สกู๊ป : นักเตะ “สัญลักษณ์” ของสโมสรที่กำลังหายไป

“ไม่มีนักเตะหรือโค้ชคนใด จะยิ่งใหญ่กว่าสโมสร” เป็นวลีคลาสิกของวงการฟุตบอลไม่ว่าจะยุคไหนก็ตาม โดยเฉพาะบรรดาสโมสรใหญ่ๆในลีกยุโรปที่มีประวัติความเป็นมาร่วม 100 ปี ถึงแม้ในแต่ละยุคบางสโมสรบางทีมอาจจะมีนักเตะที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของทีมขึ้นมา

สำหรับยุคต้องยอมรับว่าการที่จะมีนักเตะที่เปรียบเสมือนทุกสิ่งทุกอย่างของทีมจนเป็นได้แม้กระทั่ง “สัญลักษณ์” ของสโมสรมีน้อยลงทุกทีซึ่งที่ผ่านมาส่วนใหญ่มักจะเป็นนักเตะประเภท One Club Man ในชีวิตการเป็นนักเตะ อยู่กับสโมสรเดียวเท่านั้น

อย่างเมื่อกลางสัปดาห์ที่ผ่านมาในเกม “ยูฟ่า แชมเปี้ยนลีก” ระหว่าง “เรอัล มาดริด” กับ “โรม่า” สิ่งที่แฟนฟุตบอลในซานติอาโก้ เบอร์นาบิวต้องยืนขึ้นและปรบมือให้คือการลงสนามของ “ฟรานเชสโก้ ต็อตติ” เจ้าชายหมาป่าที่เป็นสัญลักษณ์ยอดทีมจากกรุงโรม และอาจจะเป็นนักเตะประเภทเล่นสโมสรเดียวคนสุดท้ายบนโลกใบนี้แล้ว

นี่คือสิ่งที่ทีมใหญ่หลายๆทีมไม่มีในยุคนี้ รวมถึงหนึ่งในสโมสรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลกอย่าง “มาดริด” เอง นับตั้งแต่ปล่อย “อิเคร์ กาซิยาส” ออกไปอยู่กับ “ปอร์โต” เมื่อ 2 ปีที่แล้ว ทั้งๆที่เจ้าตัวไม่ต้องการย้ายออกไปสักนิด

“คริสเตียนโน่ โรนัลโด้” เองอาจจะเป็นนักเตะที่เก่งมากที่สุดบนพื้นปฐพีนี้คนนึง แต่เชื่อว่าชาวมาดรินิสต้าส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ยกย่องถึงขนาดเป็น “สัญลักษณ์” ของสโมสร เพราะเจ้าตัวเลือกที่จะเล่นเพื่อตัวเองมาก่อนสโมสร

อย่างไรก็ตามนักเตะประเภท “สัญลักษณ์” ของสโมสรก็อาจจะไม่ใช่ลูกหม้อของสโมสรก็ได้ หรืออาจะเคยย้ายออกไปอยู่กับทีมอื่นก่อนที่จะกลับมา เช่น “จิอันลุยจิ บุฟฟ่อน” กับ “ยูเวนตุส” ที่เลือกจะอยู่กับทีมตอนลำบาก

ช่วงที่ทีมโดนคดีกัลโช่โปลี เมื่อปี 2006 และหล่นไปอยู่ในกัลโช่ เซเรียบี “เฟร์นานโด ตอร์เรส” ที่เป็นลูกหม้อของทีมตราหมี “แอตฯมาดริด” แต่ต้องย้ายออกไปก่อนที่จะกลับมาอยู่กับทีมตอนนี้

สิ่งที่นักเตะประเภท “สัญลักษณ์” ของสโมสรให้กับทีมตัวเอง นั่นมีค่ามากกว่าการใช้เงินนักเตะซื้อซุปเปอร์สตาร์เก่งๆมาร่วมทีม เพราะเป็นคนที่ช่วงสร้างสปิริตของทีมและจิตวิญญาณของทีมซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมาก

บางครั้งทีมอาจจะไม่ประสบความสำเร็จ แต่นักเตะเหล่านี้เลือกที่จะเป็นตำนานของสโมสรที่ตัวเองรักมากกว่าการเป็นนักฟุตบอลที่ประสบความสำเร็จ นี้คือสาเหตุที่ทำไม “ต็อตติ” ถึงเป็นเจ้าชายหมาป่าแห่งกรุงโรม หรือในอดีต “แม็ทธิว เลอ ทักซิเออร์” ถึงเป็นตำนานของ “เซาแธมป์ตัน”    

หรือ “แมนฯยูไนเต็ด” ในยุคของ “เซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน” ที่มี “รอย คีน” หรือ “ริโอ เฟอร์ดินาน” เป็นกับตันทีมพาทีมได้แชมป์มากมาย แต่แฟนเร้ดเดวิลล์เลือกที่จะจดจำ “แกรี่ เนวิลล์” “พอล สโคลล์” และ “ไรอัน กิกส์” มากกว่า

นักเตะประเภทนี้ “เงิน” มากเท่าไหร่ก็ซื้อไม่ได้และนักเตะทุกคนก็เป็นนักเตะประเภทนี้ไม่ได้ เพราะ “ความจงรักภักดี” “ความรักต่อสโมสรและแฟนบอล” และ “ความยอมรับจากแฟนบอล” เป็นสิ่งที่ตีค่าไม่ได้

แต่บางทีมกลับให้นักเตะเหล่านี้ต้องเดินออกไปจากสโมสรอย่างเดียวดาย เช่น “สตีเว่น เจอร์ราร์ด” กับ “ลิเวอร์พูล” ด้วยเหตุผลแค่ว่า “แก่เกิน”

สุดท้ายนักเตะที่เป็นสัญลักษณ์ของสโมสรถือว่าเป็นอีกหนึ่งความสวยงามของวงการฟุตบอล ทั้งๆที่บางทีมไม่มีอะไรน่าสนใจไม่มีสตาร์ระดับเกรดเอแต่ที่เลือกชมก็มาจากนักเตะเหล่านี้

นี่กระมัง คงเป็นเหตุผลที่ทำให้ส่วนตัวยังเลือกที่จะดู “โรม่า” เพียงแค่เหตุผลเดียวคือ “ฟรานเชสโก้ ต็อติ”