บทสวดโพชฌังคปริตร และอานิสงส์โพชฌงค์ ๗

บทสวด โพชฌังคปริตร เราอาจเคยได้ยินกันมาว่า หากสวดแล้วจะป้องกันโรคภัย หรือหายจากโรคภัยไข้เจ็บได้ หากสวดบทนี้แล้วจะเป็นอย่างไร มีอานิสงส์ในเรื่องใดบ้าง ไปอ่านกันได้เลย

 

บทสวด โพชฌังคปริตร (แปลโดย หลวงพ่อพุธ)

************************

๐ โพชฌังโค สะติสังขาโต                 ธัมมานัง วิจะโย ตะถา     

วิริยัมปีติ ปัสสัทธิ                           โพชฌังคา จะ ตะถาปะเร

สะมาธุเปกขะโพชฌังคา                   สัตเตเต สัพพะทัสสินา

 

โพชฌงค์ คือธรรมที่เป็นองค์แห่งการตรัสรู้

1. สติความระลึกได้
2. ธัมวิจยะ การสอดส่องเลือกเฟ้นธรรม
3. วิริยะ ความเพียร
4. ปีติ ความอิ่มใจ
5. ปัสสัทธิ ความสงบกายใจ
6. สมาธิ ความตั้งใจมั่น
7. อุเบกขา ความวางใจเป็นกลาง

 

โพชฌงค์ทั้ง 7องค์นี้

มุนินา สัมมะทักขาตา                   อันพระมุนีเจ้าผู้เห็นธรรมทั้งสิ้นได้ตรัสไว้ชอบแล้ว                              

ภาวิตา พะหุลีกะตา                       อันบุคคลมาเจริญทำให้มากแล้ว         

สังวัตตันติ อะภิญญายะ                  ย่อมเป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง

นิพพานายะ จะ โพธิยา                   เพื่อนิพพาน และ เพื่อความตรัสรู้

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ                    ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้

โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา                  ขอความสวัสดี จงมีแก่ท่าน ทุกเมื่อ

 

เอกัสมิง สะมะเย นาโถ                ในสมัยหนึ่ง พระโลกนาถเจ้า                

โมคคัลลานัญจะ กัสสะปัง.                    ทอดพระเนตรเห็นพระโมคคัลลานะ และพระมหากัสสปะ

คิลาเน ทุกขิเต ทิสวา                    เป็นไข้ ถึงทุกขเวทนาแล้ว 

โพชฌังเค สัตตะ เทสะยิ               ทรงแสดงโพชฌงค์ 7 ประการ นี้

เต จะ ตัง อะภินันทิตวา                 ท่านทั้งสองก็เพลินภาษิตนั้น                  

โรคา มุจจิงสุ ตังขะเณ                 หายโรคในขณะนั้น

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ                 ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้             

โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา               ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ตลอดกาลทุกเมื่อ

 

๐ เอกะทา ธัมมะราชาปิ                ครั้งหนึ่ง แม้พระธรรมราชา

เคลัญเญนาภิปีฬิโต            อันความประชวรเบียดเบียนแล้ว

จุนทัตเถเรนะ ตัญเญวะ                  รับสั่งให้พระจุนทะเถระ                    

ภะณาเปตวานะ สาทะรัง                 แสดงโพชฌงค์นั้นโดยยินดี

สัมโมทิตวา จะ อาพาธา                 ก็ทรงบันเทิงพระทัย

ตัมหา วุฏฐาสิ ฐานะโส                   หายจากพระประชวรนั้นไปโดยฐานะ

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ                   ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้                                

โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา                  ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ทุกเมื่อ

 

๐ ปะฮีนา เต จะ อาพาธา    ก็อาพาธทั้งหลายนั้น   

ติณณันนัมปิ มะเหสินัง                   อันพระมหาฤาษีทั้ง 3 องค์ละได้แล้ว

มัคคาหะตะกิเลสาวะ                        ถึงความไม่บังเกิดเป้นธรรมดา

ปัตตานุปปัตติธัมมะตัง                   ดุจดังกิเลส อันมรรคกำจัดแล้ว

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ                 ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้                       

โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา               ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีแก่ท่าน ทุกเมื่อ เทอญ

 

พระไตรปิฏกเล่มที่ 19 สีลสูตร มหาวารวรรค สังยุตตนิกาย

 

อานิสงส์โพชฌงค์ ๗

ปัญหา เมื่อเจริญโพชฌงค์ ๗ ประการบริบูรณ์และจะเกิดอานิสงส์อย่างไรบ้าง ?

 

พุทธดำรัสตอบ “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อสัมโพชฌงค์ ๗
อันภิกษุเจริญแล้วอย่างนี้ ผลานิสงส์ ๗ ประการ อันเธอพึงหวังได้ คือ

(๑) จะได้บรรลุอรหัตตผลโดยพลัน ในปัจจุบัน

(๒) ถ้าไม่ได้บรรลุในปัจจุบัน จะได้บรรลุอรหัตตผลในเวลาใกล้ตาย

(๓) ถ้าไม่ได้บรรลุในปัจจุบัน ในเวลาใกล้ตาย จะได้เป็นพระอนาคามี ประเภทอันตราปรินิพพายีเพราะสังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ สิ้นไป

(๔) ถ้าไม่ได้บรรลุในปัจจุบัน ในเวลาใกล้ตาย ก็ไม่ได้บรรลุ และไม่ได้เป็นพระอนาคามี ประเภทอันตราปรินิพพายี... จะได้เป็น พระอานาคามีประเภทอุปหัจจปรินิพพายี เพราะสังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ สิ้นไป

(๕) ถ้าในปัจจุบันไม่ได้บรรลุ ในเวลาใกล้ตายก็ไม่ได้บรรลุ ไม่ได้เป็นพระอนาคามี ประเภทอันตราปรินิพพายี... ทั้งประเภทอุปหัจจปรินิพพายี เพราะสังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ สิ้นไป

(๖) ถ้าในปัจจุบันไม่ได้บรรลุ ฯลฯ และ ไม่ได้เป็นพระอนาคามี ผู้สสังขารปรินิพพายี... จะได้เป็นพระอนาคามีประเภทสสังขารปรินิพพายี เพราะสังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ สิ้นไป

(๗) ถ้าในปัจจุบันไม่ได้บรรลุ ฯลฯ และ ไม่ได้เป็นพระอนาคามีประเภทสสังขารปรินิพพายี... จะได้เป็นพระอนาคามีอุทธังโสโตอกนิฏฐคามี เพราะสังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ สิ้นไป