"โรแบร์โต้" พี่ชายผู้ดุด่าและใส่พรสวรรค์ให้กับ "โรนัลดินโญ่" เพื่อพ่อบนสวรรค์

"พี่ชายของ 'โรนัลดินโญ่' จะรู้อะไรบ้างนอกจากการสูบเลือดสูบเนื้อจากการต่อสัญญาของเขา?"... นี่คือคำพูดปนสบถของเหล่าแฟนบอลในทุกครั้งๆที่มีข่าวว่า โรแบร์โต้ เดอ แอสซิส เอเย่นต์โหงวเฮ้งเจ้าเล่ห์ของโรนัลดินโญ่ เที่ยวโพนทะนาถึงความสามารถของผู้เป็นน้องชายและคอยออกข่าวว่าทีมใหญ่ทีมนั้นทีมนี้กำลังให้ความสนใจเพื่ออัพราคาและมูลค่าทางการตลาดเป็นประจำ จนถูกมองว่าเป็นพวกเกาะน้องกิน

แต่ถ้าคุณคิดว่าคนอย่าง โรแบร์โต้ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย นั่นแสดงว่าคุณกำลังคิดผิดมหันต์ เพราะพี่ชายคนนี้คือที่สุดของที่สุดสำหรับ โรนัลดินโญ่ หากไม่มีโรแบร์โต้แล้ว… รับรองได้ว่าเจ้าของฉายา "เหยินน้อย" อาจะไม่ปรากฎตัวบนโลกลูกหนัง หรือไม่ก็กลายเป็นแค่นักเตะบราซิลระดับเกรดบีทั่วไปเท่านั้น

 

นี่คือเรื่องราวของพี่ชายที่มีอิทธิพลต่อชีวิตของหนึ่งในนักเตะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่โลกเคยมีมา... โรแบร์โต้ แอสซิส ชายผู้สร้างพรสวรรค์ให้กับ โรนัลดินโญ่  ติดตามเรื่องราวของ 2 พี่น้องจากบราซิลได้ที่นี่

หัวหน้าครอบครัว

ย้อนกลับไปเมื่อสัก 40 ปีก่อน ที่ ปอร์โต้ อเลเกร ทางตอนใต้ของประเทศบราซิล เมืองท่าที่เต็มไปด้วยชนชั้นแรงงาน มีหนึ่งครอบครัวที่มีมาตรฐานชีวิตที่ดีกว่าคนทั่วไปในช่วงเวลาดังกล่าว เพราะ เจา โมไรร่า ผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวมีอาชีพที่เป็นหลักแหล่งอย่างการเป็นช่างเชื่อมในอู่ต่อเรือ และรับจ็อบเป็น รปภ.ของสนามกีฬาสโมสร เกรมิโอ ขณะที่ มิเกลิน่า ผู้เป็นแม่ทำงานเป็นพนักงานขายเครื่องสำอางไปพร้อมๆกับการเป็นผู้ช่วยพยาบาล ทั้งคู่พยายามหาเงินทุกทางเพื่อมาเลี้ยงลูกๆ 3 คน คือ โรแบร์โต้, โรนัลโด้ และ เดซี่

 

โรแบร์โต้ เป็นพี่ชายคนโต เกิดก่อน โรนัลโด้ ถึง 10 ปี นั่นจึงเป็นเหตุให้เขาคนนี้เห็นความลำบากของพ่อและแม่มาตั้งแต่แรกจนกว่าจะมีอาชีพที่มั่นคงเหมือนทุกวันนี้ โรแบร์โต้ ได้ความใจสู้และทักษะในการเล่นฟุตบอลมาจากผู้เป็นพ่อ เพราะก่อนที่จะมาเป็นมาเป็นช่างและ รปภ. เจา เคยเป็นนักฟุตบอลของทีมสมัครเล่นมาก่อน ทุกวันหยุดจากงาน เจา จะพา โรแบร์โต้ ไปฝึกซ้อมและสอนทักษะด้านฟุตบอลให้ลูกชายเสมอ นี่คือเรื่องราวในช่วงที่ครอบครัวโมไรร่ามีลูกชายคนเดียว

เหตุการณ์เริ่มแปรผันไปในปี 1980 เมื่อลูกชายคนที่ 2 ได้คลอดออกมา โรนัลโด้ เดอ แอสซิส คือชื่อของเด็กน้อยคนนี้ที่มาพร้อมกับภาระที่ต้องใช้เงินมากขึ้นสำหรับครอบครัว โมไรร่า ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของ โรแบร์โต้ ที่ต้องทำงานไปด้วยตั้งแต่ยังเด็ก แต่นั่นก็เป็นข้อดีอยู่บ้างเพราะมันทำให้เขาได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างกว่าเด็กคนอื่นๆรุ่นเดียวกัน พ่อของเขาพยายามทำให้ทุกอย่างดูเป็นเรื่องสนุก ให้เปลี่ยนจากมองว่าปัญหาเป็นความท้าทายเสมอ

"พ่อเป็นซูเปอร์ฮีโร่ของเรา พ่อจะพาไปสนุกกับฟุตบอลตลอดแม้ว่าพ่อจะเหนื่อยมากับการทำงานตลอดช่วงสัปดาห์ วันหยุดพ่อจะพา โรแบร์โต้ ไปทำงานที่สนามของ เกรมิโอด้วยเสมอ"  โรนัลโด้ น้องชายของ โรแบร์โต้ บอกถึงสิ่งที่จำความได้

ช่วงเวลาการเล่นฟุตบอลกันของ 3 พ่อลูกคือช่วงเวลาที่หอมหวานอย่างเดียวที่โรนัลโด้จำได้ แต่พอถึงวันที่เขาอายุ 8 ขวบ  ก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เขากำลังกลับบ้านหลังจากไปเตะบอลที่โรงเรียนกับเพื่อนๆ เมื่อมาถึงบ้าน เขาพบว่ามีคนอยู่เยอะมากและหลายคนเป็นคนที่ไม่รู้จักด้วย

"ผมคิดว่าวันนั้นเป็นวันฉลองวันเกิดครบรอบ 18 ปีของ โรแบร์โต้ แต่ผมว่ามันแปลกๆ ปกติถ้าผมกลับมาถึงบ้านมักจะทำอะไรให้ผมหัวเราะเสมอ แต่คราวนี้แม่ร้องไห้ไม่หยุดเลย  หลังจากนั้น โรแบร์โต้ ก็เดินมาโอบไหล่ของผม และพาผมมาที่เงียบๆเพื่อบอกบางสิ่งที่ผมไม่เข้าใจในตอนนั้น "เกิดอุบัติเหตุขึ้น ตอนนี้พ่อจากเราไปแล้ว" นี่คือสิ่งที่โรแบร์โต้บอก"  โรนัลโด้ กล่าว

 

การจากไปของพ่อ รวมถึงสมาชิกคนใหม่อย่างน้องสาวที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่นานทำให้ครอบครัวต้องพยายามหาเงินให้มากขึ้น โชคดีมากที่เป็นช่วงเวลาซึ่ง โรแบร์โต้ ได้เข้ามาเล่นให้กับทีม เกรมิโอ แล้ว ในเวลานั้น แม้จะเป็นแค่ฐานะดาวรุ่ง แต่อย่างๆน้อยครอบครัวของเขาจะมีเงินให้ใช้จับจ่ายซื้อของเข้าบ้านแน่นอนในทุกสัปดาห์  โรแบร์โต้ พยายามพัฒนาตัวเองเป็นอย่างมาก เขาอยากจะค้าแข้งในยุโรปให้เร็วที่สุดเพื่อทำให้ครอบครัวสบายมากกว่าที่เป็นอยู่

โรแบร์โต้ ไม่ได้สู้เพื่อตัวเองเท่านั้น เขาทำเพื่อทุกคนในครอบครัว สัญญาอาชีพทำให้ทุกคนในบ้านได้ย้ายออกจากสลัมและได้ไปอยู่ในบ้านหลังโต โรนัลโด้ แอสซิส ได้โฟกัสไปกับการเล่นฟุตบอลอย่างเดียวโดยไม่ต้องทำงานเหมือนกับตัวของเขาในวัยเดียวกัน ขณะที่ เดซี่ ได้มีโอกาสเรียนหนังสือในโรงเรียนดีๆ  ทุกคนในครอบครัวอยู่บนไหล่ของพี่ชายที่ไม่เคยหยุดพักเพื่อชีวิตที่ดีขึ้น

 

ในช่วงเวลาที่ เจา ยังมีชีวิตอยู่ เขามักจะอดที่จะชื่นชมฝีเท้าของ โรแบร์โต้ ลูกชายคนโตของเขาให้ผู้คนในเมืองฟังไม่ได้ เขาจะบอกว่า โรแบร์โต้ เป็นเด็กที่เก่งมาก แต่ทุกครั้งเขาจะทิ้งท้ายว่าอย่าเพิ่งตกใจกับสิ่งที่เห็น เพราะลูกชายคนรองของเขาจะมีอะไรที่เด็ดยิ่งกว่านี้อีก

"พ่อสอนเสมอว่าเวลาเล่นบอลจงใช้ความคิดสร้างสรรค์ออกมาให้เต็มที่ จงสร้างเกมที่สวยงาม พ่อเชื่อเสมอว่า โรแบร์โต้ เป็นลูกไม้ใต้ต้น ในวันที่โรแบร์โต้ เซ็นสัญญากับ เกรมิโอ พ่อเป็นคนบอกคนที่นั่นว่า "โรแบร์โต้ เก่งมากแต่พวกคุณรอดูน้องชายของเขาให้ดี" และนั่นหมายถึง โรนัลโด้ นั่นเอง

"พี่จะสอนแก" แล้วเราจะทำให้พ่อภูมิใจ

โรแบร์โต้ ขึ้นมาเป็นหัวหน้าครอบครัวเต็มรูปแบบ สิ่งที่เขาทำกับ โรนัลโด้ คือเข้มงวดกับการซ้อมและสอนให้ทักษะมากมายเพื่อใช้ในการแข่งขันจริง เขาไม่เคยอ่อนข้อให้น้องชายเลยแม้แต่น้อย เพราะโรแบร์โต้ จะให้ โรนัลโด้ ลงเล่นในสนามพร้อมกับเขาและเพื่อนๆ นั่นหมายความว่า โรนัลโด้ ต้องแบกอายุถึง 10 ปีตั้งแต่หัดเล่นฟุตบอล แรกเริ่มนั้นเด็กน้อยเกลียดการเล่นบอลกับพี่มาก เพราะมันไม่สนุกเหมือนกับตอนที่พ่อสอนเลยแม้แต่น้อย สำหรับโรแบร์โต้ ถ้าเขาบอกว่าจะให้น้องชายทำอะไรสักอย่างให้ได้ เขาจะคอยกระตุ้นอยู่ข้างๆ และไม่ลุกไปไหนจนกว่าน้องชายของเขาจะทำได้อย่างที่บอก

 

"โรแบร์โต้ โหดกับผมมาก พี่สั่งให้ผมเดาะบอลวันละ 500 ครั้งโดยห้ามตก พี่จะนั่งจ้องจนกว่าผมจะทำได้ ถ้าร่วงก็ต้องหยิบมานับ 1 ใหม่ ตอนนั้นผมโกรธมาก ผมร้องไห้เลย ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องทำกับผมขนาดนั้น" โรนัลโด้ กล่าวว่าตอน 6 ขวบเขาต้องทำอะไรบ้าง

ไม่ใช่แค่การเดาะบอลเท่านั้น โรแบร์โต้ ยังเป็นคนสอนทักษะสวยๆของ โรนัลดินโญ่ ที่เราทุกคนได้เห็นกันจนชินตาไม่ว่าจะเป็นการเลี้ยงบอล,การจัดการกับลูกบอลทั้งบนอากาศและพื้นดิน การเลี้ยงและจ่ายบอลแบบไม่ต้องจ้องไปที่บอล การอ่านความเคลื่อนไหวของคู่แข่งในระยะ 4 เมตร  เรียนรู้การงอเข่าขณะที่เลียงลูก และ การเคลื่อนไหวที่ฉลาด ประหยัดแรง และง่ายสำหรับเพื่อนร่วมทีม

ทุกการฝึกซ้อมเอาจริงเอาจังไม่เหมือนกับตอนที่พ่อเป็นคนสอน แต่โรแบร์โต้หวังดีกับน้องชายเสมอ และมั่นใจว่าหาก โรนัลโด้  ได้รับการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง น้องชายของเขาคนนี้จะต้องเก่งเหลือเชื่อ ไม่ว่าการซ้อมจะจบลงด้วยดราม่าและความเหนื่อยจนน้องชายของเขาร้องไห้ แต่โรแบร์โต้จะบอกน้องชายเสมอว่า เมื่อมีโอกาสได้เล่น จงเล่นฟุตบอลอย่างมีความสุข ยิ้มเข้าไว้แล้วพ่อจะคอยดูอยู่บนสวรรค์

"โรนัลโด้ แกจำไว้ เมื่อไหร่ที่บอลอยู่กับเท้า นั่นหมายความว่าพ่อกำลังอยู่ข้างแกๆนะ พ่อเล่นฟุตบอลไปพร้อมๆกับรอยยิ้มที่มีแต่ความสุข และถ้าแกเลี้ยงบอลด้วยความสุขเมื่อไหร่ พ่อจะก็ยิ้มให้กับแกด้วย"

 

ไม่ใช่ความโหดอย่างเดียวเท่านั้นที่พี่ชายมอบให้กับเขา เมื่อทั้งคู่เดินออกจากสนามซ้อม โรแบร์โต้ ก็จะพา โรนัลดินโญ่ ไปหาอะไรอร่อยๆกิน และพาไปเปิดหูเปิดตาเหมือนกับว่าเป็นคนละคนเมื่ออยู่ในสนามเลยทีเดียว หากจะกล่าวว่า เจา ผู้เป็นพ่อนั้นให้กำเนิด โรนัลโด้ เดอ แอสซิส โมไรร่า แล้วล่ะก็ พี่ชายคนนี้คือคนที่ให้กำเนิด โรนัลดินโญ่ เกาโช่ ที่แปลว่า "โรนัลโด้น้อย" อย่างแท้จริง

"ผมเตือนตัวเองเสมอว่าโชคดีมากๆที่มีโรแบร์โต้อยู่เคียงข้าง แม้ว่าจะแก่กว่าผม 10 ปี และเล่นอาชีพให้กับ เกรมิโอ แล้วแต่เขาก็นึกถึงผมเป็นอันดับแรก เขาเป็นยิ่งกว่าฮีโร่ เขาคือพ่อคนที่ 2 ของผมเลย" โรนัลดินโญ่ ว่าไว้เช่นนั้น

โรนัลดินโญ่ เกาโช่ และ โรแบร์โต แอสซิส

โรแบร์โต้ มีชีวิตที่ดีขึ้นเรื่อยๆในช่วงที่เล่นให้กับ เกรมิโอ และได้โอกาสย้ายไปเล่นในยุโรปในสวิตเซอร์แลนด์กับสโมสร ซิยง และไปเล่นในโปรตุเกสกับ สปอร์ติ้ง ลิสบอน แรงใจและแรงกายที่เขาทุ่มลงไปกำลังงอกเงย เพราะ โรนัลดินโญ่ ได้เล่นให้กับทีมชุดใหญ่ของ เกรมิโอ เรียบร้อยแล้วในปี 1998 และ โรนัลดินโญ่ ก็เก่งจริงๆเหมือนกับที่พ่อของเขาทำนายไว้ โรนัลดินโญ่ คือปรากฎการณ์ในวงการฟุตบอลระดับเยาวชนของ บราซิล เขาเริ่มจะได้เงินมากขึ้นจากการเล่นให้ทีมชาติบราซิลชุดเยาวชน แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงเลยคือเขาเชื่อฟังพี่ชายเสมอ แม้ว่าจะเป็นคำสั่งผ่านสายโทรศัพท์ก็ตาม  

 

โรแบร์โต้ เบาใจมากที่สิ่งที่เขาเสี้ยมสอนทำให้น้องชายได้มีอนาคตที่ดี ครั้งหนึ่งเขาเคยพา โรนัลดินโญ่ ไปทดสอบฝีเท้ากับสโมสรในโปรตุเกส แต่ก็มีข่าวว่าเขาเป็นคนเรียกเงินให้น้องชายด้วยค่าแรงเดือนละ 1,000 ยูโร จนเป็นเหตุผลให้สัญญาไม่เกิดขึ้น ตอนนั้น โรแบร์โต้ โดนด่าว่าทำให้น้องเสียโอกาสเพราะเรียกเงินมากเกินไป แต่เขารู้ว่าการออกต่างแดนตั้งแต่ยังเด็กจำเป็นต้องแลกมาด้วยค่าเหนื่อยที่คุ้มค่า อีกอย่างคือ โรนัลดินโญ่ จะเป็นนักเตะที่ดีกว่าหากได้เล่นบ้านด้วยความสนุกในทีมบ้านเกิดของตัวเอง จากนั้นจึงค่อยคิดเรื่องย้ายทีมอีกที

"ตอนผมอายุ 18 ผมคิดว่าผมประสบความสำเร็จและทำให้พ่อได้ภูมิใจ ผมได้ลงเล่นให้กับ เกรมิโอ แล้ว แต่ที่มันเศร้านิดหน่อยคือ โรแบร์โต้ ย้ายทีมไปแล้ว อาการบาดเจ็บทำให้เขาเล่นที่ เกรมิโอ ได้ไม่นาน เขาไปเล่นสวิตเซอร์แลนด์ มันน่าใจหายนะปกติผมดูโรแบร์โต้เป็นแบบอย่างตลอด เขาทำให้ผมรู้ว่าจะต้องรับมือกับสิ่งที่เข้ามาอย่างไรบ้าง"

อย่างไรก็ตามโลกฟุตบอลไม่มีอะไรแน่นอน ในขณะที่ โรนัลดินโญ่ กำลังเบ่งบาน ตัวของ โรแบร์โต้ ก็โชคร้ายเพราะอาการบาดเจ็บที่เข่าเล่นงานจนไปต่อไม่ไหว เขาย้ายไปหลายทีมในช่วงบั้นปลายอาชีพแต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จเลย และท้ายที่สุดเขาต้องแขวนสตั๊ดกับ มงต์เปลลิเยร์ จากนั้นจึงกลายเป็นคนตกงานตอนอายุ 30 ปีเท่านั้น 

 

โรนัลดินโญ่ ไม่ปล่อยให้ต้องเสียเวลา เขากลายเป็นนักเตะอาชีพแล้วและจำเป็นต้องมีเอเย่นต์ ดังนั้นไม่มีใครรู้จักเขาดีเท่าพี่ชายของเขา ท้ายที่สุดแล้ว โรแบร์โต้ ก็กลายเป็นตัวแทนของ โรนัลดินโญ่ ตั้งแต่อายุ 20 ปี ซึ่งการเข้ามาของโรแบร์โต่นั้นไม่ได้มีแค่เรื่องของครอบครัวเท่านั้น เขาเป็นคนที่เขี้ยวลากดิน มีวาทะศิลป์ในการเจรจา และมีเหลี่ยมชั้นเชิงในแบบที่เหยินน้อยไม่มี  การทำงานร่วมกันของ 2 พี่น้องจึงก่อให้เกิดทีมเวิร์กที่ทำให้ โรนัลดินโญ่ ได้ย้ายไปอยู่กับ ปารีส แซงต์ แชร์กแม็ง ในปี 2001 และครั้งสำคัญที่สุดคือการย้ายไปสร้างตำนานกับ บาร์เซโลน่า ในปี 2003

ทุกช่วงเวลาที่เล่นฟุตบอลด้วยรอยยิ้มทำให้ โรนัลดินโญ่ ได้ฉายาว่า “นักเตะที่ไร้กองแช่ง” กล่าวคือไม่มีคนที่ชอบฟุตบอลคนใดที่เกลียดโรนัลดินโญ่ลง สไตล์ที่ว่านี้มีต้นกำเนิดมาจากพ่อและการสั่งสอนของพี่ชายทำให้ไม่ว่า โรนัลดินโญ่ จะไปที่ไหนก็มีแต่คนรักและชื่นชม

โรนัลดินโญ่ ได้รับการชื่นชมในเรื่องของไอเดียการสร้างสรรค์เกมแบบไม่มีที่สิ้นสุด และเมื่อมีคนถามว่าเหตุใดเขาจึงเล่นฟุตบอลราวกับลูกฟุตบอลเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายเขามักจะอธิบายเสมอว่ามันคือสิ่งที่หลายคนไม่ยอมเข้าใจ

"เล่นอย่างอิสระเมื่อมีลูกฟุตบอลอยู่กับเท้า เล่นด้วยความสุข...แค่นั้นเอง มันคือเทคนิคที่หลายคนไม่เข้าใจ เมื่อคุณอยู่ในสนามแล้วคุณไม่ต้องคิดคำนวนอะไรทั้งนั้น จงปล่อยให้มันไหลไปตามธรรมชาติ เพราะก่อนที่คุณจะทันได้คิดอะไรเท้าของคุณมันนำหน้าไปก่อนสมองแล้ว"

 

จะเห็นได้ว่าทักษะต่างๆที่ โรแบร์โต้ ด่าเขาจนร้องไห้ตอนเด็กนำมาซึ่งสิ่งที่โลกยอมซูฮกแม้ว่าจะสงสัยว่าเขาทำได้อย่างไรก็ตาม  โรนัลดินโญ่ ต้องขอบใจพี่ชายที่ไม่ทิ้งเขาไว้ด้านหลัง และต้องขอบใจตัวเองที่เคารพและเชื่อฟังในคำแนะนำของพี่ในวันที่พ่อไม่อยู่แล้ว

ในช่วงเวลาเดียวกัน พี่ชายอย่างโรแบร์โต้ผู้ทำหน้าที่เป็นตัวแทนคอยให้ข่าวเรื่องการซื้อขายย้ายทีม การเจรจาต่อสัญญา และเรื่องเงินทองๆทั้งหมดถูกตราหน้าว่าเป็นพวกเอเย่นต์หน้าเงินที่หากินกับความเก่งกาจของน้องชาย เขาเป็นคนรับก้อนหิน ขณะที่ โรนัลดินโญ่ เป็นคนรับดอกไม้แทน  นี่คือเรื่องความเสียสละคงที่มีแต่คนในครอบครัวเท่านั้นที่ยอมทำให้กันได้

“ไม่มีโรแบร์โต้ ไม่มีโรนัลดินโญ่” นี่ไม่ใช่คำกล่าวอ้างที่เกินจริงอย่างแน่นอน