว่าคนๆ นึงชอบดื่ม ปาร์ตี้ แต่อีกคนไม่ชอบดื่มเลย แต่มันก็ยัง ไปด้วยกันได้ มันก็มีแต่อาจขลุกขละบ้าง แต่ถ้าคนๆ นี้ไม่ดื่มเหมือนกัน ไม่พูดจานินทาเหมือนกัน มันก็อยู่กันได้ง่าย

ศรัทธาเสมอกัน ถ้าคิดคนละอย่าง ศรัทธาคนละสิ่งมันอยู่ด้วยกันยากเหมือนกัน เพราะมันมีผลกับจิตใจเราเหมือนกัน อย่างที่เขาบอกว่าการเมือง ศาสนาอย่าคุยกัน จาคะเหมือนกันคือการสละออก ถ้าคนนี้ชอบบริจาค ชอบให้ทานเหมือนกัน มันก็อยู่ด้วยกันได้ ตระหนี่ทั้งคู่อาจจะอยู่กันลำบาก หรือปัญญาเสมอกันถ้าทัศนคติในการมองโลกเหมือนกันไหม เห็น อะไรที่เป็นสาระ ไม่เป็นสาระ ถ้าเหมือนกันมันก็อยู่กันได้ แต่มันหาได้น้อยมากที่เหมือนกันเป๊ะขนาดนั้น มันก็อยู่ที่การปรับตัว

และอีกสิ่งหนึ่งที่มนุษย์เป็นกันมากคือเมื่อแรกรัก วันนึงมันก็หมดรักลงซะอย่างนั้น จะด้วยมีเหตุหรือไม่มีเหตุก็แล้วแต่แต่พอฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหมดรักมันก็เสียแล้ว ความหวานชื่นมันหายไปแล้ว อันนี้ต้องใช้ทั้งธรรมะและเรื่องทางโลกจิตวิทยาเข้ามา ต้องคุยกันว่าคุณเบื่อเราเพราะอะไร ถ้าสื่อสารแล้วช่วยไม่ได้ เราต้องหาคนกลางช่วย เดี๋ยวนี้มีการปรึกษาปัญหาชีวิตคู่ ผมว่ามันช่วยได้เป็นบุคคลที่ 3 ถ้าเลือกจะไปต่อด้วยกัน

สุดท้ายถ้าต้องแยกจากกัน คนส่วนใหญ่ทุกข์กันด้วยเรื่องแบบนี้แหละครับ ตัวผมด้วย ธรรมะจะช่วยให้ทุกข์สั้นลงชั่วขณะหนึ่งมันมีอีกหลายวิธี เที่ยว กินเหล้า อยู่กับเพื่อน วิธีพวกนั้นช่วยได้ระดับหนึ่งบางอย่างมีผลเสียตามมา แต่ธรรมะเหมือนยาแรงทรมานหน่อย เหมือนยาขม แต่ยั่งยืน คือการฝึกรู้ทันใจตัวเอง เวลาเผลอนึกย้อนกลับไปนึกถึงอดีตที่หวานชื่น หรือตอนเผลอไปคิดถึงอนาคตว่าถ้าไม่มีเขาแล้วเราจะอยู่อย่างไร ถ้าฝึกดึงสติให้กลับมาอยู่กับตัวเองได้บ่อยๆ ช่วงเวลาทุกข์จะสั้นลง

แต่มนุษย์เราเวลาทุกข์ผมก็สังเกตตัวเองดึงกลับมาอยู่กับปัจจุบันได้วิเดียวหรือครึ่งวิมันก็จะกลับไปในความคิดอีกแล้ว เราก็ต้องดึงใหม่ มันก็สู้กันอยู่อย่างนั้น เราก็ต้องทำไปบ่อยๆ ให้ระยะที่มันมีสติกับปัจจุบันมันเพิ่มมากขึ้น แต่โดยธรรมชาติไม่มีใครประคองสติไว้กับตัวเองได้ เพียงแต่อย่าให้มันนานเท่านั้นแหละ

คุณทำอะไรให้อยู่กับสิ่งนั้น สำหรับคนที่ไม่มีความเข้มแข็งขนาดนั้น ถ้าทำแบบนั้นเลยมันน่าเบื่อ แนะนำลวกๆ ออกกำลังกายทำอย่างไรก็ได้ให้มันเหนื่อย หอบ อะดีนาลีนมันหลั่ง ถ้าไม่ได้ทำอะไรตื่นเต้นมันเห็นคุณค่าตัวเองมากขึ้น

มุมมองความอุ๋ยเปลี่ยนไปไหมเปรียบเทียบกัน
เปลี่ยนไปครับ แต่ไม่มาก ตอนแรกคิดว่าเราเข้าใจและเราเตรียมตัวอย่างดี เราคงเข้าใจแล้ว ธรรมะช่วยเราได้ เราฝึกมาดี แต่พอเจอมันไม่ทันตั้งตัว มันเป็นบททดสอบใหญ่สำหรับเราเหมือนกัน

