ณ ย่านการค้าเก่าแก่แห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ ระหว่างเขตดุสิตและเขตพระนคร บนเกาะรัตนโกสินทร์นั้น แต่ก่อนย่านนี้มีความอุดมสมบูรณ์ด้วยสภาพแวด ล้อมของธรรมชาติที่มอบให้ เนื่องจากย่านนี้เป็นย่านที่ตั้งติดริมน้ำเจ้าพระยา และคลองเล็กๆ สายหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ต้น ลำพูที่ขึ้นเต็ม 2 ฝั่งคลอง ย่านนี้จึงเรียกตามต้นลำพูนี้ว่า "คลองบางลำพู"
ตรงบริเวณของย่านบางลำพู ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นย่านการค้าที่ มีเม็ดเงินสะพัดหลายล้านบาทในแต่ละวันนั้น คาดว่าแต่เดิม น่าจะเป็นหมู่บ้าน ชาวสวนขนาดย่อมที่ตั้งอยู่บนที่ลาบต่ำ และมีปัญหาน้ำท่วมขังแทบจะทุกปี ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ย่านนี้มีต้นไม้ขนาดย่อมอย่าง ต้นลำพูขึ้นมาหนาแน่น ว่ากันว่าพุ่มต้นลำพูริมคลองเล็กแห่งนี้ ก็เคยเป็นที่อยู่อาศัยของกลุ่มหิ่งห้อยใน ตอนกลางคืนด้วยความสำคัญของคลองบางลำพูนั้น มิได้หยุดอยู่ที่การมีต้นลำพูและ หิ่งห้อยเท่านั้น หากแต่คลองนี้ยังเป็นสายน้ำหลักที่พาผู้สัญจรเดินทางมาสักการะ วัดสำคัญๆ ที่ตั้งอยู่ริมคลองนี้ด้วย อาทิ วัดบางลำพู (วัดสังเวชฯ) วัดตองปุ (วัดชนะสงครามฯ) เป็นต้น ซึ่งคลองบางลำพูนี้เป็นคลองขุดตามพระราชประสงค์ ของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก โดยหมายจะให้เป็นคลองที่เชื่อม ต่อกับแม่น้ำเจ้าพระยาตอนใต้ และตรงบริเวณริมแม่น้ำเจ้าพระยาด้านทิศเหนือ จรดทิศใต้ของของคลองบางลำพูก็เป็นที่ตั้งของป้อมพระสุเมรุ (ถนนพระอาทิตย์) 1 ใน 14 ป้อมแรกที่รัชกาลที่ 1 โปรดเกล้าให้สร้างขึ้นทันทีที่สถาปนากรุงเทพฯ เป็น ราชธานี อันหมายถึงการขุดคลองแห่งนี้เป็นการขุดเพื่อใช้ป้องกันข้าศึกโดยเฉพาะ
เมื่อกาลล่วงเข้าสู่รัชกาลต่อๆ มา ก็เกิดวังของเจ้านายฝ่ายวังหน้า ตลอดจนข้าราชบริพาร รวมทั้งแขกจากชมพูทวีปก็เข้ามาสร้างตลาดแลกเปลี่ยนสินค้า ซึ่งก็กลายเป็นย่านการค้าที่เรารู้จักดีว่า "ตลาดบางลำพู" ในเวลาต่อมา
คลองบางลำพูเป็นเส้นทางสัญจรสายสำคัญมาจนถึงแผ่นดินของ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จึงได้ลดบทบาทลง เนื่องจากมีการ สร้างถนนตามแบบตะวันตกมาใช้เป็นทางสัญจรหลักแทน กระนั้นก็ตาม คลอง นี้ยังคงมีอยู่ และยังเป็นเส้นทางสัญจรสายเล็กๆ สำหรับชาวบ้านแถบนั้นได้ใช้ สัญจรอยู่บ้างในเพลานี้
สิริลักษณ์ จินตนะดิลกกุล
