เกาะเอลลิส
สารานุกรมประวัติศาสตร์สากล ภูมิภาค อเมริกา ฉบับราชบัณฑิตยสถาน อธิบายถึงเกาะนี้ว่า เกาะเอลลิสตั้งอยู่ทางตอนบนของอ่าวนิวยอร์ก ซึ่งได้ดำเนินการให้ผู้อพยพเข้าไปตั้งถิ่นฐานในสหรัฐอเมริกามามากกว่า ๒๐ ล้านคนในสมัยนั้น ใน ค.ศ. ๑๖๓๐ ผู้ว่าราชการอาณานิคมนิวอัมสเตอร์ดัมหรือในเวลาต่อมาคืออาณานิคมนิวยอร์กได้ซื้อเกาะนี้จากชาวอินเดียนแดง ต่อมาได้เปลี่ยนเจ้าของหลายครั้งและตกเป็นของแซมวล เอลลิส ที่ได้ซื้อเกาะนี้เพื่อเก็งกำไร เกาะนีึงได้ชื่อว่าเกาะเอลลิส ใน ค.ศ. ๑๘๐๘ รัฐนิวยอร์กได้ซื้อเกาะนี้จากทายาทของแซมวล เอลลิส ในช่วงแรก ๆ ไม่ได้มีการใช้ประโยชน์จากเกาะนี้มากนัก จนกระทั่งคณะกรรมาธิการตรวจคนเข้าเมืองของสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐอเมริกาได้เลือกเกาะเอลลิสเป็นสถานที่สำหรับเป็นด่านตรวจคนเข้าเมืองแห่งใหม่ของด่านนิวยอร์ก และได้เปิดใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ ๑ มกราคม ค.ศ. ๑๘๙๒ ซึ่งมีผู้อพยพจำนวนมากผ่านเข้ามาทางด่านนี้ หลังสงครามโลกครั้งที่ ๑ ยุติลง รัฐบาลสหรัฐอเมริกาได้แก้ไขกฎหมายเกี่ยวกับผู้อพยพให้เข้มงวดขึ้นเพื่อลดจำนวนผู้อพยพ ทำให้สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองบนเกาะเอลลิสมีภาระลดลงและได้ปฏิบัติงานจนถึง ค.ศ. ๑๙๔๓ จึงได้ปิดตัวลง และได้ย้ายด่านตรวจคนเข้าเมืองไปที่นครนิวยอร์ก ส่วนเกาะเอลลิสใช้เป็นสถานที่กักกันศัตรูของฝ่ายพันธมิตรในสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ จนถึง ค.ศ. ๑๙๖๔ หลังจากนั้นเกาะเอลลิส ได้ถูกทิ้งร้างอยู่ช่วงหนึ่ง ก่อนที่จะได้รับการประกาศให้เป็นส่วนหนึ่งของอนุสรณ์สถานแห่งชาติอนุสาวรีย์เสรีภาพใน ค.ศ. ๑๙๖๕ ในวันที่ ๑๐ กันยายน ค.ศ. ๑๙๙๐ เกาะเอลลิสได้เปิดให้บริการอีกครั้งหนึ่งเพื่อเป็นสวนสาธารณะและพิพิธภัณฑ์สำหรับผู้ที่สนใจศึกษาค้นคว้าและเยี่ยมชมอดีตของเกาะเอลลิสซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ชาวอเมริกันที่มีกำเนิดมาจากผู้อพยพ.
อิสริยา เลาหตีรานนท์
