รู้หรือไม่? ผู้หญิงล้านนาในอดีต "ยืนฉี่" ได้ ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?

เคยได้ยินไหมว่า... ผู้หญิงล้านนาโบราณจำนวนไม่น้อยสามารถยืนปัสสาวะได้เหมือนผู้ชาย?

ฟังดูแปลก แต่เรื่องนี้มีมูลความจริง และยังสะท้อนภูมิปัญญาในการใช้ชีวิตของคนโบราณได้อย่างน่าสนใจ

ทำไมผู้หญิงในอดีตถึงยืนฉี่?

ย้อนกลับไปในยุคที่การใช้ชีวิตประจำวันของหญิงสาวไม่ได้สะดวกสบายเหมือนปัจจุบัน ผู้หญิงล้านนาต้องทำไร่ ทำนา เดินป่า หรือเดินทางไกล การจะหาที่นั่งปัสสาวะทุกครั้งไม่ใช่เรื่องง่าย

สิ่งที่ช่วยให้พวกเธอสามารถ "ยืนฉี่" ได้มีอยู่ 3 ปัจจัยหลักคือ:

- การแต่งกายแบบล้านนา
ผู้หญิงในอดีตนิยมสวม "ซิ่นต๋าหลุ" หรือผ้าซิ่นแบบโบราณ ซึ่งมีลักษณะหลวมและสามารถแหวกได้ง่าย โดยไม่ต้องถอดหรือเปิดขึ้น ทำให้ยืนปัสสาวะได้โดยไม่เปลืองแรง

- เครื่องมือช่วยพิเศษ
มีการกล่าวถึง "กรวยไม้" หรือภาชนะรูปทรงเฉียงคล้ายกรวยที่ใช้รองรับปัสสาวะ แล้วปล่อยให้ออกในทิศทางที่ควบคุมได้ ช่วยให้ไม่เลอะเทอะขณะยืนปัสสาวะ

- วิถีชีวิตที่ต้องการความคล่องตัว
หญิงล้านนาในอดีตทำงานกลางแจ้งเกือบตลอดเวลา การนั่งยองอาจไม่สะดวกและไม่ปลอดภัยในบางพื้นที่ การยืนจึงเป็นทางเลือกที่รวดเร็วและเหมาะสมกว่า

- ป้องกันอันตรายจากสัตว์
ภูมิประเทศในสมัยนั้นซึ่งมีพืชพรรณขึ้นหนาแน่น พื้นดินเต็มไปด้วยสัตว์ต่างๆ โดยเฉพาะปลิง หากผู้หญิงนั่งลง พวกเธออาจเสี่ยงต่อการถูกสัตว์เหล่านี้กัดหรือทำร้าย ดังนั้นพวกเธอจึงต้องยืนปัสสาวะเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับพื้นดิน

เรื่องเล็กที่ไม่ธรรมดา

แม้จะดูเป็นเรื่องเล็กๆ แต่พฤติกรรมนี้สะท้อนถึงความยืดหยุ่นและไหวพริบของผู้หญิงในอดีตที่รู้จักปรับตัวให้เข้ากับชีวิตจริง ผสมผสานระหว่างการแต่งกาย เครื่องใช้ และความจำเป็นในแต่ละวันอย่างลงตัว

บทสรุป: ภูมิปัญญาในเรื่องที่เราไม่เคยคิด

เรื่องการยืนปัสสาวะของผู้หญิงล้านนาอาจฟังดูแปลกในมุมมองของคนยุคนี้ แต่กลับเต็มไปด้วยภูมิปัญญาและความเข้าใจในธรรมชาติของชีวิตที่เรียบง่ายแต่เปี่ยมด้วยความคิดสร้างสรรค์ เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่บอกเราว่า วัฒนธรรมพื้นบ้านยังมีแง่มุมที่น่าทึ่งรอให้เราศึกษาและเรียนรู้อีกมากมาย