ณ ย่านการค้าเก่าแก่แห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ ระหว่างเขตดุสิตและเขตพระนคร บนเกาะรัตนโกสินทร์นั้น แต่ก่อนย่านนี้มีความอุดมสมบูรณ์ด้วยสภาพแวด ล้อมของธรรมชาติที่มอบให้ เนื่องจากย่านนี้เป็นย่านที่ตั้งติดริมน้ำเจ้าพระยา และคลองเล็กๆ สายหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ต้น ลำพูที่ขึ้นเต็ม 2 ฝั่งคลอง ย่านนี้จึงเรียกตามต้นลำพูนี้ว่า "คลองบางลำพู"
ตรงบริเวณของย่านบางลำพู ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นย่านการค้าที่ มีเม็ดเงินสะพัดหลายล้านบาทในแต่ละวันนั้น คาดว่าแต่เดิม น่าจะเป็นหมู่บ้าน ชาวสวนขนาดย่อมที่ตั้งอยู่บนที่ลาบต่ำ และมีปัญหาน้ำท่วมขังแทบจะทุกปี ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ย่านนี้มีต้นไม้ขนาดย่อมอย่าง ต้นลำพูขึ้นมาหนาแน่น ว่ากันว่าพุ่มต้นลำพูริมคลองเล็กแห่งนี้ ก็เคยเป็นที่อยู่อาศัยของกลุ่มหิ่งห้อยใน ตอนกลางคืนด้วยความสำคัญของคลองบางลำพูนั้น มิได้หยุดอยู่ที่การมีต้นลำพูและ หิ่งห้อยเท่านั้น หากแต่คลองนี้ยังเป็นสายน้ำหลักที่พาผู้สัญจรเดินทางมาสักการะ วัดสำคัญๆ ที่ตั้งอยู่ริมคลองนี้ด้วย อาทิ วัดบางลำพู (วัดสังเวชฯ) วัดตองปุ (วัดชนะสงครามฯ) เป็นต้น ซึ่งคลองบางลำพูนี้เป็นคลองขุดตามพระราชประสงค์ ของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก โดยหมายจะให้เป็นคลองที่เชื่อม ต่อกับแม่น้ำเจ้าพระยาตอนใต้ และตรงบริเวณริมแม่น้ำเจ้าพระยาด้านทิศเหนือ จรดทิศใต้ของของคลองบางลำพูก็เป็นที่ตั้งของป้อมพระสุเมรุ (ถนนพระอาทิตย์) 1 ใน 14 ป้อมแรกที่รัชกาลที่ 1 โปรดเกล้าให้สร้างขึ้นทันทีที่สถาปนากรุงเทพฯ เป็น ราชธานี อันหมายถึงการขุดคลองแห่งนี้เป็นการขุดเพื่อใช้ป้องกันข้าศึกโดยเฉพาะ
เมื่อกาลล่วงเข้าสู่รัชกาลต่อๆ มา ก็เกิดวังของเจ้านายฝ่ายวังหน้า ตลอดจนข้าราชบริพาร รวมทั้งแขกจากชมพูทวีปก็เข้ามาสร้างตลาดแลกเปลี่ยนสินค้า ซึ่งก็กลายเป็นย่านการค้าที่เรารู้จักดีว่า "ตลาดบางลำพู" ในเวลาต่อมา
คลองบางลำพูเป็นเส้นทางสัญจรสายสำคัญมาจนถึงแผ่นดินของ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จึงได้ลดบทบาทลง เนื่องจากมีการ สร้างถนนตามแบบตะวันตกมาใช้เป็นทางสัญจรหลักแทน กระนั้นก็ตาม คลอง นี้ยังคงมีอยู่ และยังเป็นเส้นทางสัญจรสายเล็กๆ สำหรับชาวบ้านแถบนั้นได้ใช้ สัญจรอยู่บ้างในเพลานี้
สิริลักษณ์ จินตนะดิลกกุล
