รีวิว Every Day a Good Day เรียนชงชา เรียนใช้ชีวิต

 

 

หนังญี่ปุ่นสุดพิถีพิถัน บอกเล่าเรื่องราวของโนริโกะ (คุโรกิ ฮารุ) นักศึกษาชั้นปี 3 จอมซุ่มซ่ามและดูเหมือนหาจุดยืนในชีวิตไม่ได้ และลูกพี่ลูกน้องของเธออย่างมิจิโกะ (ทาเบะ มิคาโกะ) ที่เดินทางมาอยู่ในโตเกียว ทั้งสองได้ตัดสินใจไปร่วมเรียนชงชาในละแวกบ้าน ณ ที่นั่นเอง โนริโกะจึงได้เรียนรู้พิธีชงชาจากอาจารย์ทาเคดะ (กิกิ คิริน) ซึ่งทำให้เธอได้เรียนรู้ชีวิตของตัวเอง ผ่านพิธีชงชา

 

Every Day a Good Day ถูกดัดแปลงมาจากงานเขียนของ โมริชิตะ โนริโกะ เรื่อง Everyday is a good day: 15 happiness taught by 'Tea’ ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 2002 ก่อนจะได้รับการดัดแปลงมาเป็นภาพยนตร์โดยผู้กำกับหน้าใหม่อย่างโอโมริ เท็ตสึชิ

 

 

วิธีการเล่าเรื่องราวของหนังออกจะค่อยเป็นค่อยไป พูดง่ายๆว่าหนังพาผู้ชมไปทำความรู้จักวิธีการชงชาที่เต็มไปด้วยพิธีรีตองอันแสนจุกจิกและเต็มไปด้วยรายละเอียดมากมาย แน่นอนว่าตอนที่โนริโกะ เริ่มเรียนในช่วงแรกๆ เธอรู้ตัวทันทีว่า การชงชานั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเอาเสียเลย ที่จะทำทุกอย่างให้ออกมาสมบูรณ์

 

Every Day a Good Day ค่อยๆถ่ายทอดการเรียนรู้ของโนริโกะ ผ่านการทำความเข้าใจในพิธีชงชา ระหว่างทางที่เธอพัฒนาฝีมือ ท่ามกลางการดูแลของอาจารย์ทาเคดะ เธอก็เริ่มฉุกคิดอะไรได้มากขึ้นเรื่อยๆ สิ่งแรกที่เธอสัมผัสได้คือ การทำอะไรที่มีความยากเย็นได้สำเร็จ คือความภาคภูมิใจอย่างหนึ่งในชีวิต แต่หลังจากชงชาในแบบหนึ่งสำเร็จ เธอกลับค้นพบว่ายังมีบทเรียนอีกมากมายที่ยังรอเธออยู่ข้างหน้า ไม่นานนักเธอก็เหมือนต้องกลับไปเริ่มเรียนรู้สิ่งใหม่ๆอีก คล้ายกับสัจธรรมของชีวิตที่ว่า ไม่มีใครหยุดอยู่กับที่ เราต้องหมั่นพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ

 

 

นอกเหนือจากนี้หนังยังพาคนดูไปสำรวจ สิ่งของเล็กๆน้อยๆ พร้อมไปกับตัวละคร ไม่ว่าจะเป็นถ้วยชาที่มีเรื่องราวและความสำคัญ ตัวอักษรที่อยู่บนป้ายที่ถูกจัดวางอยู่ในบ้านของอาจารย์ทาเคดะ ซึ่งมีความหมายซ่อนอยู่ ขึ้นอยู่กับว่าผู้อ่านจะไตร่ตรองและทบทวนชีวิตให้เกิดความหมายขึ้นมานั่นเอง

 

ความงดงามของหนังอย่าง Every Day a Good Day คือการที่ผู้ชมจะได้เรียนรู้ชีวิต ผ่านพิธีชงชา ซึ่งหนังก็ถ่ายภาพออกมาได้ละมุน สวยงามจนเราอยากจะลองไปเรียนชงชาแบบตัวละครในเรื่องดูสักครั้ง ประกอบกับความเป็น “ญี่ปุ่น” ที่มีวัฒนธรรมเฉพาะตัวอยู่แล้ว ยิ่งทำให้เรารู้สึกได้เรียนรู้วิธีคิดและขนบธรรมเนียมของคนญี่ปุ่น และการมองชีวิตของคนในแต่ละช่วงอายุ ซึ่งท้ายที่สุดแล้วหนังเรื่องนี้ก็ให้แนวคิดดีๆกับผู้ชมแทบตลอดทั้งเรื่องเอาไปปรับใช้กับชีวิตตัวเอง ในการรู้จักผ่อนหนักผ่อนเบาและให้ความสำคัญกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต เฉกเช่นชื่อหนังว่า “ทุกวันคือวันที่มีคุณค่า”