กฎ-กติกามารยาทของนักดนตรีมืออาชีพที่คุณอาจไม่รู้ โดย ต้า Paradox

วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์จากการเล่นดนตรีในมุมที่คนดูอาจจะไม่ได้สังเกต แต่การขึ้นเวทีโชว์ก็มีเรื่องต้องระมัดระวังและเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมาก สามารถเป็นหายนะได้เลยถ้าหากผิดพลาด มีอะไรบ้าง มาดูกันครับ

1. สี

เรื่องสีเป็นเรื่องสำคัญมากถึงมากที่สุดสำหรับการทัวร์คอนเสิร์ตที่มีสปอนเซอร์ผู้สนับสนุนเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยเฉพาะสปอนเซอร์บริษัทที่เน้นสีเป็นตัวแทน สมมุติว่าสปอนเซอร์นั้นสีดำแล้วคู่แข่งการตลาดเป็นสีขาว เราต้องไม่ใส่สีขาวของคู่แข่งโดยเด็ดขาด ยิ่งถ้าใส่สีที่ชัดเจนขึ้นไปบนเวที หรือนักร้องเกิดทะลึ่งใส่ชุดขาวเด่นๆ ขึ้นไป อันนั้นดูเหมือนคนไม่รู้กาลเทศะขั้นรุนแรง อาจตกงานและถูกแบนจากการทัวร์คอนเสิร์ตของสปอนเซอร์นั้นได้เลย (ซึ่งส่วนใหญ่จะมีการเตือนก่อนขึ้นเวทีอยู่แล้วว่า วันนี้เน้นสีอะไรไม่ให้ใส่สีอะไร)

แม้แต่ทีมงานที่คอยขึ้นไปเปลี่ยนเครื่องดนตรีบนเวทีก็ต้องทำตามระบบไปด้วย

จากประสบการณ์จริง เคยมีอยู่ครั้งหนึ่ง เล่นคอนเสิร์ตแบรนด์เครื่องดื่มชูกำลังยี่ห้อหนึ่งแต่ทีมงานไปซาวด์เช็กเผลอใส่เสื้อของอีกแบรนด์หนึ่งขึ้นไปซาวด์โดยไม่ได้ตั้งใจ (ใส่ติดตัวจนชิน ไม่ได้คิด) พวกเราถึงขั้นต้องให้ถอดเปลี่ยนเสื้อข้างเวทีกันเลย เรียกว่าฉิวเฉียด ส่วนสีเล็กๆ น้อยๆ ก็อนุโลมได้ เช่นสีของกีตาร์ที่ใช้เล่น หรือสีอะไรที่พอใส่แล้วไม่ได้เน้นโดดเด่นสะดุดตาแบบจงใจ ก็ใส่ได้ แต่ส่วนใหญ่ก็จะตัดปัญหาด้วยการใส่สีตามที่เค้าบอกไปเลย ชัวร์สุด

2 . สัญลักษณ์โลโก้

คล้ายเรื่องสี เช่นแบรนด์นี้บริษัทสปอนเซอร์นี้สัญลักษณ์เป็นสัตว์ตัวใด คู่แข่งเป็นตัวสัตว์อีกชนิดหนึ่งก็หลีกเลี่ยงซะ ส่วนใหญ่จะเน้นหลีกเลี่ยงสิ่งที่เป็นของคู่แข่งทางการตลาด

เช่นถ้าเวทีที่เราขึ้นไปเล่น สปอนเซอร์เป็นแมวคู่แข่งเป็นหมา เราก็ต้องหลีกเลี่ยงการใส่หน้ากากหมาขึ้นไปบนเวที เรื่องนี้อาจจะดูตลก แต่จะไม่ตลก ถ้าพลาดแล้วลูกค้าเกิดเข้าใจผิด ก็จบเห่ได้

3. พูดชื่อสินค้าหรือสปอนเซอร์ผู้จัดให้ถูก

เรื่องนี้ก็สำคัญมากโดยเฉพาะงานที่จริงจังกับชื่อรุ่นสินค้า เราต้องมีสติตลอดเวลา มันสามารถเกิดความเคยชินเป็นอัตโนมัติได้เช่นขึ้นเวทีหมาบ่อยๆ หลับหูหลับตาก็จะขอบคุณหมา ทั้งที่วันนั้นอาจจะเล่นงานแมวที่ร้อยวันพันปีเพิ่งได้ขึ้นเล่น ก่อนจะพูดชื่ออะไรควรจะตั้งสติให้ดีๆ ใช้วิธีเขียนกระดาษใบใหญ่แปะไว้หน้าเวทีก็จะได้คอยเตือนสติ ผมเคยพูดขอบคุณชื่อร้านผิดเป็นชื่อร้านคู่แข่ง โชคดีเพื่อนช่วยพูดสวนขึ้นมาได้ทัน เพราะชินเป็นระบบออโต้ และเรื่องตลกกว่านั้นก็คือเคยขอบคุณนายกจังหวัด ซึ่งได้ชื่อผิดมา แล้วก็พูดออกไปแล้ว ตอนนั้นใจหายวูบนึกว่าแย่แล้ว แต่โชคดีหรือฟลุคก็ไม่รู้กลายเป็นชื่อพี่ของนายกท่านนั้นที่เป็นนายกทีมผู้จัดเดียวกัน ก็เลยรอดตัวไปหวุดหวิด

4. รักษาเวลาถ้าเล่นต่อกันหลายวง

เวลาเล่นต่อกันหลายวง ปัญหาเรื่องเวลามักเกิดจากการเล่นช้ากว่ากำหนด หรือเขาเรียกว่าเล่นเลท วงสุดท้ายมักจะเดือดร้อนเพราะเวลาจะถูกดันออกไป กลายเป็นยิ่งดึกขึ้นเรื่อยๆ จะไม่เหลือคนดู ดังนั้นถ้าสถานการณ์งานวันนั้นเลทมากๆ วงแต่ละวงที่เล่น จะช่วยกันตัดเพลงออกเพื่อกระชับเวลาให้น้อยลงเช่นจากที่เล่น 1 ชั่วโมงก็อาจจะตัดเพลงไปจนถึงบางครั้งเหลือครึ่งชั่วโมงก็มี ไม่อย่างนั้นวงสุดท้ายอาจจะไม่ได้เล่นเพราะตำรวจสั่งปิดงาน (เที่ยงคืน) ถ้ามีวงไหนตะบี้ตะบันเล่นโชว์เต็มสูบแบบไม่สนใคร ก็จะถูกมองว่าวงนี้ใจดำ (บางวงที่อีโก้จัดๆ ก็ไม่สน ถ้าทีมงานไม่ขอตัดเพลง ก็จัดกันเต็มสูบ)

*แต่โดยรวมเรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรมาก ถ้าไม่สุดวิสัยจริงๆ เช่นวงสุดท้ายจะไม่ได้เล่นเพราะถูกปิดงานภายในเวลา วงต่างๆ ก็เล่นกันตามปกติครับ อันนี้ยกกรณีที่สุดๆ จริงๆ วงที่มีมารยาทจะประเมินสถานการณ์เองว่าควรตัดเพลงมั้ย หรือเล่นให้กระชับขึ้น

ยังมีกฎกติกาอีกมากมายที่คนดูอาจจะไม่รู้

เช่นในการโพสต์ลง Facebook ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นรูปชีวิตปกติธรรมดาใส่เสื้อสีต่างๆ ก็ยังคงสร้างความเกรงใจอยู่ หากทัวร์กับสีนั้นบ่อยๆ ก็ต้องคอยหลบสีคู่แข่ง ไม่ว่าจะบนเวทีหรือนอกเวที มันเหมือนเป็นมารยาทที่เกรงใจกันไปโดยอัตโนมัติไปซะแล้ว

ไว้จะมาเล่าในวันต่อๆ ไปนะครับ

ในทุกๆ วันนี้สินค้าและแบรนด์ต่างๆ เริ่มใช้สัญลักษณ์หลากหลายจนแทบจะครบทุกสีทุกสัญลักษณ์ไปแล้ว การเดินสายทัวร์คอนเสิร์ตที่มีสปอนเซอร์ก็เริ่มยากขึ้น ต้องมีสติมากๆ ได้แต่ภาวนาขอให้ยังหลงเหลือสีกลางเอาไว้บ้าง เช่นสีดำกับสีขาว ไม่แปลกใจเลยที่วงส่วนใหญ่ชอบใส่สีดำ (อิอิ) ถ้าอนาคตมีสปอนเซอร์ไหนใช้สองสีนี้ ชีวิตคงยากขึ้นแน่นอนครับ

ติดตามได้ทางช่องทางอื่นๆ ดังต่อไปนี้จ้ะ

IG: tarparadoxs

Line: @paradoxnews

ลิงก์เพจตาต้า (เพจส่วนตัว)

https://m.facebook.com/Tatastudiothailand.