ฟุตบอลเมา ฟุตบอลบาป

ในช่วงระยะเวลาสามสี่ปีให้หลังมานี้ กระแสฟุตบอลบ้านเราถือว่าเป็นนิมิตรหมายอันดี มีกระแสตอบรับรุนแรงเกินคาด

แต่สิ่งที่ผมอยากจะพิมพ์อยากจะสื่อให้ผู้อ่านทราบถึงบรรทัดนี้ก็คือวงการกีฬาฟุตบอลบ้านเรานั้น จะไม่มีทางมาถึงจุดนี้ได้เลยหากขาดการสนับสนุนจากกองเชียร์หรือเหล่าๆคนดู ก็คือท่านผู้ชมนั้นเอง

ที่มาคอยตามเชียร์ตามสนับสนุนในส่วนของตั๋วเข้าชมเกมส์ก็ดี หรือจะสินค้าที่ระลึกในสนาม แต่เหนือสิ่งอื่นใด เรื่องพวกนี้ก็ดูจะเล็กน้อย กับเรื่องที่ผมจะพิมพ์ถึงแฟนบอลทีมต่างๆต่อจากนี้ ช่วงระยะเวลาสามสี่ปีที่ผ่านมา หลายๆทีมก็แตกกระจายจากทีมของหน่วยงานแยกออกไปยึดพื้นที่พื้นฐานกองเชียร์ตามต่างจังหวัด เพื่อดึงฐานกองเชียรตามต่างจังหวัดต่างๆ

พอมีการกระจายไปตามพื้นที่ถิ่นฐานบ้านเกิดเมืองนอนแล้วนั้น คำว่าสำนึกรักบ้านเกิดมันก็พุดขึ้นมาในหัวใจ เกิดเป็นความรักที่มีต่อทีมบ้านเกิดเมืองนอน เราจะยอมไม่ได้ (หากจะมีใครมาตีค่ายบางระจันแตก อะไรประมาณนั้น)

การพ่ายแพ้ต่อผู้มาเยือนผลเสมอหรือการตัดสินที่ไม่ได้มาตรฐานของกรรมการ หากไม่ถูกใจฉัน ไม่สบอารมณ์แฟนบอลเจ้าถิ่น ก็เลยทำให้มีข่าวแฟนบอลทำร้ายร่างกายกันออกมาอยู่เรื่อยๆ การทำลายข้าวของในสนาม หรือแม้กระทั้งในลานจอดรถ พังรถรับส่งทีมงานนักกีฬาฟุตบอลบ้าง รถของแฟนบอลทีมเยือนบ้าง

อาวุธหลักๆที่ได้ยินได้ฟัง ได้อ่านข่าวหลักๆ ก็จะเป็นขวดน้ำหรืออะไรก็ตามที่จะสะดวกหยิบจับใกล้ๆมือ ง่ายเข้าหน่อยก็มวยไทยนี้แหละครับติดกายติดตัวกันมาตั้งแต่เกิด ประเคนใส่กันไปตามอัธยาสัยของแต่ละบุคคล

เหตุผลหลักๆจะว่าด้วยการไม่ยอมรับในคำตัดสินของกรรมการ หรือแม้กระทั่งตัวนักเตะผู้เล่นเองก็มีส่วน ที่จะทำให้เกมส์นั้นเดือดและลุกลามเข้ามาถึงกองเชียร์ข้างสนาม

แต่แท้จริงแล้วนั้นผมก็ยังเชื่ออย่างสุดหัวใจเลยว่าส่วนใหญ่ที่เกิดความรุนแรงขึ้นมานั้น สิ่งที่เป็นตัวช่วยเสริมแรงในเรื่องราวรุนแรงนี้ ผมยังคงเชื่อมั่นว่ามันเป็นการกระทำที่ขาดสติ ที่เกิดจากการเสพของมึนเมานั้นก็คือ "สุรา" นั้นเองครับ

