เพลง ไม้ไผ่

Mai Pai - คาราบาว

Written by：Carabao

ในดึกสงัดมีสายฝนโปรยปราย

ฉันเหยียดร่างกาย

ทอดไปตามแสงเดือน

ในโสตประสาท

แว่วเสียงฝนเป็นเพื่อน

ยํ้าเตือนถึงคืนวันที่ผ่านมา

โหยหวนสํานวนครวญครํ่า

ลํานําของขลุ่ยไม้ไผ่

ล้อบรรเลงเพลง

จากนิ้วที่พรมพราย

จากฝนที่โปรยปราย

จากใจที่อาวรณ์ถึงเธอ

เสียงขลุ่ยกลืนกลบ

ลบสําเนียงรอบกาย

แสงจันทร์กระจาย

โอบพื้นดินเดียวกัน

ปล้องไผ่ผิวนี้มีสืบสายสัมพันธ์

เกิดแต่กอร่วมกันนานมา

แหละผู้คนทุกชนทุกชั้น

ก็สัมพันธ์ดังขลุ่ยไม้ไผ่

คือแรงลมพลิ้วผ่านลําไม้

มีลมจากแรงกาย

มีไผ่จากกอรวมร่วมกัน

ร่วมกันร่วมกัน ร่วมกันร่วมกัน

เป็นเสียงขลุ่ยที่หวีดหวิวแทงใจ

เป็นเสียงขลุ่ยที่กึกก้องตะโกนไกล

เป็นเสียงขลุ่ยที่อยู่เหนือความตาย

ความเหงาในดวงใจ

ความทุกข์ในเรือนกาย

ความชั่วร้ายในตัวตน

อันพสุธนก็สาบสูญ

เป็นเสียงขลุ่ยที่หวีดหวิวแทงใจ

เป็นเสียงขลุ่ยที่กึกก้องตะโกนไกล

เป็นเสียงขลุ่ยที่อยู่เหนือความตาย

ฉันมาฝากเอาไว้ ฉันมาฝากเอาไว้

ฉันมาฝากเอาไว้

ในดวงใจของเธอ