โหดดีแท้ 4 วิธีทรมานคนหยาบช้าในวันวานของญี่ปุ่น

“อาชญากรรม” เป็นสิ่งที่อยู่คู่กับโลกของเราไม่ว่าวันและเวลาจะแปรเปลี่ยนไปมากแค่ไหนก็ตาม สังคมทุกแห่งหนล้วนแล้วแต่ต้องมีทั้งคนดีและคนไม่ดีอยู่ร่วมกันเสมอเป็นอนิจจังของโลก แม้ว่าปัจจุบันวิธีการทรมานจะเป็นเรื่องต้องห้ามในทางกฎหมายแล้วก็ตาม แต่ในอดีตการใช้ “ทัณฑ์ทรมาน” ถือเป็นวิธีการที่ดีที่สุด ได้ผลชะงัดนัก เมื่อผู้กระทำความผิดไม่ยอมรับสารภาพ และหลักฐานแห่งความผิดนั้นก็ไม่ปรากฏแน่ชัด ไม่แน่นหนาพอจะเอาผิดให้ชัดแจ้ง คำรับสารภาพจึงเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ต้องคาดคั้นออกมาจากปากคนหยาบช้าให้จงได้!!

และต่อไปนี้คือ 4 วิธีทรมานคนร้าย ที่ต่อให้ร้ายก็ไม่อยากโดน!!

1. โบยเสียให้หายปากหนัก!

การโบยด้วยหวายถือเป็นวิธีพื้นฐานที่สุดของการทรมานคนร้ายที่ทุกสังคมนิยมใช้ แม้จะเป็นวิธีการที่เบาที่สุด แต่ก็ดูจะมากพอให้คนร้ายเปิดปากยอมรับสารภาพ ซามุไรจะมีหน้าที่ในการดูแลชนชั้นที่ต่ำกว่า เขาต้องเตรียมความพร้อมที่จะใช้อำนาจอย่างเต็มที่ เพื่อรักษาความสงบของสังคมและผู้ใต้บัญชา ความเข้มงวด และการลงหวายจึงเป็นอีกหน้าที่สำคัญของเหล่าซามุไรผู้รักษาความสงบสุขของบ้านเมือง แต่ถ้ายังปากแข็ง ซามุไรจะเดินหน้าในโทษต่อ

2. กอดหิน…ดูซิว่าปากกับหินอะไรจะหนักกว่ากัน!?

คนร้ายจะถูกจับให้นั่งคุกเข่าบนแท่นพื้นที่ทำด้วยท่อนไม้รูปสามเหลี่ยมแหลมคมตรงหน้าเสาที่มัดตรึงเขาไว้ แล้วแผ่นหินจะถูกยกมาวางบนหน้าตักของเขา โดยเฉลี่ยแล้วเพียงแค่ห้าแผ่นก็น่าจะมากพอที่จะเรียกคำสารภาพจากจิตใจที่หยาบกระด้างของคนร้าย แต่ก็มีบันทึกว่าเคยใช้มากถึงสิบแผ่นกับคนที่ดื้อรั้นเสียจนกัดฟันกับความเจ็บปวดอย่างไร้สติได้

3. กุ้งก้ามกรามจะทานทนได้หรือเปล่า!?

จะปากแข็งไปจนหินหมดเมืองก็ไม่ว่า แต่ซามุไรก็จะไม่ปล่อยให้เขาตายไปกับความจริงที่ซุกซ่อนอยู่ในใจไปได้ ปล่อยให้ร่างกายของคนร้ายได้ผ่อนคลายเสียจากการกอดหินสักหน่อย (สองสามวันก็มากพอ) แล้วค่อยจับเขามัดแขนไขว้หลัง และมัดขาไว้ด้านหน้า คอยสังเกตสีผิวของคนร้าย ไม่นานนักหรอก…เพียงสองสามชั่วโมงจะเริ่มเปลี่ยนจากสีแดงเป็นม่วง สักประเดี๋ยวหนึ่งจะเริ่มกลายเป็นเขียวเข้ม แข็งใจต่อไปอีกนิดจะกลายเป็นสีขาว หากยังไม่ปริปากพูดอีกก็ควรต้องถอดใจ แก้มัดให้เขาก่อน แล้วไปสู่การทรมานในขั้นสุดท้าย

4. แขวนเขาให้ร่วงโรยดั่งใบไม้

มัดแขนคนร้ายไขว้หลังไว้ แล้วแขวนเขาจากเชือกที่ผูกไว้ตรงข้อมือขณะไขว้หลัง ดูแสนจะธรรมดา แต่น้ำหนักตัวเขาเองนั่นแหละ จะดัดแขนให้แสนเจ็บปวดทรมาน เหมือนการดัดสันดานและจิตใจอันชั่วช้าของเขาให้อ่อนลงจนต้องยอมรับสารภาพในที่สุด

ซามุไรจะดำเนินการด้วย 4 ขั้นของการทรมานนี้จนกว่าจะได้คำสารภาพเป็นอันว่าเสร็จสมบูรณ์ คนร้ายจะเข้าสู่กระบวนการทางกฎหมายด้วยการตัดสินประหารชีวิตต่อไป ซึ่งไม่ใช่หน้าที่ของซามุไรแล้ว ซามุไรจะถอนตัวออกจากความโหดเหี้ยมต่อจากนี้ พร้อมกับความพึงพอใจว่าเขาได้ช่วยเรียกร้องความยุติธรรมได้สำเร็จ ถนนหนทางของบ้านเมืองจะปลอดภัยมากขึ้นอีกนิดเพราะการกระทำตามขั้นตอนของ “ทัณฑ์ทรมาน” อันแสนละเอียดลออ และมีเมตตายิ่งของซามุไร