สกิลการบริหารไม่ธรรมดา "กรุงเทพคริสเตียน" จัดกิจกรรมเพื่อสังคม คนร่วมงานหลักหมื่น
วิธีคิดสร้างคน พลเมืองที่ดีสร้างได้ ถอดความคิดจากประสบการณ์บริหารงานครั้งใหญ่ คนร่วมงานนับหมื่น ของเด็กกรุงเทพคริสเตียนฯรุ่น 167 ภายใต้ระเบียบอย่างมีระบบ
อุบัติเหตุบนท้องถนน ความวุ่นวายในสังคมที่ต้องพบเจอในชีวิตประจำวัน เป็นเรื่องที่ปฎิเสธไม่ได้เลยว่าสิ่งเหล่านี้อาจเกิดการหลงลืมกฎระเบียบ ขาดวินัย ความสามัคคี ใช้อีโก้เป็นที่ตั้งตัดสินคนอื่นมากกว่าจะหาเหตุและผล พร้อมที่จะตำหนิสิ่งที่ไม่พอใจ และคนที่ไม่ใช่พวกพ้องของตนอยู่เสมอ
จะดีกว่าไหมหากเราจะเปลี่ยนสังคมใหม่ให้น่าอยู่เริ่มที่ตัวเอง ด้วยการปรับวิธีคิด เปลี่ยนมุมมอง พร้อมลงมือทำ ปลูกฝังกฎระเบียบผูกติดจิตสำนึก เพื่อให้สังคมดีขึ้นและพัฒนาไปในทางที่ดี
การมีระเบียบวินัย เคารพความคิดเห็นผู้อื่น จึงเป็นสิ่งที่ทุกคนควรมี โดยที่กฎระเบียบมีความยืดหยุ่นตามความจำเป็นไม่ทำให้ผู้อยู่ในกฎรู้สึกอึดอัดมากเกินไป จะเห็นได้ว่า การสร้างคน สร้างพลเมืองที่ดี เริ่มต้นได้จากตัวเอง คนในครอบครัวที่เป็นแบบอย่างแล้ว โรงเรียนยังเป็นบ้านหลังที่สองมีครูเป็นผู้คอยชี้แนะ บ่มความรู้ให้เยาวชนเติบโตกลายมาเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพในอนาคต
ประสบการณ์ที่หาจากที่ไหนไม่ได้ บริหารคนที่มีจำกัดเตรียมงานใหญ่เพื่อคนหลักหมื่น
การได้มาพูดคุยกับอาจารย์และนักเรียน โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย ครั้งนี้ ทำให้เห็นว่าอายุเท่าไหร่ก็ไม่ใช่ปัญหา หากมีวิธีคิดที่ดี มีความรับผิดชอบ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน อยู่ในกฎระเบียบที่ตนได้มีส่วนร่วมในการตัดสินใจ โดยงานวันเกิดโรงเรียนที่กำลังจะมาถึงในวันที่ 17 สิงหาคม 2562 เป็นอีกหนึ่งงานที่ประกาศความยิ่งใหญ่ของโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน โดยมีคนนับหมื่นเข้ามาร่วมชมและร่วมกิจกรรม เป็นงานฝึกฝนให้นักเรียนได้มีโอกาสบริหารงานทั้งระบบนับเป็นอีกประสบการณ์ที่ไม่สามารถหาจากที่ไหนอีกแล้ว
นายพิชญะ อินทรพัฒนาวาณิช ประธานนักเรียนและตัวแทนนักเรียนรุ่น167 ได้เผยถึงการจัดงานวางแผนครั้งนี้ไว้ว่า..."