นหาดก
- [นะหาดก] น. ผู้อาบแล้ว ผู้ล้างแล้ว คําบัญญัติในลัทธิพราหมณ์สําหรับเรียกผู้ใหญ่ในวรรณะ เช่น พราหมณ์ผู้ได้กระทําพิธีอาบนํ้า ซึ่งจําต้องกระทําเมื่อเสร็จกิจศึกษาจากสํานักอาจารย์ และตั้งต้นเป็น ผู้ครองเรือน คฤหัสถ์ คือ ผู้มีภรรยาและครอบครัว) ในพระพุทธศาสนา หมายเอาท่านที่ชําระกิเลสมลทินสิ้นแล้ว. (ป. นหาตก
- ส. สฺนาตก).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน