"นักศึกษาออกแบบกราฟิก ที่อายุมากที่สุดในประเทศ" ลุงไพบูลย์ วัย 72 ปี แต่ก็ไม่หยุดพัฒนาตัวเอง

"นักศึกษาออกแบบกราฟิก ที่อายุมากที่สุดในประเทศ" ลุงไพบูลย์ วัย 72 ปี แต่ก็ไม่หยุดพัฒนาตัวเอง

"นักศึกษาออกแบบกราฟิก ที่อายุมากที่สุดในประเทศ" ลุงไพบูลย์ วัย 72 ปี แต่ก็ไม่หยุดพัฒนาตัวเอง
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

เอาจริงๆ แล้ว ในปัจจุบันไม่มีใครแก่เกินเรียนเลยจริงๆ ไม่ว่าอายุเท่าไหร่ แค่มีใจรัก มีแรงที่อยากจะเรียนรู้ เพื่อทำให้ตัวเองมีความสุข แค่นี้ก็เป็นเหตุผลที่เพียงพอต่อการเรียนรู้แล้วแหละ อย่างเช่นเรื่องราวของคุณลุงไพบูลย์ วัย 72 ปี ที่อยากจะกลับมาเรียนปริญญาตรีอีกครั้งเพื่อความสุขของตัวเอง

โดยเรื่องราวดังกล่าวนั้นถูกเผยแพร่โดยสมาชิกเฟซบุ๊ก ชื่อ วิสิทธิ์ โพ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ขานชื่อเรียกผู้รอสัมภาษณ์เข้าห้องสอบ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา ซึ่งคุณวิสิทธ์ได้เล่าเรื่องนี้เอาไว้ว่า

 

กำลังจะเป็น นักศึกษาออกแบบกราฟิกฯ ที่อายุมากที่สุดในประเทศ!

วันนี้ (4 July) รอบสุดท้ายของการรับสมัครนักศึกษาเข้าเรียนในหลักสูตร Graphic and Information Design หรือ สาขาวิชาออกแบบกราฟิกและอินโฟร์ ระดับปริญญาตรี ของมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา ผมขานชื่อเรียกผู้รอสัมภาษณ์เข้าห้องสอบ ปรากฏว่าชายสูงอายุคนหนึ่งลุกเดินมา และบอกว่า “ผมนายไพบูลย์…ครับ


ตกใจครับ แรกเห็นนึกว่าเป็นผู้ปกครองพาลูก พาหลานมาสัมภาษณ์เข้าเรียน แต่กลายเป็นว่าคุณลุงมาเป็นผู้รับสัมภาษณ์เสียเอง


ผู้รับการสัมภาษณ์ส่งเอกสารจำพวกบัตรประจำตัวนักบินออกให้โดยขนส่งของ USA หรือ Department of Transportation Federal Aviation Administration


เรื่องเล่าสั้นๆ เกี่ยวกับตนเองของลุงฟังดูน่าสนใจ จบมัธยม ม.ศ. 5 (เทียบเท่า ม. 6 ปัจจุบัน) เมื่อ พ.ศ. 2507 ที่โรงเรียนวัดนวลนรดิศ จากนั้นเข้าเรียนที่ธรรมศาสตร์ แล้วลาออกทำอะไรต่ออะไรอีกหลายอย่างก่อนจะไปใช้ชีวิตที่อเมริกา และเข้าโรงเรียนการบิน มีโอกาสเข้าร่วมรบในสงครามอ่าวฯ ในหน้าที่เบาะๆ คือขี่เรือบินขับไล่ ต่อมา มาขี่เรือบินพาณิชย์ ลุงบอกว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญการบินในสถานการณ์หรือสภาพอากาศเลวร้าย อย่างสภาพอากาศที่มีพายุ มีหิมะจัดทำนองนั้น ลุงว่า


เอาเป็นว่า พ.ศ. นี้ ไมล์ชีวิตของลุงไพบูลย์อยู่ที่ 72 แล้ว ถามว่าทำไมลุงถึงต้องการจะกลับเข้ามาเรียนในระบบและเรียนแบบ Full Time ด้วย ลุงตอบยาว แต่สรุปใจความว่า สนใจเรื่องศิลปะเรื่องการออกแบบ อยากรู้ว่าเขาทำกันยังไง ส่วนคำถามที่ว่านอกเหนือความอยากรู้แล้วต้องการจะนำไปใช้ประโยชน์อะไรบ้างหรือไม่ ผมไม่ได้ถามว่าจะนำไปประกอบอาชีพหรือเปล่า ลุงบอกว่าเรียนเพื่อจะได้มีความสุขมีกิจกรรมทำ ผมพูดต่อท้ายว่า Graphic therapy? ลุงตอบ "Something like that."

นับว่าเป็นความคิดที่ดีและเป็นแรงบันดาลใจที่ดีสำหรับผู้สูงอายุ ที่ไม่ยอมหยุดตัวเองตามอายุที่มากขึ้น เพื่อความสุขของตัวเอง Sanook! Campus เราก็ขอให้คุณลุงไพบูลย์ เรียนอย่างมีความสุขและเรียนจบรับปริญญาได้ตามที่ตั้งใจด้วยนะ

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook