ความฝันของ ปุ๋ย ตลอด 26 ปี ไม่เคยเปลี่ยน ว่าแต่ฝันอะไร ???
ปุ๋ย-ภรณ์ทิพย์ "นางฟ้า" ของเด็กๆ ส่งเสริมการศึกษาให้เป็น "ครู" ที่ดี มติชน เซกชั่นสตรี 28 มิถุนายน 57
"ความฝันของปุ๋ย คือ อยากเติมเต็มฝันของเด็กๆ ทุกคน ไม่ว่าเด็กแต่ละคนอยากจะเรียน อยากจะเป็นอะไร เขาควรได้รับโอกาส และปุ๋ยก็อยากจะช่วยเหลือเขา"
นี่คือเหตุผลที่ทำให้ ปุ๋ย-ภรณ์ทิพย์ นาคหิรัญกนก ไซม่อน อดีตมิสยูนิเวิร์สปี 2531 เลือกที่จะสนับสนุนการศึกษาของเด็กๆ ด้วยเชื่อมั่นว่าการศึกษาที่ดีเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างสังคมที่ดี เด็กที่ด้อยโอกาสควรได้รับการช่วยเหลือเช่นเดียวกับผู้อื่น เกิดเป็นมูลนิธิ แองเจิลส์ วิงส์ ฟาวน์เดชั่น อินเตอร์เนชั่นแนล ขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือเด็กและเยาวชนไทยทั้งในด้านการศึกษา สุขภาพ และชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ซึ่งได้แถลงข่าวการดำเนินงานต่างๆ ของมูลนิธิในปี 2557 ณ โรงแรมแมนดาริน โอเรียนเต็ล กรุงเทพ
จากวันวานเธอเป็น "นางงามจักรวาล" ผู้หญิงที่สวยที่สุด วันนี้เธอเป็น "นางฟ้า" ของเด็กๆ ที่ได้รับทุนการศึกษาจากเธอ
ภรณ์ทิพย์เผยว่า ที่ผ่านมาปุ๋ยเห็นความสำคัญของการศึกษาเด็กเสมอ เพราะการศึกษาเป็นสิ่งที่จะช่วยพัฒนาคนเหล่านั้นได้ ปุ๋ยอยากให้เด็กที่เรียนดีแต่ขาดแคลนทุนทรัพย์มีโอกาสเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพและต่อยอดความรู้พัฒนาตนเองได้ ซึ่งอาชีพครู คือ ผู้ที่จะช่วยให้เขากลับไปต่อ
ยอดสร้างคนในชุมชนของเขาได้ เพราะครูหนึ่งคนสามารถสร้างคนได้อีกหลายคน จึงกลายเป็นโครงการทุนการศึกษาเพื่อผลิตครูในบ้านเกิด มอบทุนการศึกษาให้กับนักเรียนในระดับอุดมศึกษาเป็นประจำทุกปีนับตั้งแต่ปี 2553
"ที่ผ่านมา โครงการนี้มอบทุนการศึกษาให้เด็กไปแล้วกว่า 12 คน และปุ๋ยเองก็จะดูผลการเรียนของนักเรียนทุนทุกคนด้วยตัวเอง มีบ้างที่ไม่ถึงเกณฑ์ของเราที่ต้องได้เกรด 3.0 ก็ต้องคุยกับเขา ว่าไม่ชอบหรือไม่ใช่ตัวตนของเขาหรือเปล่า เขาอาจจะทำอย่างอื่นที่ดีกว่านี้ หรือทุกครั้งที่ปุ๋ยมีโอกาสได้เจอกับเด็กนักเรียน ปุ๋ยก็จะถามเขาว่ามีความสุขไหม เพื่อให้เขารักและมีความสุขกับการเป็นครูจริงๆ"
ก่อนจะต่อเนื่องกับโครงการความร่วมมือกับโครงการ ทีช ฟอร์ ไทยแลนด์ ส่วนหนึ่งของโครงการ ทีช ฟอร์ออล เพื่อลดความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา ให้เด็กมีโอกาสได้รับการศึกษาที่มีคุณภาพเท่าๆ กัน ซึ่งครูในโครงการนี้จะไปสอนทั้งเรื่องวิชาการและความคิดทัศนคติต่างๆ มุ่งเน้นการศึกษาโดยรวม นอกจากนี้ เธอยังสร้างอาคารเรียนหลังใหม่ให้แก่ ร.ร.บ้านหนองกุง ต.ตาลสุม จ.อุบลราชธานี ซึ่งเป็นโรงเรียนที่ห่างไกลในชนบทของไทย ที่คุณแม่ดาวรรณของปุ๋ยได้เติบโตมา ทำให้ผูกพันกับที่นี่มาก
ปุ๋ยเล่าว่า หากถามว่าในอนาคตโครงการต่างๆ จะเป็นอย่างไรต่อไปนั้น ต้องประเมินและศึกษาว่าจังหวัดใดต้องการอะไร หากเป็นไปได้ก็อยากจะช่วยในทุกๆ ด้านที่มีโอกาส
"ประเทศไทยเป็นบ้านของปุ๋ย ความจริงแล้วประเทศไทยมีระบบการศึกษาที่ดีในกรุงเทพฯ ซึ่งควรจะพัฒนาต่อยอดจากนี้ได้ เพราะการศึกษาคือแกนหลักในการพัฒนาชีวิต"
พร้อมกันนี้ ปุ๋ย-ภรณ์ทิพย์ยังบอกอีกว่า งานทั้งหมดนี้ เธอตั้งใจจะส่งต่อให้ลูกๆ เมื่อพวกเขาเติบโตขึ้น
"ปุ๋ยเลี้ยงเขามาให้รู้เรื่องการกุศล ให้รู้ว่าเขาต้องทำอะไรเพื่อคนอื่น ซึ่งทุกคนก็รู้ว่าเมื่อถึงจุดหนึ่งก็ต้องเข้ามาดูแลแทนแม่"
ทุ่มเททำงานเพื่อสังคมขนาดนี้ ด้วยเหตุผลว่าอยากเห็นรอยยิ้มของเด็กๆ
"แรงบันดาลใจของปุ๋ยเกิดขึ้นทุกครั้งที่ได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเด็กๆ ที่ส่งมาให้ตั้งแต่ได้ไปเยี่ยมเด็กกำพร้าครั้งแรกเมื่ออายุ 19 ปี เป็นภาพประทับในจิตใจเสมอ เตือนให้คิดว่าเราเกิดมาได้รับโอกาสมากกว่าคนอื่น ย่อมต้องช่วยอะไรผู้อื่นบ้าง"