ตลอด 11 ปีผมยอมรับว่าเริ่มชินกับบรรยากาศงานต่างๆแล้วแต่ผมก็สัมผัสได้แต่เหมือนว่าในทุกๆปีนั้นจะมีเอกลักษณ์ของแต่ละปีไม่เหมือนกันดังนั้นผมจึงอยากให้ปีนี้รุ่นของผมจะสามารถแสดงเอกลักษณ์ของพวกผมได้ ภายใต้คอนเซปต์ "ความสุขบนประชาธิปไตย" โดยมีความคิดมาจากความรักที่จะส่งผลให้คนที่คิดไม่เหมือนกันเข้าใจกันได้ ให้อภัยกัน ฟังกันและให้เกียรติกัน ภายใต้ธีมแบบสบายๆสไตล์ pastel สื่อถึงความรักของพวกเราชาวกรุงเทพคริสเตียน มาจากการที่สีทุกสีบนโลกนี้ ทั้งสีโทนร้อน สีโทนเย็น สีอ่อนสีเข้มผสมกันนำมาเปรียบกับพวกเราในโรงเรียนที่ต่างพ่อต่างแม่ต่างความคิด แต่พอเติมสีขาวซึ่งเปรียบเสมือนความรักของพวกเราลงไป สีไหนๆก็จะอ่อนลงและเข้ากันได้ดีมีความเป็นหนึ่งได้จึงเกิดเป็นในธีมนี้ขึ้นมา ส่วนสัญลักษณ์นั้นเป็น สายรุ้ง เจ็ดสีแต่บนเส้นเดียวกัน แตกต่างแต่อยู่ร่วมกันอย่างไม่แตกแยก เต็มไปด้วยความสมัครสมานสามัคคี
และต้องบอกว่าทุกกิจกรรมนั้นสำคัญจริงๆ เพราะพวกเราตั้งใจและทุ่มเทกันมาก ไม่ว่าจะเป็น ละครเวที คอนเสิร์ตจากศิลปินชื่อดัง และวงดนตรีจากน้องๆ นักเรียน, ลานสันทนาการ, ซุ้มเกม, นิทรรศการวิชาการ และหอประวัติศาสตร์ของโรงเรียน ไฮไลท์เด็ดๆที่ไม่อยากให้พลาดเลยก็คือละครเวที หรือที่เราเรียกกันว่า"ละครประมวญ" ซึ่งในปีนี้ก็เป็นเรื่องที่ 18 แล้ว เป็นละครที่นักเรียนเป็นคนสร้างขึ้นมาเองทั้งหมด รับประกันความสนุกแน่นอน”
วางแผน ลงมือทำจริง เรียนรู้ความผิดพลาดเพื่อความทรงจำที่ยากจะลืม
“งานทั้งหมดผ่านการคิดและวางแผนเป็นอย่างดี โดยมีนักเรียนรุ่น 167 รวมตัว 500 คนแบ่งหน้าที่ออกเป็น 22 ฝ่าย เปิดโอกาสให้เพื่อนๆทุกคนเลือกกันอย่างอิสระด้วยทั้งงานเบื้องหน้าและเบื้องหลัง มีอาจารย์ และพี่ๆศิษย์เก่าให้คำปรึกษาและคอยช่วยเหลือ โดยคำนึงถึงเรื่องความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน และความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนๆและคุณครูเป็นหลัก เพราะจะไม่มีประโยชน์อะไรเลยถ้ามันออกมาดีแต่เราต้องทะเลาะกัน มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำให้งานออกมาเป็นหนึ่งเดียวกันได้ แต่เพราะเหตุผลเพียง 1 ข้อเท่านั้น คือความรักที่เรามีให้กันและกัน และมีต่อโรงเรียนแห่งนี้ ทำให้เราพร้อมที่จะจับมือและก้าวไปด้วยกันเพื่อสร้างสรรค์งานที่ยิ่งใหญ่และมีความหมายที่สุดของเด็กก.ท ให้ออกมาเป็นงานที่น่าจดจำ อีกทั้งเป็นงานสุดท้ายของรุ่น 167 ไม่เสียดายที่ร่วมแรงร่วมใจทำมันออกมา ย้อนกลับมานึกถึงทีไรก็มีแต่รอยยิ้มและความสุข”
แรงจูงใจของรุ่น 167 ในการทำงานเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
