[เปิด Netflix มารีวิว] How I Became A Superhero ซูเปอร์ฮีโร่แดนน้ำหอมกับปัญหาสังคม

 

เมื่อเป็นหนัง (และวรรณกรรม) สัญชาติฝรั่งเศส สิ่งที่ปรากฏอยู่ในเรื่องราวของ How I Became A Superhero จึงมีการวิพากษ์วิจารณ์ระบอบสังคมของประเทศตัวเอง ดังนั้นในช่วงแรกของหนังจึงอืดอาดจนบรรดาคอหนังแอ็คชั่นอาจจะเกิดอาการเบื่อและเผลอหลับไปก่อนที่ความบันเทิงจะเริ่มต้นขึ้นในช่วงครึ่งหลังของเรื่อง การเริ่มต้นของหนังเรื่องนี้โฟกัสไปที่นายตำรวจอย่างมอโร ที่พยายามสืบสาวไปยังต้นตอของยาเสพติดที่แพร่ระบาดในหมู่วัยรุ่นฝรั่งเศส ปฏิบัติการการสืบคดีครั้งนี้ทำให้มอโรต้องจับมือกับนักสืบหญิง (ที่ตอนแรกเขาเหมือนจะไม่ถูกชะตานัก) เพื่อคลี่คลายปะติดปะต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ระหว่างทางเราจะได้เห็นว่า การที่คนปกติสามารถมีพลังพิเศษด้วยการซื้อ “ยาเสพย์ติด” ที่ช่วยเพิ่มพลังให้ตัวเองสามารถมีอานุภาพมากกว่านั้น เราจะได้เห็นเคสเด็กวัยรุ่นในโรงเรียนที่เคยโดนบรรดาขาโจ๋กลั่นแกล้งรังแก (บูลลี่) ตัดสินใจใช้ยาดังกล่าวเพื่อให้ตัวเองสามารถปล่อยพลังไฟจากมือได้ จำนำมาซึ่งความวุ่นวายโกลาหลจนตำรวจต้องเข้ามายับยั้งเหตุการณ์ในครั้งนี้ไม่ให้กลายเป็นโศกนาฏกรรม ได้ทำให้ผู้ชมได้เห็นว่า ไม่ใช่ว่าการมีพลังพิเศษนั้นจะเป็นเรื่องที่ดีงามเสมอไป แต่ต้องอยู่ภายใต้การทำความเข้าใจ ตระหนักถึงพลังที่ตัวเองมีและใช้อย่างเหมาะควร

ที่น่าสนใจมากกว่านั้นคือ How I Became A Superhero เป็นผลงานการกำกับภาพยนตร์เรื่องแรกของดักลาส แอททัล ซึ่งเขาสามารถเล่าเรื่องราวได้อย่างลงตัว ตัวละครดูมีเลือดเนื้อ สมจริงจับต้องได้ และเหมือนผู้ชมจะสามารถทำความเข้าใจจักรวาลที่ตัวละครในเรื่องดำรงอยู่ได้อย่างแนบเนียน

กล่าวโดยรวมแล้ว How I Became A Superhero ถือเป็นหนังที่พูดถึงประเด็นทางสังคมในแง่มุมต่างๆ เช่น ความรุนแรงในเด็กและเยาวชนนำไปสู่อะไรบ้าง ปัญหายาเสพติดกระทบต่อระบบโครงสร้างสังคมเช่นไร การเติบโตของพลเมืองที่ผันตัวเองไปเป็นอาชญากรมีผลมาจากอะไร ทำไมตำรวจสักคนหนึ่งถึงต้องยอมอุทิศตัวเสี่ยงชีวิตไปทำคดีเสี่ยงตาย เมื่อหลอมรวมประเด็นเหล่านี้เข้าด้วยกัน เราจะได้เห็นหนังดราม่าสะท้อนสังคมที่มีซูเปอร์ฮีโร่ดำรงอยู่ในจักรวาลนี้ภายใต้ การปกครองที่ประชาชนทุกคนดำรงอยู่ใต้การบริหารงานของภาครัฐที่ยึดโยงกันอย่างเป็นเหตุเป็นผล และไม่มีใครสามารถทำตัวอยู่เหนือกฎหมายได้แม้ว่าตัวเองจะมีพลังพิเศษมากแค่ไหนก็ตาม