กาละแมร์ รู้ซึ้งชีวิตในกองขยะกับโถส้วม

ช่วงเรียลลิตี้ของ เจาะใจ ทำเอา กาละแมร์-พัชรศรี เบญจมาศ เหงื่อซ่กที่ต้องเดินฝ่าลมร้อนกวาดถนนและ ( ทน ) อยู่กับสิ่งโสโครกปฏิกูลในห้องส้วมเป็นวันๆ แต่สาวแมร์ก็ยอมรับว่าภารกิจเหล่านี้ทำให้ตนได้เข้าใจความรู้สึกของบุคคลที่ทำงานเพื่อสาธารณะชนตรงนี้ได้เป็นอย่างดี ก่อนหน้านี้ แหม่ม-สุริวิภา ได้เลี้ยงลูกเป็นเวลา 1 เดือนมาแล้ว ถึงคราวพิธีกรฝีปากกล้าขายดีแห่งปี กาละแมร์ อยากลองของ สลัดคราบผู้ประกาศข่าวสวมวิญญาณเทศบาลสาวกวาดขยะทั้งบนบกและในน้ำ ทำประโยชน์เพื่อสังคมนานถึง 1 สัปดาห์ เริ่มจากภารกิจแรกก่อนด้วยการกวาดขยะย่านรามคำแหง ก่อนจะย้ายไปล่องเรือพร้อมหน่วยเก็บขยะทางน้ำกรุงเทพมหานคร ทั้งร้อน ทั้งเหม็น สารพัดแต่เป็นงานเพื่อสังคมแบบนี้ กาละแมร์ขอสู้ขาดใจ เป็นเรียลลิตี้ครั้งแรกต้องทำประมาณ 7 วัน ส่วนงานหลัก เราก็เอาไว้ก็คุยกันเรื่องคิวว่าเราว่างวันนี้ถึงกี่โมง เขาก็จะให้เราทำในช่วงเวลานั้น ถ้าต้องมีอ่านข่าว อัดรายการก็ให้ไปอัดรายการได้ ตอนเขาติดต่อมาก็รู้สึกว่ามันน่าลองทำดู ตอนแรกไม่ได้เป็นหัวข้อนี้เป็นเรื่องความรัก ชายหนุ่มมีผู้ชายมาพัวพันเยอะแยะมากมาย แต่มันจะไม่ได้อะไรจากการที่ทำแบบนั้นก็เลยมีการเปลี่ยนแต่เราก็เพิ่งรู้นะไม่รู้มาก่อนว่าเขาจะให้ทำอะไร ตื่นตั้งแต่ตี 4 เริ่มกวาดอยู่ที่หน้ารามฯ คุณน้าลำดวนคนกวดขยะแถวบางกะปิก็มาช่วยสอนกวาดยังไง ขยะแบบนี้แซะยังไง งัดยังไง เทคนิคกวาดตรงสะพานแล้วก็เล่าให้ฟังถึงชีวิตของแก ทำทุกอย่างอย่างที่แกทำ ช่วยกันกวาดตั้งแต่ตี 4 กว่าๆ เสร็จประมาณ 7 โมง กลับมากินข้าวแล้วกลับไปดูอีกทีว่าเป็นยังไงใครทิ้งก็เก็บไป ก่อนจะย้ายมาเก็บขยะทางน้ำในคลองแสนแสบที่ทั้งร้อน ทั้งเหม็น.....เสร็จแล้วก็มาที่หน่วยเก็บขยะทางน้ำเราไม่เคยคิดเห็นแต่คนกวาดถนน ตอนแรกบอกสนุกดีนั่งเรือชอบอยู่กับน้ำ เพลินๆ แต่เรามีความฝันอย่างหนึ่งเวลาเราไปที่ไหนไปแม่น้ำเห็นผักตบชวา ขยะเยอะๆ อยากกวาดมันให้หมด แม่น้ำเจ้าพระยาถ้ามันไม่มีผักตบจะดูดีมาก สวยมาก ก็ขึ้นเรือไปปรากฏว่าร้อนมากเพราะเรือไม่มีหลังคา ซันบล็อกสุดฤทธิ์ ใส่หมวก ใส่แว่น มีโอกาสได้พูดคุย ถามไถ่ชีวิตการทำงานทำให้ตนเข้าใจคนกลุ่มนี้มากขึ้น หนึ่งเลยทำให้เราเข้าใจเขามากขึ้น บางคนอาจจะมองข้ามเห็นว่าเป็นอาชีพที่ต่ำต้อย ไม่มีหน้ามีตา มีชื่อ มีเสียง