ไม่มีใครดูแลใจเรา..ได้ดีเหมือนตัวเราเอง

ยังศรัทธา..เชื่อมั่น..ในรัก

แต่ใจทัก..จักไม่เชื่อ..ในรักแท้

บอกตามตรง..กลัวหัวใจ..จะอ่อนแอ

เมื่อเจอรัก..กลัวต้องแพ้..ใจตัวเอง

ใช่รักใคร..ไม่เป็น..อย่างใครคิด

ผิดหรือที่ป้องใจ..กลัวใคร..จะข่มเหง

ในเมื่อยามอกหัก..ต้องเจ็บเอง..ช้ำเอง

น้ำตาคนเก่ง..เพิ่งเหือดหาย..ได้ไม่นาน

เคยให้ใจ..เขาไป..เพราะรักมั่น

แต่สุดท้าย..ขาดสะบั้น..รักสังหาร

ฉันเกือบตาย..เจ็บช้ำ..มาเนิ่นนาน

ทุกราตีกาล..หลับไหล..พร้อมน้ำตา

กว่าเรียกใจ..คืนใจ..มาได้หมด

น้ำตาล้านหยด..ยังคง..น้อยไปหนา

จึงบอกใจตัวเอง..ให้คำ..มั่นสัญญา

ต่อนี้หนา...ข้าจะไม่ให้..ใครรังแก