“สำหรับพวกผมแล้วรุ่น 167 นั้นมีค่ามากเกินกว่าที่จะหาคำจำกัดมันได้ อาจจะไม่ใช่รุ่นที่ดีหรือรุ่นที่เก่งที่สุด แต่ผมเชื่อว่าพวกผมทุกคนก็คิดเหมือนกันว่ารุ่น 167 คือรุ่นที่ดีที่สุดในใจของผมและผูกพันและรักมากที่สุด การทำงานครั้งนี้มันคือประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืมอย่างเเน่นอน เราพร้อมจะทำเพื่อโรงเรียนที่เรารักและอยู่กันมา 12 ปีอย่างมีระบบแบบแผนที่วางไว้ ประสบการณ์แบบนี้ผมคิดว่าหาที่ไหนไม่ได้ นอกจากโรงเรียนจะสอนเนื้อหาวิชาการและสอนให้เราทำกิจกรรมต่างๆมากมายแล้ว ยังสอนให้เราได้รู้จักการเป็นผู้นำที่ดีและในขณะเดียวกันก็สอนให้เรารู้จักที่จะต้องเป็นผู้ตามที่ดีอีกด้วย" ..หัวหน้านักเรียนกล่าว
ทุ่มเท เป็นแบบอย่าง ปลูกฝังระเบียบวินัย
อาจารย์พีระกรณ์ หนึ่งในอาจารย์ที่ขึ้นชื่อเรื่องความเข้มงวดในระเบียบวินัย เอาใจใส่เด็กๆและพร้อมให้คำปรึกษาในทุกๆเรื่องตลอด 4 ปีที่ผ่านมา ได้พูดถึงการจัดการงานโรงเรียนและความตั้งใจของเด็กๆรุ่น 167 ไว้ว่า...
"ผมรับผิดชอบดูแล นร.รุ่น 167 ในฐานะของหัวหน้าระดับชั้นอย่างเข้มงวด เอาใจใส่ โดยเฉพาะในเรื่องของระเบียบวินัย ความรับผิดชอบต่อหน้าที่ในบทบาทของนักเรียนต่อโรงเรียนและบทบาทลูกต่อพ่อแม่ และบทบาทของเยาวชนที่ดีมีประสิทธิภาพต่อชาติบ้านเมือง โดยเน้นการพูดคุย การสอนด้วยคำพูดและแสดงให้เห็นด้วยการกระทำ โดยใช้หลักเกณฑ์การสร้างต้นแบบที่ดี เพื่อให้เด็กในรุ่นมีความเป็น Unity (ความเป็นอันหนึ่งอันเดียว) และ Community (ร่วมกันในสังคม) เพราะมองว่าสิ่งแวดล้อมที่ดีจะสร้างแนวคิดที่ดีกับตัวเด็กเองเป็นสิ่งสำคัญต่อการพัฒนาคน และสิ่งเหล่านี้จะกลายเป็น Role Model (แบบอย่าง) ให้กับเด็กรุ่นต่อไป
สำหรับผมการดูแลนักเรียนจำเป็นต้องมีทั้ง 2 บทบาท คือบู๊และบุ่น หลักการที่สำคัญเราต้องเชื่อว่าเด็กทุกคนสามารถเป็นคนดีได้ แต่จะทำอย่างไรสิ่งนี้สำคัญ บทบาทความเป็นครูจึงจำเป็นต้องเสมอต้นเสมอปลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของระเบียบวินัย ความรับผิดชอบ การสอนนักเรียนจึงจำเป็นต้องคอยย้ำเตือน พูดอบรมและให้กำลังใจอยู่ตลอดเวลา”
“การปลูกฝังระเบียบวินัยให้เด็กยังเป็นสิ่งที่จำเป็นที่สุด เป็นการสร้าง Mindset ที่ดีและหล่อหลอมให้นักเรียนเติบโตไปในเส้นทางที่ถูกที่ควรเพื่อสร้างประโยชน์ทั้งต่อตนเอง ครอบครัวและประเทศชาติ สิ่งที่ผมมักจะพูดกับนักเรียนรุ่น 167 คือ วันหนึ่งทุกคนต้องเติบโตเพื่อเป็นต้นไม้ใหญ่ ที่จะโตไปพร้อมๆกัน ที่ต่างประคับประคองช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แต่เราจะไม่เติบโตแบบที่ค่อยกดคนอื่นให้ต่ำลงเพื่อให้ตัวเองขึ้นไปในที่สูง และวันนี้ต้นไม้ของรุ่น 167 ได้เติบโตแล้วในฐานะของนักเรียน ม.6 พี่ใหญ่ที่คอยประคับประคองช่วยเหลือกัน โตพอที่จะเป็นร่มเงาแบบอย่างที่ดีให้กับน้องรุ่นต่อๆไป”
