Kaํ ํfer House แมลงปีกแข็ง สีสวยบนถนนรัชโยธิน

จำไม่ได้ว่านาน ขนาดไหนที่ผู้เขียนไม่ได้ใช้สรรพ นานแทนตัวเองว่า "บินเดี่ยว" หลายครั้งที่ผู้เขียนพยายาม จะกลับมาทำหน้าที่ แต่ดูเหมือนว่า สภาวะของผู้เขียนเองกลับไม่พร้อม ที่จะกลับมาเป็นบินเดี่ยวอีกเลย วันพุธที่พึ่งผ่านมาท่าม กลางฝนที่กระหน่ำตกตั้งแต่บ่าย จนเย็นย่ำ สายฝนยังคงอ้อยอิ่ง โปรยปรายไม่ขาดสาย บินเดี่ยวลงจากรถประจำทาง ข้าม สะพานลอยหน้า Major รัชโยธิน พลาง นึกครึ้มไปว่าถ้าเป็นเดือน พฤศจิกายน ก็คงดี ฝนตกปรอยๆแบบนี้จะได้ ฮัมเพลง November Rain กลางสายฝนให้ รู้แล้วรู้รอดไปเลย วันนี้ผู้เขียนมีนัดกับรุ่นพี่ ที่เคยทำกิจกรรมร่วมกันตั้งแต่ครั้งเรียน มหาวิทยาลัยที่ร้านชื่อเป็นเยอรมันว่า Kaํ ํfer (อ่านว่า เคเฟอร์) คำนี้ในภาษา เยอรมันแปลว่า แมลงปีกแข็ง หรือ เต่าทองนั่นเอง พลันที่ผู้เขียนผลักบาน ประตูเข้าไปในร้าน กลิ่นอายของ Bavarian Stlye ก็โรยเข้ามาล้อมรอบตัวทันที แม้จะเป็น วันทำงานกลางสัปดาห์ผู้คนที่ส่วนใหญ่เป็น มนุษย์เงินเดือนจับจอง โต๊ะในร้านไว้แล้ว 4-5 โต๊ะ ทำให้ บรรยากาศกลางสัปดาห์นี้ไม่ โหวงเหวงจนเกินไป นอกจากนี้แล้วเวลาเกือบหนึ่งทุ่มอาจจะยังหัวค่ำอยู่มาก สำหรับผีเสื้อราตรีทั้งหลายรุ่นพี่สองคน นั่งรออยู่แล้วที่โต๊ะด้านใน แสงของโคมไฟสีขาวนวล ที่ ตกกระทบบนโต๊ะไม้ชั้นดี ทำให้ทั่วทั้งร้านเจิดจ้าด้วยสีออกทองอร่าม หลังจาก ลูบหัวตบหลังพร้อมกับบทสนทนาตามมารยาทจบสิ้นแล้ว ผู้เขียนถึงจะมีโอกาส ได้สังเกตุ ความเปลี่ยนแปลงของรุ่นพี่ทั้งสองคนที่เริ่มมีริ้วรอยของกาลเวลา บทสนทนาของพวกเราทั้งสามแกล้มไปพร้อมๆกับ ขาหมูรมควัน ยำกุ้งฟู และเบียร์สิงห์ขวดเล็กที่เพิ่มปริมาณขึ้นเรื่อยๆ เกือบสองทุ่ม วง The Collectionเริ่มทำหน้าที่บรรเลงเพลงให้ได้ฟังกัน ฟังเสียงจาก แซกโซโฟนของวง The Collection จบไปสองสามเพลง รุ่นพี่คนหนึ่ง นึกครึ้มอยากฟังเพลง Try to remember เขาบอกว่า เนื้อเพลงๆนี้เข้ากับบรรยากาศ เดือนกันยายน แล้วเขาก็ลองฮัมให้ฟัง "Try to remember the kind of September, When you were a young and a callow fellow, Try to remember and if you remember, Then follow (follow)...." แม้วง The Collection จะไม่ได้เล่นเพลงนี้ ให้ฟัง แต่ผู้เขียนพอจะนึกบทเพลงที่โหยหาอดีตเพลงนี้ได้กระจ่าง แล้วเรื่องราวใน อดีตที่แสนสั้นกับความสุข ก็ผลัดกันเดินออกมาจากความทรงจำของแต่ละคน มีทั้งเรื่องที่ทำให้ทุกคนหัวเราะสลับกับนิ่งอึ้งกันไป ยิ่งดึกปริมาณของเบียร์ไทยขวดเล็ก เริ่มเพิ่มจำนวน วงดนตรีเปลี่ยนจาก The Collection เป็นวง Rich และ Illusion ที่เล่นเพลงป๊อปตามสมัยนิยมเราทั้ง สามคนแยกย้ายจากกันในเวลา สี่ทุ่มเศษ ถ้าเป็นสมัยก่อน หลังจบจากค่ำคืนที่ร้าน เคเฟอร์ ผู้เขียนคงกลับไปนั่งปั่นต้นฉบับในนามของบินเดี่ยวอย่างรีบเร่ง แต่ปัจจุบัน นี้ต่างกัน ความรู้สึกเช่นอดีตไม่หวลกลับมา ทั้งที่ ร้าน เคเฟอร์มีครบทุก บรรยากาศ ตั้งแต่ร้านที่ตกแต่งด้วยวัสดุอย่างดี มีวงดนตรีที่เล่นได้ดีฟังแล้วไม่ปวดแก้วหู มี อาหารที่รสชาติเป็นกันเองกับลิ้นคนไทยอยู่มาก ผู้เขียนพยายามนึกถึงอารมณ์ ตัวเอง เมื่อใช้ชื่อว่า "บินเดี่ยว" การเรียกความรู้สึกในอดีตกลับอาจไม่ครบร้อย เปอร์เซ็นต์ เพราะมีบางอารมณ์ที่หล่นหายไประหว่างทาง แม้จะได้ไม่ถึงจุดที่ "บินเดี่ยว" เคยทำได้ในอดีต แต่ผู้เขียนขออนุญาติกลับมาใช้ ชื่อนี้อีกครั้ง แม้จะ ไม่ต้องขออนุญาติใคร แต่วันนี้ผู้เขียน ขออนุญาติตัวเอง เพื่อกลับมาใช้ "บินเดี่ยว" อีกครั้ง จนกว่าจะพบกันอีกครั้ง บินเดี่ยว