ชีวิตผมให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์มากเป็นอันดับต้นๆ เลย มากกว่าเรื่องเงิน ทอง หน้าที่การงาน เพราะรู้สึกว่าประสบ ความสำเร็จในชีวิตแทบตาย แต่หันไปแล้วไม่เจอใคร มันจะทำเพื่ออะไร สำหรับผม ความสัมพันธ์เหล่านี้เป็นของมีค่ามาก ถ้า ของพวกนี้มันหายไปมันก็เจ็บมาก ก็ต้องฝึกอย่างที่บอก แต่พอมารู้จักธรรมะแล้วก็ใช้วิธี

ทุกครั้งที่ผมมีแฟนตั้งแต่เด็กๆ ผมจะมี mind set ของตัวเองว่า จะคบถึงแต่งงาน อยู่กันจนแก่เฒ่า เป็นคนมีความคิดเรื่องรักแท้จะคิดว่ามันโรแมนติก ไม่รู้ไปจำมาจากไหน รู้สึกเราอยากเป็นคนนั้น แต่พอมันมีภาพแบบนั้น พอไม่ได้แบบนั้น หายไปกลางทางมันก็ทุกข์มาก มันก็ต้องใช้วิธีดึงตัวเองมาอยู่กับปัจจุบัน แต่ด้วยอายุด้วย ประสบการณ์ด้วย เจอหลายครั้งจะเริ่มรู้สึกว่ามันก็แค่นี้แหละ มันมีอายุจริงๆ ในความสัมพันธ์ บางคนเริ่มต้นมาด้วยศีลเสมอกัน รู้เรื่องโน่นนี่นั่น สุดท้ายมันจะหมดก็หมดดื้อๆ แววตาไม่เหมือนเดิม แล้วทำไง

ถ้ารักจริงปรับตัวอยู่ด้วยกันไหวไหม อีกฝ่ายไหว อีกฝ่ายไม่ไหว กูอยากหาความตื่นเต้นใหม่ ก็ไป ต้องทำใจ เราก็ต้องยอมรับเลยเข้าใจได้มากขึ้น จิตใจมนุษย์เปลี่ยนได้ตลอด พอวัยเปลี่ยนความคิดเปลี่ยนมองเรื่องความมั่นคง ผมทำใจเยอะขึ้นทุกวันนี้เวลาคบใคร รักกันในวันนี้ก็ดีแล้ว แต่อย่าคิดว่าจะเป็นแบบนี้ตลอดไป มันเปลี่ยนได้

พอเราศึกษาธรรมะเราคัดสรรผู้หญิงที่จะเข้ามาในชีวิตเราเปลี่ยนไปไหม
-เปลี่ยนไปนะครับ มันโดยอัตโนมัติ ถ้าคุยกันแล้วสำหรับผมเห็นสิ่งที่ไม่ใช่สาระ แต่เขาเห็นว่ามันเป็นสาระของเขามาก บางคนอาจจะชอบออกงานมาก ไปอีเวนท์ ไม่ได้เงิน แต่ตัวเรามองว่าจั๊กจี้ มันไม่ใช่งานไปทำไมวะ เรารู้สึกว่าแบบนี้มันยากละ เรื่องทัศนคติมันสำคัญมาก แน่นอนว่ารูปร่างหน้าตาต้องถูกใจกันก่อน ความคิดสำคัญมากสำหรับผม เพราะมันทำให้เราคุยกัน ยาว แต่ถ้ามันคุยกันคนละเรื่อง มันก็ได้ไม่นาน เว้นว่าเขาจะสวยมาก มันฉาบฉวย เมาท์เรื่องดารา ถ้าทนฟังได้เพราะเขาสวยมาก แต่ระยะยาวคงไม่รอด

ทุกวันนี้อุ๋ยโสดหรือมีแฟนหรือยัง
-เสมอกันทุกอย่าง แต่ศีลเนี่ยแหละครับที่ไม่ค่อยเสมอกัน เขามีแวบไปดื่มบ้างแต่น้อยกว่าเดิมเยอะมาก เคยเลิกแล้วกลับมาคบ กัน ผมไม่ได้ยึดอะไรมาก ผมถือศีลแต่ไม่ได้ยึดศีลไม่ได้ตัดสินคนนี้ว่าดีหรือไม่ดี คนไม่ดื่มดีกว่า คนดื่มไม่ดี

ผมไม่ดื่ม สึกมาก็ไม่ดื่มแล้วครับ

เพราะอะไร
-ผมเชื่อว่าเราไม่อยากทุกข์ ผมไม่เรียกว่าความสุขเพราะความสุขคือทุกข์น้อย ธรรมะคือธรรมชาติ ถ้าเรารู้ว่ากฎธรรมชาติ คืออะไรเราก็จะอยู่กับมันได้ ถ้าเราไม่พยายามเข้าใจมัน เช่นไม่ยอมรับว่าทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้และหายไปเสมอตอนนั้นเราจะเครียดและทุกข์มาก ถ้าเราเข้าใจและเห็นบ่อยๆ จนเราปลงได้ มันจะทำให้เราทุกข์น้อยลง ยามขึ้นไม่หลง ยามลงไม่ท้อ ที่พระท่านว่า มันเป็นคำนี้เลย มันธรรมดาหรือเปล่าวะ ถ้าฝึกเข้าใจ เรียนรู้บ่อยๆ ก็จะทุกข์น้อย