โลกอยู่ยากขึ้นทุกวัน นางเอกร้าย จึงครองเมือง
นางเอก
เพราะอะไรไม่รู้-ที่รู้ก็แต่ตอนนี้่มองไปทางไหนในแวดวงละครเป็นต้องเห็นนางเอกเข้มแข็ง มั่น รู้ทัน สู้คน แถมมีสารพัดความร้ายให้เห็น
ดังเช่น "เรยา" แห่ง "ดอกส้มสีทอง" , "มุนินทร์" แห่ง "แรงเงา" ไม่ก็คุณหนูเอาแต่ใจอย่าง "สุอาภา" ใน "แรงปรารถนา" หรือไม่ก็อย่าง "พิมพา" ที่รู้ทันและมั่นใจในตัวเองยิ่ง
หรือนี่กำลังจะหมดยุคของนางเอกกุลสตรีแม่ศรีเรือน กิริยานุ่มนิ่มเรียบร้อย เจ้าน้ำตาเสียแล้ว !!!
เรื่องนี้ "หทัยรัตน์ อมตวณิช" ผู้จัดคนเก่งแห่ง "ค่ายละครไท" ที่ทำละครให้ช่อง 3 ให้ความเห็นว่า "ก็นางเอกเดี๋ยวนี้น่ะ ถ้าอ่อนแอไปซะทุกอย่าง คนดูจะรำคาญ" ดังนั้น เมื่อโลกเปลี่ยนแปลงไป ผู้หญิงเปลี่ยนแปรไป ละครก็ต้องทำออกมาให้กลมกลืนกับยุคสมัยและความเปลี่ยนไปนั้น
"นางเอกที่น่าสงสาร จึงจำต้องปรับบทบาทให้ใกล้เคียงหญิงสาวในโลกความจริง" แต่ใช่ว่าจะหมดยุคนางเอกกุลสตรีผู้อ่อนโยน ด้วยนานๆ ก็ต้องมาที ด้วยเหตุผลที่เธอว่า มันต้องสลับกันมั่ง
"คือถ้าช่วงไหนมีแต่นางเอกร้ายๆ ก็ต้องหานางเอกแบบน่าสงสารมาให้ดูบ้าง ไม่งั้นคนดูจะเบื่อ"
อย่างไรก็ดี ถ้าหยิบนางเอกน่าสงสารขึ้นมาเล่น ก็ต้องปรับให้น่าสงสารบางจุด และให้เข้มแข็งบางจุด คนถึงจะไม่เปลี่ยนช่องหนี เพราะการต้องทนกล้ำกลืนดูนางเอกผู้แสนดีโดนรังแกอยู่ฝ่ายเดียว คงไม่ไหว
"ตุ๊กตา - จิตรลดา ดิษยนันท์" บอส "กันตนา" ที่ทำละครให้ 7 สีเองก็เห็นเช่นนั้น "บางทีเขาเขียนมีแต่นางเอกน่าสงสาร ยอมทนตอนถูกรังแก เราก็ไม่ไหว" คนดูเองก็น่าจะพอใจ เพราะพอปรับไปก็ได้ผลตอบรับดี
ส่วน "จ๋า-ยศสินี ณ นคร" แห่ง "เมคเกอร์ วาย" แห่งช่อง 3 มีมุมมองว่า สิ่งที่เกิดขึ้นอาจไม่ใช่เพราะภาพนางเอกเปลี่ยนไป แต่เป็นเพราะเดี๋ยวนี้ทั้งผู้สร้างและผู้ชมต่างนิยมตัวละครที่บุคลิก "กลมขึ้น" นั่นคือมีทั้งความดีและความเลว ซึ่งสามารถสื่อถึงคนดูที่มักชอบเรื่องที่ใกล้เคียงความจริงได้มากกว่า
เพราะในโลกนี้ไม่มีใคร "ขาว" หรือ "ดำ" มีแต่ "เทาอ่อน" "เทาเข้ม" จึงไม่แปลกถ้าภาพนางเอกจะไม่ได้ดีงามหรือขาวสะอาดหมดจด
อย่าง "ทราย" นางเอก "ทรายสีเพลิง" ที่เมคเกอร์ วายจะนำมาสร้างใหม่ในปีนี้ ก็เข้าข่าย ด้วยเธอทั้งปั่นหัวผู้ชาย กลั่นแกล้งน้องสาวร่วมบิดาโดยตีหน้าซื่อเป็นคนดี ที่ถ้ามองให้ลึกจะรู้ว่าทุกอย่างที่เธอทำนั้นมีเหตุผล แม้จะไม่ใช่เหตุผลดีๆ ก็เถอะ
"เขาทำไปเพื่อแก้แค้นเพราะเคยถูกรังแก แต่ถ้าศึกษาดีๆ จะรู้ว่าเขามีการต่อสู้ในตัวเองตลอด ว่าควรจะแก้แค้นต่อหรือหยุดความโกรธแค้นในตัวดี" ด้วย "นางเอกถึงจะร้ายแค่ไหน แต่ต้องมีความดีอยู่ในตัว" ขณะที่คนดูเองร้อยทั้งร้อยยังชอบนางเอกแสนดีอยู่ เพียงแค่นางเอกร้ายๆ ซึ่งเห็นบ่อยช่วงนี้อาจเป็นตัวแทนความกล้าในการทำสิ่งบางอย่าง ที่ในชีวิตจริงเราไม่กล้าทำ
"บทเรียนของทรายเหมือนเป็นการสอนคนดูว่าการที่เราเอาการอาฆาตแค้นเป็นที่ตั้งพอจะกลับตัวก็ไม่ทันแล้ว ตัวละครได้แก้แค้น เหมือนที่หลายคนอยากทำ แต่ตัวละครได้รับผลกรรม ส่วนคนดูได้เห็นผลแบบไม่ต้องลงมือทำเอง ซึ่งพอเห็นนางเอกร้ายๆ บ่อยเข้า คนทำชักอยากผลิต "ดาวพระศุกร์" ตัวแทนความดีแบบหมดจดให้เห็นในยุคนี้บ้าง ฟังแล้ว "ผศ.ดร.ธเนศ เวศร์ธาดา" คณบดีคณะมนุษยศาสตร์ ม.หอการค้าไทย เลยว่า "ถ้าเอามาผู้จัดคงต้องตีความใหม่ คงไม่อ่อนแอ นุ่มนิ่มแบบเดิม"
ด้วยการเป็นคนดีหรือเป็น "นางเอกต้องอดทน" ในยุคนี้ชักใช้ไม่ได้ ไอ้ครั้นที่ถูกใส่ร้ายแล้วจะอดทนอยู่หลายปีให้ความจริงประจักษ์ก็ชักไม่ไหว นางเอกที่ดีในยุคนี้จึงต้องกล้าพูด กล้าลุกมาทวงความยุติธรรมให้ตัวเอง
สะท้อนให้เห็นว่า "คนดีในสังคมต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง ต้องมีปากมีเสียง ลุกขึ้นมาแย่งของที่ตัวเองควรจะได้ "ผู้หญิงอ่อนแออยู่ไม่ได้ในสังคมนี้"
ต่อไปภาพนางเอกร้าย ฉลาด สู้คนจึงจะมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สวนทางกับภาพผู้หญิงอ่อนแอที่นับวันจะลดน้อยลง หากจะนำละครที่นางเอกเรียบร้อย น่าสงสาร เช่น "เอื้อย" ใน "ปลาบู่ทอง" หรือ "เย็น" จาก "นางทาส" มาสร้าง จึงต้องปรับใหม่ให้เป็นเวอร์ชั่นเข้มแข็งขึ้น ไม่เช่นนั้่นคงไปไม่รอด "อย่าง "มุตตา" ในแรงเงาเวอร์ชั่นนี้ คนแทบไม่สงสารมุตตาเลย เพราะเธออ่อนแอ ยอมเป็นน้อยเขา ไม่สู้ ไม่เรียกร้องสิทธิที่ควรจะได้"
ต่างจากเมื่อหลายปีก่อน ที่คนยังสงสาร "นกน้อยผู้อ่อนต่อโลก" ซึ่งตกเป็นเหยื่อ "หมาป่า" ในเมืองกรุง ทั้งนี้ นางเอกที่ร้ายขึ้นยังอาจเป็นไอดอลให้หญิงสาวหลายคนที่ยังไม่กล้าสลัดภาพเดิมๆ ในชีวิตจริง
ตอนนั้นคนพูดถึงเรยาเยอะมาก ว่าอยากเป็นอย่างนั้น ไม่ใช่เรื่องผู้ชายนะ แต่เป็นเรื่องความแกร่ง การมีปากมีเสียง
นางเอก นางร้าย
"อย่าง "อังศุมาลิน" ใน "คู่กรรม" ที่เธอกลมกล่อมทั้งเรื่องความรัก ความแกร่ง ความรักชาติ ถือเป็นผู้หญิงในอุดมคติของผู้หญิงส่วนใหญ่ "ผู้หญิงนี้นี่แหละ ถึงจะอยู่รอดจากอันตรายที่มีอยู่มากมายในสังคม"
"สังคมซึ่งอยู่ยากขึ้นทุกวัน ซึ่งทำให้ "นางเอก" ต้องเปลี่ยนแปลงไป"
สนับสนุนเนื้อหา
