ทำความรู้จัก! "รุ่ง Smallroom" บุคคลที่สร้างชื่อให้กับศิลปินดังมากมาย

เชื่อว่าเด็กๆหรือวัยรุ่นหลายคนคงเคยมีความฝันที่จะอยากก้าวเข้ามาเป็นศิลปิน มีเพลงหรือมีอัลบั้มเป็นของตัวเอง คอลัมน์นี้เลยจะพาคุณไปพูดคุยกับคุณ รุ่ง (รุ่งโรจน์ อุปถัมภ์โพธิวัฒน์) ผู้บริหารแห่งค่าย Smallroom  ถึงเรื่องราวในวงการดนตรี รวมไปถึงการดูแลศิลปินและค่ายเพลง จนสร้างชื่อให้กับศิลปินคุณภาพออกมาแล้วมากมาย อาทิ  Tattoo Colour, Greasy Café, PolyCat, GENE KASIDIT, Slur, The Richman และ SOMKIAT

 

คุณรุ่ง มีความคิดที่จะรับศิลปินเพิ่มไหม

รุ่ง Smallroom : มีบ้าง ก็คือถ้าเจออะไรหวือหวาที่ไม่ได้อยู่ที่บริษัท หมายถึงคนนอกบริษัท ก็รู้สึกโอโห คนนี้เท่ห์จัง วงนี้เท่ห์จัง กับไม่มีบ้าง ก็คือพอเข้ามาทำงานในวันจันทร์ถึงศุกร์เจอวงที่เรายังต้องดูแลอยู่ ก็รู้สึกว่าบางวงที่เราดูแลอยู่มันยังไม่ success เราอย่าพึ่งวอกแวกนะ เหมือนการคุมกำเนิด มีลูกกี่คน

อะไรคือแนวทางในการคัดเลือกศิลปินของ Smallroom

รุ่ง Smallroom : จริงเราก็วัดที่ตัวงานกับตัวตน คือมันจะขัดแย้งกัน พี่จะชอบตัวงานที่เท่ห์ แต่ในขณะเดียวกันพี่ชอบตัวตนที่เป็นคนกรุงเทพธรรมดา ดูเป็นวัยรุ่นธรรมดาพี่ไม่ได้ต้องการวงที่ทำเพลงเท่ห์แล้วทำตัวเท่ห์ไปด้วย

ที่มาของการปล่อยเพลงที่ไม่เหมือนใคร เช่น ปล่อยเพลง ของ polycat ออกมา 3 เพลงรวด หรือปล่อย live session ของ Tattoo colour ออกมา พร้อมๆกัน

รุ่ง Smallroom : ก็ขี้เบื่อง่ายๆ มันก็มาจากอย่างนี้ก่อนที่บริษัทขยันกันสุดๆ พูดตรงๆเราทำกันวันละเพลงสองเพลง  สมมุติว่าคือว่าเรามีกี่ห้องที่ทำเดโม่  มันก็จะเคลื่อนไหวกันหมดทุกห้อง แล้วพี่เองก็อยู่ยงแทบจะทุกห้อง ถามว่าในหนึ่งวัน เหมือเราทำลูกชิ้นปลาขายอ่ะ อันนี้เราทำลูกชิ้นปลาแล้วเราทำแล้วเราทำฮื่อกล้วยใช่ไหม ดังนั้นพอมันขยัน แล้วบางครั้งเราดันเป็นหัวหน้าที่เดินดูไปชิมรสชาติทุกอัน แล้วเราก็แบบ  โห  ปล่อยหมดเลยดีกว่า ก็ไม่มีอะไร ก็แค่นั้นเอง ที่นี่จะแตกต่างจากค่ายอื่น ตรงที่ว่าเราเป็นโรงงานที่เป็นครีเอทีฟด้านการผลิตที่นี่เลย วงทุกวงจริงๆก็กลับบ้านกันตี4 ก็เป็นเรื่องปกติของที่นี่