คนไทยนะครับ งานเทศกาลอะไรก็ตาม พี่ไทยก็เมาปลิ้นกันตลอด จะห้ามปรามกันก็ยาก ไม่ว่ากฏหมายจะออกมากี่แสนหมื่นล้านฉบับ ห้ามคนไทยไม่ให้เมา ดูเหมือนเป็นเรื่องที่มิสชั่นอิมพอสซิเบิ้ลมากๆ ด้วยคนไทยเป็นอะไรที่รักสนุกสนานครื้นเครงบันเทิงใจ เศร้าก็ดื่ม ดีใจก็ดื่ม นั้นแหละครับ

บ่อยๆครั้งที่ตัวผมเองมีโอกาสได้เข้าไปชมเกมส์ในสนามก็จะเจอแฟนบอลบางท่าน แอบนำเอาสิ่งมึนเมาเหล่านี้เข้าไปดื่มเพื่อสร้างอารมณ์ที่แสนสุนทรีย์ในการชมเกมส์กีฬา บางท่านดื่มไปก็ชมเกมส์ปกติไม่วุ่นวายอะไร

แต่อย่าลืมนะครับ เวลาคนถ้าจะเมาแล้ว จะมีอาการเมาไม่เหมือนกัน บางคนก็พูดมาก บางคนก็เมาหลับ (อันนี้ปลอดภัยที่สุด) แต่อีกกลุ่มนึง เมาแล้วอารมณ์รุนแรงว่ะๆโว๊ยๆตะโกนโวยวายโหวกเวกด้วยถ้อยคำหยาบคายบ้างรุนแรงบ้าง นี้แหละครับคือตัวสร้างปัญหา

เพราะพวกโวยวายอารมณ์รุนแรงเหล่านี้มักจะเป็นคนก่อเหตุ รักทีมตัวเองจนไม่ลืมหูลืมตาและกระทำเหตุการณ์ที่รุนแรงเกินกว่าเหตุออกไป และก็ทำให้เป็นภาพลักษณ์ที่ไม่ดีต่อวงการกีฬาฟุตบอลบ้านเราที่กำลังจะเจริญเติบโตไปในทิศทางที่ดี โอเคผมเชื่อว่าการดื่มมันก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใคร

บางท่านอาจจะบอกว่าทำไมผู้เขียนเชยจัง ไม่มองดูฝรั่งบ้าง แหกตาดูที่เมืองนอก ฝรั่งก็กระดกอุ่นเครื่องกันหน้าสนาม เดินเมาเพี้ยนเข้าสนามเหมือนกัน เรื่องฮูลิแกนตีกันฟาดกันสอยกันนอกสนามก็เยอะแยะข่าวสารเค้าก็มีออกมาเรื่อย

โอเคครับ โอเค ผมก็พอจะเสพกีฬาฟุตบอลต่างชาติมาบ้าง วัฒนธรรมกองเชียร์บ้านเค้ามันก็รุนแรงตามนั้นจริงๆ แต่หากจะดื่มผมก็ไม่ได้ห้ามนะครับจะดื่มตามฝรั่งก็ได้ แต่ก็ขอเพียงว่าคุณควบคุมตัวเองได้และมีสติอยู่ตลอดเวลา (เอาอยู่)

จริงๆผมก็อยากจะบอกว่าวัฒนธรรมกองเชียร์ของทางฝรั่งมั่งค่านั้นส่วนดีก็มีส่วนไม่ดีมันก็มี เราก็เลือกเอาให้มันเหมาะสมกับวัฒนธรรมกองเชียร์บ้านเรา "ไทยสไตล์" ก็หยิบจับปรับเปลี่ยนเอาแต่สิ่งดีๆจะไม่ดีกว่าเหรอครับ ทำไมเราต้องไปเลียนแบบสิ่งที่ไม่ดีมาด้วย

แต่ผมก็ยังหวังลึกๆ แม้ว่ามันจะทำได้ยากมาก ถึงมากที่สุดก็ตาม เกมส์ที่ดี เกมส์ที่สนุก เกมส์ที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งสิ่งของมึนเมาในสนาม มันน่าจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่เด็กและเยาวชน

ตัวอย่างที่ดีเราสร้างได้ เรามาช่วยกัน สร้างวัฒนธรรมกองเชียร์ สร้างวัฒนธรรมฟุตบอลไทย ให้ไร้สิ่งเสพติดในสนามกันเถอะครับ

เรื่องโดย "แบงค์ กาโม่"