รอยยิ้มของลูก

พิมเคยพูดถึงหลานตัวน้อยของพิมที่อยู่โรงเรียนประจำในประเทศอังกฤษให้พี่ฟังว่า เขาช่างเป็นเด็กที่เศร้ามาก ชอบเก็บตัว ไม่ค่อยยอมให้พ่อแม่กอด แล้วก็ดื้อเงียบอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งๆที่พ่อแม่ก็รักเขามากเหลือเกิน พิมอยากจะช่วย แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยได้อย่างไร

พี่ก็ไม่เคยมีลูกกับเขานะพิม แต่จากการที่ได้มีส่วนเลี้ยงดูเจ้าทะเล หลานชายของพี่ตั้งแต่แบเบาะ ได้เห็นวิถีทางที่เป็นอิสระ ที่แม่ของเขาเปิดโอกาสให้ลูกได้เลือกทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับชีวิตเขา ทำให้บางครั้งพี่ก็อดรู้สึกเห็นใจเด็กตัวเล็กๆที่ไม่ได้รับโอกาสแบบเดียวกันนั้นไม่ได้

พี่คิดว่า เราปล่อยให้กฏเกณฑ์ของโลกเข้ามามีส่วนในการเติบโตของพวกเขามากเหลือเกิน มีใครเคยถามพวกเด็กๆไหมว่า เขาอยากที่จะจากพ่อแม่ที่รักไปอยู่ไกลแสนไกลหรือเปล่า เคยถามเขาไหมว่าเขารักที่จะทำสิ่งใดมากที่สุด เคยอดทนฟังตำตอบที่ตะกุกตะกัก พูดวนจนฟังแทบไม่รู้เรื่องไหม ว่าลูกกำลังพยายามที่จะบอกอะไรกับเรา หรือคิดเพียงว่าเรากำลังให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่เขา เพื่อให้เขามีโอกาสเหนือกว่าคนอื่น เท่านั้นก็น่าจะเพียงพอ

พิมคงเคยได้ยินพ่อแม่หลายคนบ่นว่า "ลูกเราขี้หลงขี้ลืม จำอะไรไม่ได้เลย แล้วจะท่องหนังสือได้อย่างไร เป็นห่วงอนาคตเขาจริงๆ" แต่รู้ไหมว่า โทมัส เอดิสัน ผู้ที่คิดค้นสิ่งประดิษฐ์มากมายที่สุดในโลก ก็ได้ชื่อว่าเป็นคนขี้ลืมมากที่สุดคนหนึ่ง บางครั้งเขาจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำว่าได้ประดิษฐ์ของบางอย่างขึ้นมาแล้ว และเขาก็ทำมันขึ้นมาอีกครั้ง จนภรรยาของเขาต้องคอยเตือนเสมอว่า เขาทำมันสำเร็จแล้ว และตอนนี้มันได้วางขายในท้องตลาดแล้วด้วย
พี่อยากให้พี่ๆ ของพิมได้ย้อนถามตัวเองทุกครั้งที่บอกกับลูกๆว่า พวกเขาจะต้องทำอะไรต่อไป เราทุกคนเคยผ่านชีวิตช่วงวัยเด็กมาแล้ว ลองหยุดพิจารณาชีวิตของตัวเองดูว่า จนถึงวันนี้ เราเป็นคนที่สมบูรณ์เพียงพออย่างที่เราต้องการแล้วหรือยัง หรือยังต้องดิ้นรนหาความสุขเหมือนทุกวันที่ผ่านมา

พี่ค้นพบว่า สิ่งมหัศจรรย์ในความรักที่ยิ่งใหญ่คือ ยิ่งเราให้อิสระในการเติบโตแก่คนที่เรารักมากเท่าไร เขาจะยิ่งรู้สึกว่าเขาต้องรับผิดชอบชีวิตของเขามากขึ้นเท่านั้น เขาจะเรียนรู้ว่าที่พึ่งของเขาคือตัวเขาเอง ไม่ใช่พ่อแม่ หรือใครอื่น

ในหนังสือของโอโช นักปราชญ์ชาวอินเดียที่พี่ชอบอ่านบอกไว้ว่า "จงเฝ้าดูเด็กๆ จากการตอบสนองของเขา ไม่ใช่ดูที่คำตอบว่าถูกต้องอย่างใจคุณหรือเปล่า และอย่าถามคำถามที่ไม่เข้าท่ากับเขา"

พี่รู้ดีว่า การที่จะหยิบยื่นอิสระให้กับคนที่เรารักได้นั้น ต้องใช้ความกล้าหาญอย่างมาก แต่หากเรายอมปล่อยมือ เราจะเข้าใจถึงความเป็นอิสระ ลูกจะสัมผัสได้ถึงพลังแห่งการแสวงหาความหมายที่แท้จริงของชีวิต เราจะเห็นรอยยิ้มของลูกในยามที่เขาได้ทำสิ่งที่เขาต้องการด้วยตัวเอง รอยยิ้มที่ยืนยันว่า เราได้มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่คนที่เรารักอย่างสมบูรณ์

 

หมายเหตุ : ศิริรัตน์ ณ พัทลุง ต.สุวรรณ ผู้เขียน นำเสนอหนังสือ "เข็มทิศหัวใจ 2" ด้วยวิธีเขียนจดหมายถึงน้องพิม บอกเล่าเรื่องราวและให้ข้อคิดคำแนะนำในการใช้ชีวิตหลากหลายแง่มุม พร้อมเคล็ดลับการดูแลหัวใจให้เป็นสุข จัดพิมพ์โดย บริษัทเข็มทิศหัวใจ จำกัด มีวางจำหน่ายตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วไป

 

 

ขอบคุณภาพประกอบ : http://www.photos.com/