“แสงกระสือ” เมื่อหนังผีไทยถูกเล่าแบบควักหัวใจทำ

ผมเป็นคนดูหนังไทยไม่บ่อยครับ ที่ไม่บ่อยเพราะว่ารสนิยมส่วนตัวไม่ค่อยตรงกับภาพรวมของอุตสาหกรรมหนังไทยที่เน้นสร้างหนังโรแมนติก หนังรักวัยรุ่น หนังตลกแบบสามช่า และหนังผีตุ้งแช่เป็นหลัก ว่ากันอย่างนี้ก็อย่าเพิ่งหมั่นไส้กันนะครับ แต่ผมมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็เลยไม่รู้จะทำยังไง

คือถ้าให้อธิบายเสียหน่อยก็อาจพอสรุปได้ว่า พออายุมากขึ้นก็เริ่มไม่ค่อยรู้สึกอินไปกับหนังรักโรแมนติกแล้ว ทีนี้พอเป็นหนังเล่าชีวิตวัยรุ่น ไอ้ผมมันก็ตามไม่ทันเสียอีก ขี้เกียจตามด้วย ส่วนหนังตลกแนวสามช่าต่างๆ นี่ชอบดูคลิปหนังตัวอย่างที่ตัดส่วนตลกๆ มาให้ดูมากกว่า เคยเข้าไปดูทั้งเรื่องแล้วไม่ค่อยเข้าใจว่าหนังพยายามเล่าอะไรเลยจบกัน เข็ด ดูแต่ทีเซอร์เอาก็ฮาพอแล้ว สุดท้ายหนังผีที่เราเรียกกันเล่นๆ ว่า “หนังผีตุ้งแช่” ที่ตลอดทั้งเรื่องเน้นการสร้างจังหวะ ใช้ภาพ และเสียงดังๆ สร้างความตกใจให้ผู้ชมเป็นระยะนั้น ผมก็ไม่ค่อยอยากดูอีก หงุดหงิดที่ตัวเองต้องมานั่งตกใจทุกๆ 5 นาที 10 นาที ไม่ได้กลัวนะครับ แต่พอต้องตกใจบ่อยๆ นี่ก็อดถามตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าพาตัวเองมาทรมานทำไม สรุปว่าผมเลยกลายเป็นคนดูหนังไทยน้อยเต็มที ทั้งที่อยากดูมากกว่านี้ จริงๆ ก็อยากสนับสนุนอุตสาหกรรมนะครับ แต่ไม่ค่อยมีหนังแบบที่อยากดูนั่นเอง อันนี้ใครจะว่าดัดจริตยังไงผมก็น้อมรับ (เคยโดนครับ มันฝังใจ) แต่ถือว่าได้พูดความจริงจากใจไปแล้ว

แสงกระสือ เลยเป็นหนังไทยเมนสตรีมเรื่องแรก (ไม่นับหนังอินดี้) ที่ผมดูในรอบหลายเดือนที่ผ่านมาเลยครับ เผลอๆ เป็นเรื่องแรกในรอบปีที่ผ่านมาด้วย (เรื่องสุดท้ายถ้าไม่ใช่ ฉลาดเกมส์โกง ก็ Samui Song) ดูจบแล้วก็คิดว่านี่เป็นหนังไทยแบบที่อยากเห็น อยากดู อยากสนับสนุนเลยครับ

แม้จะมีหน้าตาเป็นหนังผีที่เอาตำนานผีไทยอย่างกระสือมาเล่า แต่ผมกลับรู้สึกว่า แสงกระสือ เป็นหนังผีไทยที่ยกระดับไปเป็นหนังรักแบบละเมียดละไมนะครับ และมีความเป็นดราม่าแบบเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน ดูแล้วนึกถึงความพยายามในการยกระดับหนังผีไทยเมื่อราวสิบกว่าปีก่อน หนังเข้มๆ แบบ นางนาก, เปนชู้กับผี หรือแม้แต่ที่ใกล้เข้ามาหน่อยอย่าง พี่มาก...พระโขนง ซึ่งแม้จะไปทางตลกแต่ก็มีคุณภาพดี หนังเหล่านั้นน่ะครับ

โดยส่วนตัวผมคิดว่า แสงกระสือ ถูกสร้างอย่างประณีต การเล่าเรื่อง หรืองานสร้างโปรดัคชั่นอะไรต่างๆ ดูออกถึงความตั้งใจในการเล่าเรื่องผีพื้นบ้านที่เรารู้จักกันดีให้มีมิติ จับใจผู้ชม และมีความเชิดชูกลิ่นอายหนังไทยสมัยก่อนอยู่สูง แต่คงไม่เกินเลยนักหากผมบอกว่า มันมีความลึกซึ้งและลุ่มลึกอยู่ในเนื้อหาพอควรครับ

คือหลักๆ แสงกระสือ มันก็เป็นหนังผีผสมเรื่องรักสามเส้าอันเป็นสูตรสำเร็จนั่นแหละครับ แต่มันก็แฝงประเด็นที่ใหญ่โตกว่านั้น อย่างเรื่องของความเป็นอื่นในสังคมปิด การรวมหมู่กันล่าผีซึ่งถูกขยายความน่ากลัวด้วยการใส่เรื่องเล่าจากผู้คนที่เราไม่เคยรู้เลยว่าแท้จริง คนที่วาดภาพผี คนที่สร้างเรื่องเล่า พวกเขาเหล่านั้นซ่อนอะไรอยู่กันแน่ อะไรแบบนั้นน่ะครับ ไม่รู้คนอื่นดูแล้วคิดยังไงแต่ผมคิดแบบนั้นจริงๆ

แต่ไม่จำเป็นต้องไปดูกันขนาดนั้นก็ได้ เพราะต่อให้ดู แสงกระสือ เพื่อความสนุก บันเทิง ความประทับใจ ผมก็คิดว่าหนังเรื่องนี้มอบสิ่งนั้นให้อยู่แล้วครับ ไปดูกันนะครับ เป็นหนังไทยที่คนทำเขาควักหัวใจออกมาทำจริงๆ หมายถึงว่าตั้งใจทำนะครับ ไม่ได้ถอดหัวลอยมาพร้อมกับหัวใจอะไรนั่นหรอก

 

ชมตัวอย่างภาพยนตร์เรื่อง แสงกระสือได้ ที่นี่

 

เกี่ยวกับผู้เขียน

จักรพันธุ์ ขวัญมงคล
นักเขียน นักแปล นักวิจารณ์ภาพยนตร์ และบรรณาธิการอิสระ สนใจความเคลื่อนไหวในแวดวงศิลปะและสังคม