"แม่เป็นทั้งแม่ ทั้งเพื่อน เราคุยกันได้ทุกเรื่อง แม่เป็นคนมีเหตุผล ทำให้รี่กล้าเถียง กล้าคุย พ่อจะดุ แต่แม่จะค่อยๆ พูด แม่พูดเสมอว่าเมื่อพ่อเป็นแบบนั้นแล้ว แม่จะต้องเป็นอีกอย่างให้เกิดความสมดุล พ่อชอบห้ามออกไปเล่นนอกบ้าน แต่วันไหนพ่อไม่อยู่ แม่จะให้ไปเล่น บอกว่าไม่เป็นไรหรอก บางทีก็ถูกพ่อจับได้ ถ้าตักข้าวมาเต็มจาน พ่อบอกว่าตักมาเยอะต้องกินให้หมด พอพ่อลุกแม่กับย่าก็จะช่วยกันกินแทน"

สำนึกรักบ้านเกิดของแม่ "แม่ชอบสอนว่าเป็นผู้หญิงอย่าเก่งให้มันมาก ถ้าผู้ชายเห็นว่าเราเก่ง เขาจะไม่ค่อยมาดูแลและบางทีมันอาจดูเกินหน้าเกินตาเขา แม่เคยรับราชการ ด้วยความที่ทนกับระบบไม่ไหวจึงลาออกมาดูแลลูกและทำธุรกิจของตัวเอง แม่เคยสมัคร ส.ส.และ ส.ว. ที่จังหวัดน่าน ซึ่งเป็นบ้านเกิดของแม่ แม่รักบ้านเกิดมาก ท่านอยากช่วยคน ไม่อยากให้ใครโกงกิน ในหน้าที่แม่บ้านแม่ไม่เคยขาดตกบกพร่อง ลูกทั้งสามคนแม่ดูแลเองหมด คอยไปรับส่งที่โรงเรียน ทำกับข้าวให้กิน แม่บอกว่าถึงยุคสมัยจะเปลี่ยนไปอย่างไร ผู้หญิงก็ต้องไม่บกพร่องเรื่องการเรือน "ถ้ามีเพื่อนผู้ชายมาที่บ้าน แม่ะคอยดูอยู่ห่างๆ หลังจากนั้นจะมาบอกว่าคนไหนดี มีน้ำใจ ต่างจากพ่อที่ไม่รับไหว้เลย แม่ไม่เคยไม่ชอบใคร ถ้าลูกว่าดี แม่ก็เชื่อว่าลูกมองไม่ผิด พ่อชอบบอกว่ารี่ทำงานเก่งเหมือนแม่ แม่ก็เคยพูด แต่รี่ไม่เคยถามว่าเหมือนตรงไหน คิดว่าคงเป็นการมองโลกในแง่ดี เพราะไม่เห็นแม่จะว่าร้ายใคร" วันที่แม่ไม่อยู่ "แม่เป็นมะเร็งที่หน้าอกแล้วลามขึ้นสมอง รักษาตัวอยู่นานนับเดือน เก้าวันสุดท้ายแม่หลับไปแบบไม่ได้สติ หมอบอกให้เอาออกจากไอซียูเพื่อจะได้อยู่กับญาติ ระหว่างนั้นพวกเราพยายามช่วยทุกทางให้แม่หายป่วย แม้แต่วิธีทางไสยศาสตร์ก็ทำ พ่อบอกว่าอย่างเดียวที่ไม่ยอมทำคือปั๊มหัวใจ เพราะอยากให้แม่จากไปอย่างสงบ ช่วงสุดท้ายที่ให้อาหาร ร่างกายของแม่ไม่ตอบสนอง เราตัดสินใจถอดเครื่องช่วยหายใจออกเพื่อแม่จะได้ไม่ต้องทรมาน รี่ไม่เคยเห็นพ่อร้องไห้มาก่อน พ่อกอดแม่แน่น ผิดกับรี่และพี่เป้ที่ยืนนิ่งเพราะช็อค จนเขามาแต่งตัวให้แม่ ถึงเข้าไปกอดและร้องไห้ ไม่อยากให้เขาเอาไปไหน ก่อนหน้านี้รี่กับแม่จะกอดกันเป็นประจำ ชอบเล่นพุงแม่ ชอบให้แม่หอม พอคิดว่าไม่มีวันนั้นอีกแล้วก็ใจหาย" รักแม่เท่าฟ้า "ยังมีหลายอย่างที่อยากทำให้แม่ อยากดูแล อยากซื้อของให้ อยากพาไปเที่ยว แม่เสียก่อนวันรับปริญญาของรี่ไม่กี่วัน ช่วงแรกทั้งบ้านเงียบมาก เห็นรูปหรือฟังเพลงที่แม่เคยร้องไว้ไม่ได้เลย ที่เห็นได้ชัดคือพ่อยิ่งห่วงเรามาก โดยเฉพาะการกิน เพราะกลัวว่าเราจะป่วยเหมือนแม่ ก่อนหน้านี้เรื่องจุกจิก อย่างเสียค่าโทรศัพท์ เรื่องธนาคาร เรื่องภาษี แม่จัดการให้หมด ตอนนี้เราต้องทำเอง เพิ่งรู้ว่าแม่ทำให้เราเยอะขนาดไหน "แม้วันแม่ปีนี้จะไม่มีแม่ แต่รี่ยังจะเขียนการ์ดไปวางไว้ที่เดิม ยังจำได้ ตอนเด็กแม่ชอบถามว่าเชอร์รี่รักใคร...รักแม่...รักเท่าไหน...รักเท่าฟ้า...คิดถึงแม่ค่ะ" :: หาอ่านเพิ่มเติมได้อีกกับ นิตยสารสุดสัปดาห์

อัลบั้มภาพ ลูกเชอรี่ที่ใต้ต้น : เข็มอัปสร-นิรมิต สิริสุขะ ภาพที่ 1 / 2

ลูกเชอรี่ที่ใต้ต้น : เข็มอัปสร-นิรมิต สิริสุขะ

อัลบั้มภาพที่เกี่ยวข้อง

How-To แต่งตัวเพิ่มความน่าเชื่อถือสำหรับสาวนักธุรกิจ

ไอเดียแหวก “กางเกงแหกจิมา” โดนใจสาวมั่น ยอดขาย 1,000 ตัวต่อเดือน

Flower Designer จัดดอกไม้ให้กลายเป็นงานศิลป์

มาร์ทา สจ๊วต เจ้าแม่แห่งไลฟ์สไตล์