คลิกฟังเพลงของวง POLYCAT ได้ที่นี่

ถ้าเปรียบ Smallroom เป็นคนหนึ่งคน คุณรุ่งคิดว่าคนๆนั้นจะมีลักษณะอย่างไร

รุ่ง Smallroom : พี่ว่าใส่แว่น พี่ว่าเป็นคนไทยจีนไม่ใช่ไทยแท้ เคยเห็นไหมมันจะเป็นตี๋ที่ไม่ใช่ตี๋  จริงๆมันก็คือพี่นั่นแหละ มันตี๋ที่ไม่ได้ขาวอ่ะ มันจะมีตี๋ที่เหลือง ตี๋น้ำตาลอ่ะ พอเข้าใจยัง มันก็เป็นคนแบบนั้นอ่ะ ซี่งคนจีนมันก็มีหัวการค้าจากเทือกเขาอัลไตอะไรก็ว่าไป (หัวเราะ) ก็เป็นกวางตุ้ง ดังนั้นถ้าเปรียบกับเป็นคน ก็จะเป็นที่การผสมผสานเชื้อสายระหว่างศิลปะกับการค้าอยู่แล้ว

 

 Smallroom คืออีกหนึ่งค่ายที่มีทางเลือกและตัวตนอย่างชัดเจน คุณรุ่งมีวิธีพัฒนาค่ายและศิลปินอย่างไรให้ประสบความสำเร็จตามแนวทางของ Smallroom

รุ่ง Smallroom : ก็มันบังเอิญตรงที่ว่าพี่รุ่งมีความเป็นมนุษย์ที่มีพลังขับเคลื่อนสูง ทั้งสมองและร่างกาย  ก็เราอยากพัฒนาทุกอย่างแหละ พี่ก็จะเห็นข้อสายง่าย สมุติว่าวงหนี่งเคย Success แล้ว แล้วเราก็จะหนาวกันว่าแล้ววันใดที่มันไม่ Success แล้วเราเราควรจะหนาวกันไหม กันไว้ก่อนเถอะ แล้วเราควรต้องยังไง หรือว่าโอเคบางวงเราก็รู้แหละว่าเคย Success แล้วพอไม่ Success แล้วเราก็ครีเอทีฟไป แล้วมันผิดแผน เราก็ยังต้องครีเอทีฟต่อ เราจะท้อไม่ได้

คือวงหนึ่งวงมันไม่ใช่ว่าทำออกมา หรือการครีเอทีฟหนึ่งอย่างไม่ได้ออกมาว่าจะทำให้วงนั้นหมดอนาคต พี่จะเป็นมนุษย์ที่มองวงทุกวงเป็นลูกพี่ด้วย ก็แต่ละคนก็โตมาคนล่ะแบบ อายุอานามก็ไม่เท่ากัน เครดิตของอัลบั้มที่เขาเคยทำก็ไม่เท่ากัน ประกอบกับทุกวงที่จำแนกแตกต่างแล้ว เราก็ต้อง generate เขาอยู่ตลอดเวลา ตัวเราเองมีพลังเราก็จะส่งพลังสะท้อน  สะท้อนให้เขาเห็นว่าเขายังไม่ได้อะไร เขายังขาดจุดไหน เขาควรจะไปได้ไกลแค่ไหน หรือว่าเขากำลังจะดรอฟ แล้วเขาอยากดรอฟไหม ไม่ได้แปลว่าทุกวงต้อง Success หมด เพราะว่าที่นี่จะเป็นคนละแนวทางกันอยู่แล้ว ดังนั้นบางวงที่มัน Success ในแนวทางของเขาเอง เราก็จะท้าทายที่จะช่วยคิด

คุณรุ่งมองเทรนด์/กระแสดนตรีของบ้านเราในปีหน้าเป็นอย่างไรบ้าง

รุ่ง Smallroom : ไม่เคยสนใจเลย อยู่กับตัวเอง ไม่หรอก จริงๆเราฟังเพลงต่างประเทศมากกว่า  แต่ที่นี้เราก็ไม่ได้บอกว่าเพลงที่เราฟังของต่างประเทศมันจะเป็นเทรนด์โลกนะ เพลงที่เราฟังมันก็เป็นรสนิยมเราอ่ะ ซึ่งโลกมนุษย์นี้ก็ไม่ได้ชอบกันมากมายด้วย กลุ่มก็ไม่ได้ใหญ่ ก็เหมือนว่าเราเห็นมนุษย์ที่ทำฮื่อก้วยได้น่าสนใจมาเรื่อยๆ แล้วเราเป็นคนในประเทศนี้ที่สนใจฮื่อก้วย ที่สร้างใหม่มาเรื่อยๆ เราอยากจะทำแบบนั้นให้เกิดในประเทศ ไม่ได้แปลว่าฮื่อกล้วยเป็นอาหารหลักของคนทั้งโลกหรือในประเทศ

Story : Double J