แต่อยากจะบอกว่าชีวิตของพวกเราขาดคนเหล่านี้ไม่ได้เลย อยากขอบคุณเขาและที่สำคัญอยากให้ทุกคนเห็นใจแมร์ว่าถ้าเรื่องนี้ออกไป จะได้รู้ว่าคนที่ทุกคนมองข้ามเป็นคนตัวเล็กๆ ในสังคม จริงๆ แล้วเขาทำงานหนักแค่ไหน เขารับผิดชอบอันยิ่งใหญ่แค่ไหน ที่สำคัญเราเห็นว่าเขาทำงานด้วยใจเหมือนอาชีพทุกอาชีพที่ทุกคนต้องมีใจรักมันก่อน เหมือนพวกเขาที่อยากเห็นสังคมนี้มันสะอาดทำงานด้วยความตั้งใจ พอเห็นมันสะอาดแล้วมันดีจังเลย น่าดู มันภูมิใจ ก่อนเก็บเห็นขยะทั้งบนบกและในน้ำ มันเยอะมากแล้วมันท้อ มันจะกวาดหมดเมื่อไหร่ พอทำแล้วมันสะอาด เออ มันดูดีนะ แล้วไม่อยากให้มาทิ้งทำให้มันสกปรก เพราะรู้ว่ามันเหนื่อยนี่ทำวันเดียวยังขนาดนี้ พี่เขาทำทุกวันก็ต้องเบื่อมากกว่านี้ แต่เป็นหน้าที่ก็ต้องทำ ทำใจหากคนมองว่าตนสร้างภาพ.....เราว่าเราไม่ได้สร้างภาพให้ตัวเองดูดีนะ แต่เราต้องการที่จะนำเสนออีกอาชีพหนึ่งในสังคมที่ทุกคนมองข้าม คนอาจจะไม่เคยคิดหรือละเลยไปว่าอาชีพอย่างนี้มีด้วยเหรอ แล้วเขาทำอย่างไร รู้สึกอย่างไร อยากสะท้อนให้เห็นถึงคนกลุ่มนั้นมากกว่า ที่สำคัญอาชีพของเขามรองรับในสิ่งที่คุณทำ เราอยากนำเสนอตรงนั้นมากกว่า อันนี้คนก็จะไม่ได้เห็นในตัวเราเยอะหรอก แต่เขาเห็นว่าเออ อาชีพพวกนี้มันเหนื่อยนะ มันหนักนะแล้วจะทำยังให้ถึงจะลดงาน ลดภาระเขาให้น้อยลงโดยที่ทุกคนทำได้แต่มองข้ามมันไปเท่านั้นเอง ไม่ห่วงสวย ขอทุ่มสุดตัวทำหน้าที่พลเมืองดีของสังคมกันสักตั้ง.....ไม่หรอกเราก็ป้องกันเท่าที่เราจะป้องกันได้ไม่ได้เวอร์อะไรมากมาย ทาครีม ทากันแดด ใส่เสื้อแขนยาว ใส่หมวกอะไรอย่างนี้ทั่วไป ดำก็ดำก็ป้องกันเท่าที่ป้องกันได้ไม่ให้มันเป็นฝ้ามันเป็นผื่น เพราะเราก็ต้องใช้หน้าในการทำงานของเรา สำหรับภารกิจล่าสุดวันนี้ ( 23 ส.ค. ) กาละแมร์ ก็ต้องไปขลุกอยู่กับเรื่องเหม็นๆ ทั้งวันด้วยการไปล้างส้วมที่สถานีหัวลำโพง โดยเธอยอมรับว่าการได้ทำตรงนี้ทำให้รู้ซึ้งถึงหัวอกพนักงานทำความสะอาดได้เป็นอย่างดี พร้อมขอให้ทุกคนจงมีจิตสำนึกอย่าสร้างปัญหาให้ผู้อื่น เพิ่งได้รับโจทย์เมื่อเช้านี้ พอจัดรายการผู้หญิงถึงผู้หญิงเสร็จก็ได้รับภาระกิจมอบหมายให้มาที่หัวลำโพงมาเจอป้าแดงกับป้าศรี ตอนแรกเราไม่รู้ว่าเป็นใครแต่ก็พอจะรู้ว่าต้องเกี่ยวกับห้องน้ำอยู่แล้วล่ะ ก็คิดว่าห้องน้ำที่นี่คงไม่สกปรกเท่าไหร่เพราะว่าหัวลำโพงเขาก็พัฒนาแล้วนะ มีห้องแอร์แล้ว