แม่ตกใจ เจอ "สร้อยข้อมือ" ในกระเป๋าลูก สารภาพขโมยใครมายิ่งเศร้า นี่ฉันสอนลูกไม่ดีหรือ?

แม่ตกใจ เจอ "สร้อยข้อมือ" ในกระเป๋าลูก สารภาพขโมยใครมายิ่งเศร้า นี่ฉันสอนลูกไม่ดีหรือ?

แม่ตกใจ เจอ "สร้อยข้อมือ" ในกระเป๋าลูก สารภาพขโมยใครมายิ่งเศร้า นี่ฉันสอนลูกไม่ดีหรือ?
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

แม่ตกใจ เปิดกระเป๋านักเรียนเจอ “สร้อยข้อมือ” มั่นใจไม่ใช่ของลูก ฟังคำสารภาพแทบเป็นลม นี่ฉันสอนลูกไม่ดีพอหรือ?

ผู้ปกครองคนหนึ่งในต่างประเทศ ได้แชร์เรื่องราวของลูกสาวในกลุ่มที่มีผู้ติดตามมากกว่า 350,000 คน เล่าว่า ในตอนเย็นของวันหนึ่งขณะเตรียมหนังสือให้ลูก เธอบังเอิญพบสร้อยข้อมือแปลกๆ อยู่ในกระเป๋านักเรียน ที่สำคัญคือเธอรู้ดีว่ามันไม่ใช่ของลูก

“ฉันถามลูก ตอนแรกเขาไม่พูดอะไร สักพักฉันก็นั่งอธิบายและให้คำแนะนำ แล้วเขาก็สารภาพ... เขาแอบเอาของเพื่อนในชั้นเรียนมา ฟังเขาพูดฉันตกตะลึงมาก ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าลูกของฉันจะทำแบบนั้น” ผู้ปกครองเล่า

คุณแม่คนนี้ยังยืนยันด้วยว่า เธอมักจะสอนลูกให้ซื่อสัตย์และไม่เอาของของคนอื่น ดังนั้นเมื่อเห็นลูกทำอะไรแบบนั้นเธอก็ตกใจ และกลับมาถามตัวเองว่า “ ฉันสอนลูกไม่ดีพอหรือ? ฉันไม่สนใจลูกมากพอเหรอ?”

ส่วนวิธีแก้ปัญหา คุณแม่วางแผนจะพาลูกไปหาเพื่อนเพื่อคืนสร้อยข้อมือและขอโทษ แต่ก็กังวลว่าการกระทำของตัวเองอาจทำให้ลูกกลัวมากขึ้น และลูกก็จะรู้สึกเขินอายมากด้วย สุดท้ายเธอจึงทิ้งท้ายไว้ว่า “การเป็นแม่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ โปรดให้คำแนะนำฉันด้วย”

ความคิดเห็นจากชาวเน็ต

ในเรื่องนี้ชาวเน็ตแสดงความเห็นที่แตกต่างกันมากมาย แน่นอนว่าการกระทำของนักเรียนในเรื่องนั้นผิด แต่ผู้ปกครองก็ต้องใจเย็นๆ เพื่อหาทางแก้ไขที่เหมาะสม ทั้งสอนลูกและปล่อยให้ได้เรียนรู้จากประสบการณ์โดยไม่ทำร้ายตนเอง

“ลูกของคุณไม่ได้โกหกว่าเพื่อนให้มาหรืออะไรต่างๆ แต่เลือกที่จะบอกความจริงกับแม่ ซึ่งหมายความว่าเด็กคนนี้ยังรู้ว่าถูกอะไรผิดและซื่อสัตย์”

“ตอนเด็กๆ ฉันเคยขโมยของจากร้านหนังสือ เพราะฉันชอบแต่ครอบครัวไม่มีเงินซื้อ สุดท้ายถูกจับได้โทรแจ้งแม่แล้วให้ทางเลือก 2 ทาง คือจ่ายค่าปรับแล้วกลับบ้าน หรือซื้อของทั้งหมดที่ขโมยมาในราคาสองเท่า ฉันบอกว่าฉันไม่ต้องการสิ่งเหล่านี้แต่แม่ของฉันยังซื้อมันถึงแม้เธอจะมีเงินไม่มากก็ตาม แม่บอกว่าฉันต้องชอบมากแน่ๆ เลยทำไป โดยไม่ได้ดุหรือตีอะไรแต่ฉันกลับรู้สึกเสียใจมากกว่าเดิม ตอนนี้โตแล้วเรียกได้ว่าประสบความสำเร็จเลยก็ว่าได้ ขอบคุณแม่ที่เข้าใจและเชื่อในตัวฉันในวันนั้นมาโดยตลอด”

“ฉันคิดว่าสิ่งสำคัญคือวิธีที่แม่คุยกับลูก เพื่อให้ลูกเข้าใจ และไปขอโทษเพื่อนแค่นั้น อย่าทำเรื่องใหญ่จนเกินไป เด็กทุกคนทำผิดพลาด แต่ก็ยังดีที่จะเข้าใจและขอโทษ”

“ผู้ปกครองต้องวิเคราะห์และอธิบายให้ลูกทราบว่าการกระทำของตนผิด และไปส่งคืนและขอโทษพร้อมกับเขา เราต้องปล่อยให้ลูกของเราเข้าใจความผิดพลาดของเขาอย่างชัดเจน เราต้องให้เขารู้ข้อผิดพลาด และยอมรับความผิดพลาด เมื่อนั้นเขาจะจดจำและไม่ทำผิดซ้ำอีก”

“อย่ากลัวจะทำให้ลูกอับอาย ต้องสอนให้รับผิดชอบต่อสิ่งที่ทำ การซื้อของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ให้ลูกเพื่อมอบให้เพื่อนเพื่อขอโทษไม่ใช่เรื่องผิด”

“จริงๆ แล้ว ถ้าทำได้ ผ่อนคลายตัวเองก่อน คุณต้องการอะไรจากเหตุการณ์นี้จริงๆ? คุณกังวลอะไรในเรื่องนี้จริงๆ? เด็กๆ มักจะชอบสิ่งของของคนอื่น แม้ว่าพ่อแม่จะสอนพวกเขาเกี่ยวกับสิทธิในการเป็นเจ้าของของแต่ละคนก็ตาม  ลูกของฉันก็เคยทำเหมือนกัน ฉันถามเขาว่าเขาชอบของเล่นชิ้นนั้นมากไหม และสอนเขาถึงวิธีแก้ปัญหา ตัวฉันเองก็ไปที่กลุ่มผู้ปกครอง เพื่อแจ้งแม่ของเด็กอีกคนว่าลูกฉันได้นำอะไรกลับมา แล้ววันรุ่งขึ้นฉันก็นำกลับไปคืนให้ จริงๆ แล้วเด็กๆ ก็เหมือนกับกระดาษเปล่าๆ ที่สามารถรับรู้ถึงพลังของผู้ใหญ่ได้เป็นอย่างดี”

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook