เพื่อนรัก_หักเหลี่ยม

กูน๊ะไม่จำเป็นหรอกที่จะต้องมีเพื่อนเยอะ

กูขอแค่คนหรือสองคนที่เป็นเพื่อนที่แท้จริง..และจริงใจกับกูก็พอแล้ว

ดาหวันพูดขณะนั่งดื่มกับนภัทรและนิชา..ที่ร้านเพื่อชีวิตแห่งหนึ่งแถวโซนลาดพร้าว

นภัทร กูเห็นด้วย

นิชา กูก็ไม่ขัด

อ้าววววววววว!!!!!....ชน

ชนกันบ่อยๆ..แบบนี้เดี๋ยวแฟนเก่ามึงก็โผล่หัวมาหร๊อก..5555 นภัทรพูดเพื่อเสริมบรรยากาศ..ให้หนุกหนานยิ่งขึ้น

กูไม่กลัวหรอก...ก็อดีตเพื่อนเขยกูอยู่แถว สน.ใกล้นี่เอง...555 กูรู้ว่าเค้าเองก็ยังมีใจกับมึงอยู่

โทรกริ๊งเดียวไม่มากูให้เหยียบขี้หมามาถีบหน้ากูเลยเอ้า...555 ดาหวันหัวเราะ

แฟนเก่าจะกลับกลายมาเป็นบุคคลที่สามในเรื่องสนทนาหลังจากที่ทุกคนทำใจได้..

นั่นจะรู้ได้อย่างไรน๊ะหรือ..ก็เพื่อนกันแค่มองตามี ฤ ที่จะไม่รู้ใจ

แฟนคือคนที่เรารัก..แต่เมื่อไหร่ที่เลิกรัก..มันก็คือคนอื่น ผิดกับเพื่อนที่ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนมันก็คือเพื่อน จริงไม๊ว๊ะ..เอ้าชน นิชาอามรัมภบทอย่างมีสาระ

อีบ้า..เดี๋ยวก็มาจริงๆ..หรอก ชนบ่อยแบบนี้ แล้วพวกเราก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน

อาจจะเป็นเป้าสายตาบ้าง...แหมก็สาวๆสวยๆกันทั้งน้าน(ไม่ได้ชมตัวเองแต่มันคือเรื่องจริง..ที่ทุกคนรับได้)

หลังจากความโสดมาเยือนพวกเราก็มีโอกาสได้สังสรรค์กันบ่อยขึ้น แต่ก็เป็นการพักผ่อนหลังจากวันหยุด เที่ยวแบบสตรีแบบไม่มีเรื่องผู้ชายมาเกี่ยวข้อง..หลั่นล้ากันตามประสาคนโสด

แต่กว่าจะมาถึงวันนี้ทุกคนล้วนผ่านสมรภูมิน้ำตากันมาทั้งสิ้น_ไม่รู้เหมือนกันว่าเรามาซี้ปิ๊กกันตอนไหน

นิชาเป็นเพื่อนที่อดีต..เคยอ่อนไหว ไม่มีใครอยากจะเห็นมันร้องไห้แม้แต่น้อย..เพราะมันเป็นคนที่ร้องไห้ได้น่าสงสารสุดๆ กว่ามันจะมาเข้มแข็งได้ทุกวันนี้ เราพลอยที่จะเกลียดแฟนเก่ามัน ทั้งที่ไม่เกี่ยวอะไรกับตูเลย เรื่องของมันสองคนแท้ๆ แต่เหตุผลเพราะ มันทำให้เพื่อนตูต้องร้องไห้

มึงรู้ไม๊วันที่มันตัดสินใจเลิกกัน กูพูดกับมันว่างัย ดาหวันพูดก่อนจะบอกว่า กูเสียใจด้วย ที่มึงเลิกกับเค้า เพราะกูรู้ว่ามึงรักเค้ามาก แต่กูจะดีใจมากกว่าหากมึงจะเลิกกับมันได้จริงๆ..

เอ้าชน...กูน๊ะขอบใจมึงมาก ถ้าไม่มีมึงคอยด่าคอยเตือน และคอยอยู่เป็นเพื่อน กูก็คงแย่เหมือนกัน นิชามองดาหวันอย่างตื้นตันในความมีน้ำใจ

อีบ้ามองแบบนี้กูก็เขิลลลลลลลลลลลล..แย่ดิว๊ะ

ส่วนดาหวันเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง...แม้เจ็บเกือบตายก็ไม่ยอมปล่อยน้ำตาให้เห็น(หากไม่สุดๆจริง)...ยิ่งยายนิชาจะให้เห็นน้ำตาดาหวันไม่ได้เด็ดขาด เพราะเจ้าหล่อนจะยิ่งร้องไห้ยิ่งกว่าดาหวันซ๊ะอีก..เพราะคิดว่าเพื่อนคงสุดๆแล้ว

นภัทรเองก็ถือว่าเป็นอีกคนที่จิตใจเด็ดขาด นภัทรกับดาหวันถือคติเดียวกันว่าเสียใจทนไหว...แต่ทำให้เสียหน้ารับไม่ได้จริงๆ

และสุดท้ายนิชาก็ได้สืบทอดความเข้มแข็งและใจแกร่งไปโดยปริยาย

ไม่ใช่พวกเราไม่มีหัวใจ รักใครไม่เป็น แต่เรารู้จักรักตัวเองมากกว่า และก็ฉลาดที่จะรักเชื่อเหอะว่าใครที่เคยผ่านความเจ็บปวดเพราะความรัก สุดท้ายแล้วก็จะเข้านมันมาได้

กูเกือบจะเสียเพื่อนดีๆอย่างมึงไปแล้วเชียว นิชาพูดจาอย่างน้ำเสียงรู้สึกผิด

กูยอมรับว่าเมื่อก่อนกูไม่เคยมาสัมผัสทำความรู้จักกับมึงให้ลึกซึ้งกว่านี้ กูเลยมองมึงในแง่ลบไปเยอะ มึงจำได้ไม๊ที่กูเคยถามมึงว่า ยายจันน๊ะเพื่อนที่จบมาด้วยกันกับมึงจริงหรือ? มึงก็บอกว่าใช่

ดาหวันเป็นคนที่ดูมั่นใจ พูดจาตรงไปตรงมา ที่สำคัญมีน้ำใจกับเพื่อน ได้ทุกอย่างขอแค่ให้มี นี่แหละเป็นความเจ็บปวดที่ฝังใจ มันเจ็บนานยิ่งกว่าต้องเลิกลากับคนที่เรารักเสียอีก...

ดาหวันเงียบไปนี๊ดนึง หยิบแก้วขึ้นมาดื่มแทนการสนทนา

มึงจ๊ะไปแคร์มันทำไม หากเพื่อนกันเค้าไม่ทำกันแบบนี้หรอก นภัทรพูดกระแทกเสียงขึ้นมา เพราะมันเองก็ได้รับบาดแผลมาจากผู้หญิงคนนี้เช่นกัน

เปล่ากูไม่ได้แคร์ ถ้าเมื่อก่อนกูยอมรับว่ากูรู้สึกเจ็บ มึงก็รู้ว่ากูกับเพื่อนได้ทุกอย่าง

เออกูเข้าใจ..นภัทรบอก

แต่มึงก็รู้จักกูดีใช่ม๊ะ กูหากดีก็ดีใจหาย แต่ถ้า......แร๊งงงงงงงงงส์มาก็แรงตอบเช่นกัน

รักก็สามารถให้ใด้ทุกอย่าง เกลียดขึ้นมาให้นอนชักตาตั้งอยู่ข้างตีนกูก็ไม่สน มึงจำคำถามแฟนเก่ามึงไม่ได้เหรอ?

อะไรว๊ะ? ..

555 ก็ที่พี่เค้าถามกูว่าถ้าเจอน้องจัน นอนชักขวางทางอยู่กูจะทำงัย ....

แล้วมึงว่างัย?

กูก็ตอบกลับไปว่าก็เอาไม้เขี่ยให้มันพ้นทาง เพราะกีดขวางการจราจร 5555 เด็กเก่ามึงยังว่ากูใจดำเลย...แต่นั่นแหละกูไม่เคยใจดำกับใครก่อน แต่เสียคนเหี้ยๆ อย่างมันแล้วได้เพื่อนดีอย่างพวกมึง กูก็ OK. ว๊ะ

เออวันก่อนเพื่อนกูโทรมาหาจากทางใต้ บอกว่ายายจัน โทรไปหามันด้วย ถามหาเพื่อนเก่าๆ..รวมทั้งตูด้วย

ตูยังพูดเลยจะมาถามหาตูทำไม ตูไม่เห็นอยากจะรู้เรื่องมันสักหน่อย ก่อนจะโม้เรื่องของตัวเองให้เพื่อนฉันฟัง(ก็เพื่อนเก่ามันด้วยนั่นแหละ) เพียงแต่เป็นคนเก่าเก็บที่ไม่มีใครอยากจะกล่าวถึง เพื่อนฉันบอกโม้อยู่นั่นแหละ ไม่คิดบ้างว่าคนฟังเองก็ฟังอย่างเอืมระอาก่อนจะมาเล่าสู่ให้ฉันฟัง ประเด็นสำคัญก็คือแฟนมันน๊ะซื้อรถใหม่

คนที่ได้ฟังก็มักจะพูดว่าใครมันเคยเจอกันละ ปล่อยมันเหอะเพิ่งเคยเจอมั้งเลยตื่นเต้นไปนี๊ดนึง..555 ก่อนจะหัวเราะแบบสมเพศ

ก่อนจะวางสาย ยังมัข้อความแสบๆคันฝากให้คิด ว่าเพื่อนฉันได้ติดต่อเกือบทุกคนนั่นแหละ กับฉันยิ่งคุยกันบ่อย แต่ยกเว้นกับจันนี่แหละที่เอ๋ ไม่ค่อยได้ติดต่อ

แกยังบอกตูเลยวันก่อนว่าน่าสงสารเนอะ ใครก็ไม่คบ

กูยังถามเลยว่ามึงจะเอาเบอร์ป่าวเดี๋ยวกูหาให้ มึงก็ตอบมาด้วยน้ำเสียงจริงใจว่า กูไม่เอา 55555

กูน๊ะสงสารแต่แฟนมัน ก็เพื่อนเกากูเหมือนกันนั่นแหละ วันก่อนโทรหาฉัน แปลกใจที่คนโน้นคนนี้ ก็ไม่อยากคุยกับเมียมัน ดาหวันพูด

กูพูดติดตลกว่าแล้วทำไมมึงไม่ไปถามเมียมึงว๊ะ...ทำอะไรให้เพื่อนเกลียดนักหนา แต่ก็ไม่ได้ทำน้ำเสียงซีเรียสอะไรสงสารมันเพราะมันเองก็ไม่ได้รู้อะไรมากมาย ยอมรับว่าเจ้าหล่อนเมียของมันฟอร์มจัดวางฟอร์มได้แม้กระทั้งกับเพื่อนก่อนจะพูดต่อว่า กับเมียมึงกูเองก็ใช่ว่าจะสบอารมณ์สักเท่าไหร่ก่อนจ๊ะหัวเราะ ทั้งที่ในใจอยากจะย้ำให้ชัดเจนว่าเรื่องจริง

แล้วไอ้ย้อยมันว่างัย..นภัทรถามเพราะมันเองก็รู้จัก แหมก็เพื่อนที่เคยจบมาจากสถาบันเดียวกัน เพียงแต่ ย้อยกับจันเป็นเพื่อนห้องเดียวกับดาหวัน ส่วนนภัทรเรียนอีกห้อง_ ยิ่ง นิชาแล้วใหญ่มาจากอีกภาค คนละพื้นเพกันเลย แต่สุดท้ายเราก็กลายมาเป็นเพื่อนซี้กัน

มันตกใจนี๊ดหน่อย ก็อาจจะระแคะระคายมาบ้าง อีกอย่างคงเป็นเพราะฉันไม่ค่อยได้คุยกับเมียมันจากคนที่เคยอยู่ด้วยกัน กินด้วยกัน ฯลฯ อดีตเพื่อนรักเพื่อนเลิฟก็ว่าได้ฉันก็ได้แต่หัวเรากลบเกลื่อน ก่อนจะบอกว่า พูดเล่น เรื่องตั้งแต่สมัยเด็กๆ ไม่มีอะไรหรอก ก่อนจะหัวเราะ แต่ฉันรู้ว่าลึกๆในใจมันเองก็คงจะคาใจ อยากจะรู้ความจริง

เออคนแบบนั้น ทำได้แม้กระทั้งเหยียบเพื่อนให้จม ขอแค่ตัวเองยังมีลมหายใจ เค้าไม่เรียกว่าเพื่อนหรอก มันหลุดออกไปจากวงจรของเราก็โชคดีแล้ว..นภัทรพูดปิดท้ายเพื่อฝังเรื่องของผู้หญิงคนนั้น

...

...

เอ้าชน!!!!....เอ้ยเพลงโปรดกูมาแล้วว๊ะ

กูว่าไม่ใช่แค่เพลงโปรด มีหวังต้องมีใครโทรแจ้งแฟนเก่ามึงแน่..เล่นชนกันขนาดนี้

ก่อนทุกอย่างจะจบลงด้วยเสียงหัวเราะอีกครั้ง.