เข้าไปในห้องน้ำหญิงก็เย็นแต่ก็คือห้องน้ำน่ะนะคะ แน่นอนต้องสกปรกเลอะเทะ มันเป็นสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ ไม่มีใครอยากอยู่ แต่ที่มาวันนี้ทำให้เรารู้ว่าชีวิตของคนที่ทำความสะอาดห้องน้ำตลอดเวลา 12 ชั่วโมงต่อวันเป็นยังไง เขาอยู่กับมันได้ยังไง เขาทำอะไรบ้าง เราเองน่ะเข้าห้องน้ำแป๊บเดียว 2 - 3 นาทีเสร็จก็ออกมา ก็ปล่อยปละละเลยไปแต่ไม่รู้หรอกว่าคนที่ตามเช็ดตามล้างนีความรู้สึกยังไง พอล้างเสร็จไปก็รู้สึกว่าโหยดีจังเลย สะอาดแล้ว แต่พอไม่ถึง 5 นาทีห้องก็สกปรกอีกแล้ว เราก็บอกได้แค่ว่าช่วยกันรักษาความสะอาดด้วยนะคะ แต่เขาจะทำได้มากน้อยแค่ไหนมันก็แล้วแต่จิตสำนึกของแต่ละคน พอป้าไปบอกให้เขาช่วยกันรักษาความสะอาด เขาก็ว่าป้าว่า อ้าว คุณมีหน้าที่ทำก็ทำไปสิ ป้าก็พูดอะไรไม่ออกต้องก้มหน้าก้มตาทำต่อไป หลายคนเขาก็ไม่ได้อยากอยู่ในนี้แต่ต้องอยู่เพราะนี่เป็นอาชีพของเขา ก็เห็นใจกันบ้าง มันเป็นจิตสำนึกของเราที่ต้องมีกันทุกคน ล้างแม้กระทั่งในห้องน้ำชาย ที่มีผู้ชายเดินเข้า-ออกใช้บริการอยู่ตลอดเวลา ตอนประมาณ ป.6 ก็เคยเป็นเวรกับเพื่อนล้างห้องน้ำชายกันนะ แต่ว่านั่นอาจจะเป็นห้องน้ำเด็กไงแต่นี่คือห้องน้ำผู้ใหญ่และก็อยู่นานมาก ก็ตอนแรกเข้าไปก็นะอือกลิ่นผงะเหมือนกัน smell welcome มากเลย แล้วผู้ชายที่มาเข้าห้องน้ำก็คงเขินๆ น่ะที่เราเข้าไปอย่างนี้นะ แต่เออเราก็ทำงานน่ะ เขาคงไม่ได้คิดว่าเราจะมาแอบดูเขาหรอกใช่ป่ะ ที่ห้องน้ำชายนี่ขอโทษเถอะป้าศรีบอกว่าบางคนเอามือป้ายอุจจาระไว้ตามผนังน่ะ ก็ต้องล้างกันไป หรือบางคนเข้าไปแล้วไม่ลงโถส้วมน่ะ ปล่อยลงพื้นเลย เปิดประตูออกมาเจอพนักงานทำความสะอาดก็ยังทำเฉยๆ ป้าบอกอาทิตย์แรกกินอะไรไม่ลงเลย เพราะไม่ชิน มีทั้งอ้วกอีกแล้วต้องเห็นตลอดเวลาน่ะ แมร์ก็เจอเหมือนกันในห้องน้ำหญิง เจอของเลยค่ะแบบพวกคนเล่นของแต่เป็นของเสียนะคะ ก็อยู่ตามขอบบ้าง ป้าก็บอกต้องทำยังไงฉีดน้ำก่อนหรืออะไรก็ว่าไป วันนี้กลับบ้านไปต้องขัดห้องน้ำก่อนเลยเพราะรู้เทคนิคมาหลายอย่าง ทุกคนทุกวันนี้นะถ้าคิดว่านี่คือห้องน้ำบ้านเราเอง เราก็ไม่อยากทำเลอะ เราจะไม่มีทางอึออกมานอกโถ ฉี่ออกมาให้มันกระเด็นทั่วสารทิศหรือว่าเราจะไม่เอาอึป้ายตามฝาผนังบ้านเราเด็ดขาด ซึ่งคิดแค่นี้นะ ถ้าทุกคนมีจิตสำนึกด้วยตัวเองแบบนี้นะก็จะไม่ไปสร้างภาระให้คนอื่นแล้ว สนับสนุนเนื้อหาข่าวโดย