การขอขมาต่อศพ

การขอขมาต่อศพ เพื่อเป็นการให้เกียรติผู้ตายและให้ทำให้ผู้ตายหมดห่วง การมาร่วมงานของผู้ตายก็เป็นการให้กำลังใจแก่ญาติพี่น้อง เพื่อปลอบใจให้ฐาติคลายความเศร้า 

การกล่าวขอขมานั้นยังเป็นการเจริญมรณานุสติเพื่อระลึกถึงความตาย เพื่อให้ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง เตือนสติตนอย่าให้ประมาท เพราะชีวิตต้องอยู่ในกฏไตรลักษณ์ คือ ความไม่เที่ยง เป็นอนิจัง ทุกขัง อนัตตา สักวันหนึ่งต้องตายแน่นอน

 

 

คำกล่าวขอขมา 

(ยกมือไหว้ก่อนจะกล่าว) " ขอให้ท่าน (ผู้ตาย)ไปสู่สุคติภพ กรรมใดที่ข้าพเจ้าเคยล่วงเกินท่านด้วย กายกรรม วจีกรรม มโนกรรมก็ดี หากได้ล่วงเกินท่านโดยรู้ตัวก็ดี ไม่รู้ก็ดี โปรดอโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด"

 

คำภาวนาเวลารดน้ำศพ

อิทัง มะตะกะสะรีรัง อุทะกัง วิยะ สัญจิตัง อะโหสิ กัมมัง ฯ 

ขอให้ร่างของผู้ตายนี้ จงอโหสิกรรมต่อกัน เหมือนน้ำที่รดแล้ว

 

คำภาวนาเวลาเผาศพ

อะยัมปิโม โข เม กาโย เอวัง ภาวี เอวัง ธัมโม เอวัง อะนะตีโต ฯ 

แม้ร่างกายของเรานี้ ก็ต้องเป็นอย่างนี้ จะต้องมีอย่างนี้ เป็นธรรมดา จะไม่ล่วงพ้นความตายอย่างนี้ไปได้

 

คำภาวนาเวลาทอดผ้าศพให้พระบังสกุล

นามะรูปัง อะนิจจัง นามะรูปัง ทุกขัง นามะรูปัง อะนัตตา ฯ

 นามรูป ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

 

คำภาวนาเวลาไปเยี่ยมศพ

อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง ฯ

เราก็ต้องตายแน่นอน