“ผมเป็นคนดุหรืออาจจะดุมากสำหรับนักเรียนที่บกพร่องในเรื่องระเบียบวินัย.. ผมเชื่อว่าระเบียบวินัยเป็นพื้นฐานที่สำคัญและจำเป็นอย่างยิ่งต่อชีวิตมนุษย์ การเป็นครูไม่เพียงแต่จะสอนแต่เนื้อหาในบทเรียนแต่ยังสอนทักษะชีวิต โดยเริ่มต้นปลูกฝังให้เขาสามารถนำไปปรับใช้ในการเรียน ในการทำงาน ในชีวิตประจำวันได้ ทั้งนี้ความยากและท้าทายอีกเรื่องของผมในฐานะครู ก็ต้องยอมรับความจริงที่ว่าเราไม่ได้เก่งทุกเรื่องและไม่ได้ถูกทุกครั้งเสมอไป ผมพร้อมที่จะเรียนรู้ไปพร้อมๆกับนักเรียนและการพัฒนาจึงเป็นสิ่งที่ยากแต่จะไม่ยากถ้าเปิดใจที่จะเรียนรู้ ครูไม่ใช่คนที่จะต้องเป็นฝ่ายถูกเสมอไป บางครั้งเราทำผิด สิ่งนี้เป็นสิ่งสำคัญที่เราต้องรีบที่จะเรียนรู้และพัฒนาปรับปรุงไปตามวัยของนักเรียน ครูเป็นครูแต่ในบางครั้งนักเรียนของครูก็เป็นครูของครูได้เช่นกัน
ท้ายสุดแล้วสิ่งมุ่งหวังต่อเด็กที่จะจบการศึกษาปีนี้ คือการสร้างพลเมืองที่สามารถใช้ชีวิตได้ในสังคมที่หลากหลายสามารถปรับตัวได้ ใช้ชีวิตได้อย่างมีแบบแผน และมีจิตสำนึกที่จะพัฒนาตนไปในทางที่เป็นประโยชน์ โดยกิจกรรมที่เด็กรุ่น 167 กำลังจะทำก่อนจบการศึกษา จะสร้างประสบการณ์จริงให้กับเขา ได้เรียนรู้จากความผิดพลาด การแก้ไข การพัฒนา และให้เด็กได้แสดงความสามารถความถนัดออกมาอย่างเต็มที่ ผ่านการทำงานร่วมกันที่ต้องยอมรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่าง ความสำเร็จของงานไม่สำคัญกว่าในระหว่างการทำงาน นักเรียนได้เรียนรู้อะไรในแต่ละวัน ส่วนเส้นทางในอนาคตข้างหน้าที่ทุกคนจะต้องเติบโต ก็เชื่อว่าหากตลอดเวลาที่เราปลูกฝังระเบียบวินัยให้กับพวกเขา สิ่งเหล่านั้นจะสามารถนำพาพวกเขาไปในเส้นทางที่ดีได้”
การจะสร้างงานใหญ่บริหารงานระดับหมื่นคนในวัยเพียงแค่มัธยมไม่ใช่เรื่องง่าย แต่จะสำเร็จลุล่วงได้เพราะเด็กๆกรุงเทพคริสเตียนเหล่านี้อยู่ในระเบียบวินัย มีความสามัคคี มีแรงจูงใจในการลงมือลงแรงทำอย่างเป็นระบบมีแบบแผน เพื่องานวันครบรอบการก่อตั้งโรงเรียน 167 ปีที่กำลังจะมาถึงอย่างยิ่งใหญ่ ในวันที่ 17 สิงหาคมนี้ "ใต้ร่มพระบารมี 167 ปี แต้มฝัน แบ่งปันความสุข"
ข้อมูลเพิ่มเติม https://www.facebook.com/bcc167anniv , Instagram : @bcc167anniv
