พิมประสาทเสีย!! เสียงเด็กร้องสุดหลอนกวนทุกคืน

พิมพ์รรณ ชลายนคุปต์ โทรมจนไม่เหลือคาบของนางเอก เพราะอดหลับอดนอน ผวากับเสียงร้องไห้ของเด็กที่ดังโหยหวนทุกคืน ทำให้นางเอกสาวถึงกับสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว วิ่งหาหมอบำบัดโรคเฉพาะทางให้ช่วยหาทางแก้จ้าละหวั่น ก็เพราะงานนี้พิมพ์พรรณมารับบทเป็น แพร แม่มือใหม่ที่มีลูกเป็นโรคโคลิค โรคที่เกิดขึ้นกับเด็กแรกเกิดที่มีอาการร้องไห้ทุกวันและเวลาเดียวกันโดยหาสาเหตุไม่ได้ ในภาพยนตร์ระทึกขวัญผลงานการกำกับของ พัชนนท์ ธรรมจิรา ภายใต้การโปรดิวซ์ของ ปรัชญา ปิ่นแก้ว (องค์บาก,ต้มยำกุ้ง) และ บัณฑิต ทองดี (เฮี้ยน,มนุษย์เหล็กไหล) เลยทำให้พิมที่มารับบทเป็นแม่ต้องทำโทรม เหมือนคนอดหลับอดนอนตลอดทั้งเรื่อง เรื่องนี้พิมรับบทเป็น แพร AE บริษัทโฆษณาแห่งนึงมความมั่นใจ ในตัวเองสูง ฉับไว คล่องแคล่ว เก่ง พอทำงานก็พบรักกับ ป้องภพ ( วิทยา วสุไกรไพศาล) ผู้กำกับโฆษณา แล้วเกิดมีลูกด้วยกันโดยที่ยังไม่มีการแต่งงาน แพรเลยต้องลาออกจากที่ทำงานและย้ายมาอยู่ที่บ้านของป้องภพแถบชานเมืองร่วมกับแม่และน้าเบญ พอคลอดลูก ลูกก็มาเป็นโรคโคลิค ซึ่งหมอก็อธิบายว่ามันเป็นโรคที่ยังหาสาเหตุไม่ได้ แต่ก็จะหายไปเองโดยธรรมชาติ แต่ลูกของตัวเองหรือน้องปั้น กลับไม่หายตามกำหนดกลับรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ และเราก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างที่มองไม่เห็นคอยจ้องทำร้ายครอบครัวเราอยู่ ด้วยความที่พิมเล่นเป็นแม่ ก็ต้องคอยเฝ้าดูลูกอยู่ตลอดเวลาไหนจะห่วง กังวล และต้องคอยปกป้องลูกเพราะเค้ายังเด็ก ในเรื่องนี้พิมเลยเป็นแม่ที่โทรมมาก อดหลบอดนอนทุกคืน ผมเผ้ายุ่งเหยิง ร้องไห้ตลอดไหนจะเหนื่อยกับลูก กับสามี กับอะไรก็ไม่รู้ยุ่งไปหมด ตอนอ่านบทครั้งแรกพิมก็โอเคเลยนะ พิมยังไม่เคยเล่นหนังผีและไม่เคยที่จะต้องมารับบทหนักอย่างเรื่องนี้ ตอนเล่นคืนบาปพิมก็ว่ามันหนักแล้ว แต่เรื่องนี้พิมต้องเล่นกับจินตนาการ ต้องเผชิญกับอะไรก็ไม่รู้ไม่มีตัวตน จะมาทำร้ายครอบครัวเราเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ทุกครั้งที่ลูกร้องไห้ก็จะต้องกังวลพะวงกับสิ่งลึกลับต่างๆ นานา มันหลากหลายอารมณ์มากทั้งห่วง ต้องรักลูกเหมือนกับว่าใจจะขาด รับบทหนักค่ะเรื่องนี้พิมรู้เลยว่าคนเป็นแม่รู้สึกยังไง