"YOUNGOHM" แร็พเปอร์ไทยวัย 19 สร้างรายได้เดือนละ 7 หมื่น จากการปล่อยเพลงบนยูทูป
เราสามารถเรียนรู้ชีวิตเราได้จากทุกคน ไม่เว้นชีวิตของโอม รัธพงศ์ ภูรีสิทธิ์ หรือ YOUNGOHM แร็พเปอร์หนุ่ม อายุ 19 ผู้เริ่มต้นจากการแต่งเพลงลงบนยูทูปตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ในระดับมัธยมต้น จากนั้นเข้าร่วมการแข่งขัน Rap is Now รายการที่นำเหล่าแร็พเปอร์ใต้ดินมาแข่งขันกันแบบตัวต่อตัวเพื่อหาแชมป์ประจำซีซั่น โอมเดินทางต่อด้วยการปล่อยเพลงออกมาเรื่อยๆ จนกระทั่ง "เฉยเมย" เพลงฮิต 50 ล้านวิว เคยขึ้นอันดับ 1 ชาร์ตเพลง JOOX และทำให้เขากลายเป็นแร็พเปอร์รุ่นเล็กที่มีคนรู้จักและมีแฟนคลับมากขึ้น
สมัยเด็กกว่านี้โอมไม่ต่างจากเด็กทั่วไป ไปเรียนหนังสือ มีความฝันหลายอย่าง ฝึกเล่นกลเพราะอยากเป็นนักมายากล ชอบเล่นเกม ลองแคสเกม ฝึกทำรายการผ่านยูทูป ชอบดูหนัง และอยากเป็นผู้กำกับหนัง แต่ไปๆ มาๆ เวลาก็ทำให้เขารู้ว่าเขาคือแร็พเปอร์
โอมหัดแร็พ หัดร้องมาตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ในระดับมัธยมต้น แน่นอนไม่มีใครเข้าใจในสิ่งที่เขาทำ หนักไปทางตำหนิว่าทำอะไรไร้สาระ คุณพ่อคุณแม่เองก็ไม่เห็นด้วย จากเดิมโอมเคยเป็นเด็กเรียนดีสอบได้อันดับต้นๆของชั้น แต่พอความสนใจด้านดนตรีเด่นชัดขึ้น ผลการเรียนกลับแย่ลง คำดูถูกยิ่งกระหน่ำหนักหน่วง แต่โอมไม่ถอยเพราะเลือกแล้วที่จะเดินบนเส้นทางนี้
เมื่อเป้าหมายเด่นชัด อะไรที่เขารู้สึกว่าอาจจะทำให้เขาไปถึงเป้าหมายช้าลงเขาจะไม่ยอมเสียเวลา โอมตัดสินใจเดินไปลาออกจากการเป็นนักศึกษาเพราะเขารู้สึกว่าการเรียนรู้ไม่ได้อยู่แค่ในห้องเรียน การทำเพลงและเก่งขึ้นมันก็คือการเรียนรู้ของเขาแบบไม่ต้องนั่งเรียน อ่านหนังสือ "ผมทำเพลงจริงๆ ผมใช้ชีวิตจริงๆ หาเงินกันจริงๆ นี่คือชีวิตผม ที่มันอาจไม่เหมือนคนอื่น"
ปีที่แล้วโอมมีรายได้จากการปล่อยเพลงบนยูทูปเฉลี่ยเดือนละประมาณ 15,000 บาท เทียบแล้วพอๆ กับ อัตราเงินเดือนเริ่มต้นของนักศึกษาจบใหม่ ปีนี้โอมอายุ 19 ผลตอบแทน 2 เดือนล่าสุดประมาณ50,000 - 70,000 บาท รายได้ที่มากขึ้นไม่ได้เกิดจากการเป็นที่รู้จักเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น แต่เพราะมันคือแผนที่โอมวางไว้ตั้งแต่รู้ว่าเขาคือแร็พเปอร์
"ผมมองเส้นทางนี้แล้วรู้ว่าหาเงินได้ ผมไม่ได้มองแค่เล่นสนุกๆ ผมมองตั้งแต่ประถม มองมาเรื่อยๆ เก็บประสบการณ์ ถ้าเราอยากทำแบบนี้จริงๆ มีเส้นทางไหนบ้างที่จะทำให้เราสำเร็จในอาชีพนี้ ผมวางแผนตลอดเวลา"
ทุกวันนี้โอมมองตัวเองว่าเป็นคนทำงานในร่างเด็กหนุ่มอายุ 19 ที่มีชีวิตแตกต่างจากเพื่อนรุ่นเดียวกันค่อนข้างมาก มีบ้างที่กลับไปเจอเพื่อนร่วมรุ่น หรือแม้แต่คนที่เคยดูถูกเขาไว้ตอนเรียนมัธยม บางคนเข้ามาขอโทษกับคำพูดที่สร้างบาดแผลให้กับเขาในอดีต บางคนก็มาบ่นถึงชีวิตเซ็งๆ ในปัจจุบัน ที่โอมมองว่ามันเป็นคนละเส้นทางกันแล้ว
"ผมคิดว่าชีวิตมีหลายทาง หลายแฉก มันไม่ได้มีทางตรงอย่างเดียว ผมเลยคิดว่านี่คือทางของผม"
วิถีแห่งโอมคือวิถีที่ไม่สนใจคำคนดูถูก ไม่แคร์คำพูดที่คนบอกว่าเขาทำไม่ได้ แล้วเลือกทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ตัวเองชอบ
"ก่อนคิดถึงความมั่นคง คุณควรถามตัวเองก่อนว่าคุณชอบอะไร คุณอยากทำอะไร ทุกคนมีความชอบอยู่แล้ว อยู่ที่ว่าจะทำสิ่งนั้นเป็นอาชีพได้อย่างไร"
"อีกอย่างผมว่าเด็กรุ่นใหม่สามารถสร้างอะไรเจ๋งๆ ได้อีกเยอะ แต่ก็ขอให้ครอบครัวเปิดรับ ไม่ปิดกั้น หรือทำให้ชีวิตความฝันของลูกๆ บิดเบี้ยว"
บทสรุปสุดท้ายคงต้องบอกว่าน่ายินดีที่เขาพบว่าตัวเองชอบอะไรตั้งแต่อายุไม่ถึง 20 พอมานั่งนึกก็ต้องถามว่างานการที่ทำอยู่มันสุขดีหรือฝืนทำไปวันๆ คุยกับเด็กอายุ 19 ที่ไม่ค่อยรักเรื่องเรียน แต่คลั่งไคล้เรื่องแร็พ มันก็มีพลังบางอย่างที่พิสูจน์ให้เห็นว่าถ้าอยากชื่นใจกับความฝัน ต้องทำมันจริงๆ จะทำเล่นๆ ไม่ได้
