แสงแรกแห่งปี 2003 ที่ภูชี้ฟ้า
 เรื่อง และภาพ โดย บอยสบาย กับ กล้องดิจิตอลคู่ใจ |
|
||||||
|
|
 ปล่อยโคมลอย ในเวลาเริ่มต้นปี 2003 |
||||||
| ในที่สุดก็ได้ Countdown และได้อยู่ร่วมเหตุการณ์ ปล่อยโคมลอย... เพื่อนชาวมาเลเซีย บอกเราว่า การปล่อยโคมลอย มีอยู่ในประวัติศาสตร์จีนกว่า 5,000 ปี ยาวนานมาก จนถึงปัจจุบันในแถบ ภาคเหนือของไทย ก็พบเห็นได้ และเราก็ได้มีโอกาส ร่วมเหตุการณ์นี้ หลังจากเจ้าของรถที่เราโบกมา พาเรามาสัมผัสบรรยากาศ นับเป็นโอกาส นอกเหนือ ความตั้งใจ ขอบคุณมากครับ ชาวเชียงรายใจดีจัง | |||||||
 ร่วมฉลองรับปีใหม่ |
รถโบกของเรา คันนี้ เป็นที่ประทับใจไม่ลืมจริงๆ เขาตัดสินใจ ที่จะพาเราขึ้น ภูชี้ฟ้า ในคืนนั้น จากที่จะพาเราไปแค่อำเภอ เทิง พวกเรานั่งบนกะบะหลังรถ กับบรรยากาศ ที่เย็นเอามากๆ ต้องขอขอบคุณมากๆ สำหรับรถ และผ้าห่มอุ่นๆ |  หนาวมาก...พิงไฟก่อนนะ |
|||||||
 รถยังขึ้นไม่ได้ แต่คิวยาวแล้ว |
เราไปถึงภูชี้ฟ้ากัน ตี3 ได้ อากาศเย็นมาก มีรถหลายคันก่อกองไฟพิงกัน แก้หนาว เราก็เข้าไปอาศัยกับเขาด้วย ตอนนี้ ขบวนนักท่องเที่ยวเริ่มทยอย ขึ้นภูกันแล้ว บริเวณ จุดบริการนักท่องเที่ยว เต็มไปด้วยรถที่ ต่อแถวรอขึ้นภู แต่เจ้าหน้าที่จะเปิดให้ขึ้นก็ ประมาณ ตี4 ครึ่ง รถมอเตอร์ไซค์ รับจ้างก็วิ่งส่งคนให้วุ่นตั้งแต่เช้า |  ทะเลหมอกกับแสงรุ่งอรุณปีใหม่ |
|||||||
 แสงแรกแห่งปีที่ภูชี้ฟ้า |
พอประตูเปิด รถก็วิ่งขึ้นกันเป็นขบวนยาว ตลอดทางขึ้นเขาอันตรายมาก รถชนกันไปหลายคัน (ชนต่อหน้าผมเลย) จากการจอดรถติดบนทางขึ้นเขา เพราะด้านบน ที่จอดรถไม่พอ และรถหลายคันขึ้นไม่ไหวแรงไม่พอ แต่เราขึ้นมาได้อย่าง ปลอดภัย...ขอบคุณพระเจ้า |  ถ่ายรูปโพลาลอยด์ ได้รูปทันที |
|||||||
|
|||||||||
 แสงแรกแห่งปี ที่คุ้มค่าการรอคอย |
ความหนาวเย็น กับแสงอันอบอุ่น บนยอดภู พาให้บรรยากาศผู้คน นับหมื่น ที่มองไป มีสภาพเหมือน กำแพงเมืองจีนที่สร้างเป็นกำแพงมนุษย์ ทอดยาวไปตามแนวเขา เป็นเสน่ห์ ที่ดูดีไปทุกมุมจริง ได้ยินจากเจ้าหน้าที่ว่า หลายวันที่ผ่านมา ไม่สามารถมองเห็น พระอาทิตย์ขึ้นได้ มีแต่หมอกบังเต็มไปหมด |  อยากไปนั่งตรงนั้นบ้าง |
 บรรยากาศบนยอดภูชี้ฟ้า |
นับว่า 1 ม.ค. 2003 เป็นวันที่พิเศษสุดของพวกเราจริงๆ ที่ได้เห็นภาพสวยงามแบบนี้ ด้วยตาตนเอง ดาวยามค่ำคืนที่ภูชี้ฟ้าก็สวยงามมาก เหมือนอยู่ใกล้ดวงดาวจริงๆ เรามองเห็นเงาของขุนเขา ทะเลหมอก และดาว มันเกินคำบรรยายจริงๆ ไม่แปลกใจอีกแล้วว่า ทำไม่หลายคน มุ่งมาที่ภูชี้ฟ้า จังหวัดเชียงราย....สวยงามมากจริงๆ
บอย สบาย |
 ที่จอดรถคึกคัก วุ่นวาย |
|
|
|
ป.ล. ขากลับ พวกเราก็โบกรถกลับอีก ปรากฏว่า พบรถ คันที่ไม่ได้รับเราในคืนที่แล้ว แต่ตัดสินใจรับเราและพาเรา มาส่งถึงแม่สายเลย ต้องขอ ขอบคุณมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะครับ สำหรับรถทุกคัน คนเชียงรายที่ใจดีทุกคน (เพราะการจะจอดรถรับใครกลางทางเป็นเรื่องค่อนข้างอันตรายมาก) และขณะที่ผมเขียนเรื่องอยู่นี้ ผมก็ยังหารถกลับกรุงเทพฯไม่ได้เลย ยังติดอยู่ที่แม่สายอยู่เลย เสาร์ อาทิตย์นี้ คงกลับถึงกรุงเทพฯ หวังเช่นนั้น บอย สบาย |
