ต้องรอด! ยามที่ความบรรลัยบังเกิดทุกสัปดาห์

ต้องรอด! ยามที่ความบรรลัยบังเกิดทุกสัปดาห์

ต้องรอด! ยามที่ความบรรลัยบังเกิดทุกสัปดาห์
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

ฟุตบอล : สภาพจิตใจแฟนบอล "ปีศาจแดง" ในตอนนี้มีสภาพไม่ต่างกัน อยู่ที่ว่าใครจะจัดการปัญหาแบบไหน โดยเฉพาะเมื่อแพ้ให้กับอริตลอดกาล ลิเวอร์พูล แบบไร้ทางสู้ ไร้การต่อกร งมโข่ง ออกปีกโยนแล้วโยนอีก ถรุ๊ยส์!!! เล่นแบบนี้อย่าว่าแต่แพ้ "หงส์" เลย มันพร้อมแพ้ได้ทุกทีมแหละครับ โอ้ยยยยยยย

สกู๊ปชิ้นนี้ไม่มีอะไรมาก นอกจากจะอยากระบายความอัดอั้นตันใจที่เกิดกันทุกสัปดาห์ด้วยถ้อยคำที่อาจจะไม่ระรื่นหูระรื่นตาบางคนแล้ว อยากใช้พื้นที่นี้เป็นการบอกต่อคำแนะนำในการเอาตัวรอดของแฟน "ผี" ผู้ร่วมอุดมการณ์ทั้งหลาย เพื่อความสะดวกในการดำเนินชีวิตให้รอดปากเหยี่ยวปากกาไปได้ในสภาวะวิกฤติของทีมแบบนี้

เดวิด (ไอ้หน้า) มอยส์ กับแอคติ้งที่เห็นจนชินตา แต่กูรำคาญโว้ย!!!!!!!

แน่นอนหลังจากแพ้ ลิเวอร์พูล มาหมาดๆ แบบโคตรทุเรศคาบ้านตัวเอง สิ่งแรกที่ต้องพบเจอในตอนเช้าคือหลายท่านอาจไม่อยากตื่นไปทำงาน หรือไปมาแล้วก็ต้องเจอคนถากถาง แกล้งทำเป็นถามผลบอลเมื่อคืน เป็นไงบ้าง ชนะมั้ย อย่างงั้นอย่างงี้ เอาซี่ ทับถมกันเข้าไป

ข้อนี้ไม่ยากครับ ตอบไปเลยว่า "กรูก็ไม่ได้ดูเหมือนกัน" ตีเนียนกันไป แกล้งทำเป็นความจำเสื่อมกันชั่วขณะ หรือบอกผลคู่อื่นไปเลย หลายท่านทัก มาบอกตอนนี้ช้าไปไหม นี่วันอังคารแล้ว แข่งจบไปเป็นวันแล้ว เชื่อผมครับ ยังใช้ได้เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่ "ปีศาจแดง" จะแพ้แบบน่าเกลียดครับ ตราบใดที่ มอยส์ ยังเป็นกุนซือ

นอกจากถามสกอร์กันแล้ว บรรดา "กลุ่มเพื่อนมอยส์" ผู้หวังดีกับทีมเราจะกระแนะกระแหนว่ารักกุนซือเรานะ ให้เขาอยู่นานๆ นะ มีคุณคนเดียวแหละที่ไม่รักกุนซือตัวเอง อะไรแบบนี้ ข้อนี้ผมแนะนำให้เราเปลี่ยนสีครับ ผสมโรงชมกุนซือเราไปด้วยเลย หลายคนกระดากปากที่จะพูด

แต่ไม่ต้องห่วงครับ มันไม่มีอะไรแย่กว่านี้แล้ว ชมไปจนกว่าความล่มจมที่สุดจะมาถึง บอร์ดบริหารเขาเอาเงินมาลงทุนครับ ถ้าทีมมีสภาพแบบนี้ เขาขาดทุนแน่ และฟางเส้นสุดท้ายเดี๋ยวก็ขาดในไม่ช้า

นอกจากบรรดาทีมฝ่ายตรงข้ามที่จะเข้ามากระแนะกระแหนเราแล้ว แฟนบอลทีมเดียวกัน หรือที่แพ้ในวันเดียวกัน จะตีหน้าดราม่า มาเล่าความทุกข์ให้ฟัง ใครที่อยากปรับทุกข์กับใครสักคน ก็ใช้โอกาสนี้ได้เลยครับ

แต่ถ้าใครรำคาญไม่อยากให้ชีวิตตัวเองมีความโศกเศร้าเคล้าน้ำตาไปมากกว่านี้แล้ว (เพราะที่ผ่านมาเพื่อน มอยส์ ก็มาทับถมกับกรูไปแล้ว) แนะนำให้เปลี่ยนจากชวนกันกอดคอร้องเพลงพญาโศกเป็นการปลดปล่อยด้วยการด่าครับ

เริ่มที่การหาแพะสักตัว มีทรงดีๆ ให้เลือกเยอะครับ ไม่ว่าจะเป็น เดวิด มอยส์ เจ้าพ่อแห่งความผิดทั้งปวง, ราฟาเอล ดา ซิลวา ที่คิดว่ากำลังเล่นบาสเก็ตบอลในสนามหญ้า, ฟิล โจนส์ ผู้เสียค่าโง่, เนมานย่า วิดิช ผู้โดนใบแดง, ทอม เคลฟฯ ที่ไม่รู้ลงมาทำไม, พี่ฟู ผู้เชื่องช้า, ฆวน มาต้า ผู้ทำตัวไม่ถูกยามเจอแท็กติกสะเปะสะปะ

หรือจะเป็น อาร์วีพี ผู้โดนเบียดบังพื้นที่เล่น หรือ คากาวะ ผู้ที่ไม่ถูกส่งลงมา (ข้อนี้สามารถเลือกได้มากกว่าหนึ่ง) จากนั้นประเคนคำด่าที่พอจะนึกได้ใส่กันไป อาจใช้การพูดสลับกันกับเพื่อนเพื่อความสนุกสนาน และวิจารณ์ไปเท่าที่ประสบการณ์และเวลาจะเอื้ออำนวย

อีก 1 วิธีแก้เครียดเข้าไปเบิร์ดเดย์ชินจังกันแทนการด่ามอยส์

หรือจุดนี้อาจมีบางคนที่ไม่อยากร่วมวงด่า หรือไม่อยากรับรู้ไม่อยากฟังอะไรทั้งสิ้น ให้ท่านบอกไปเลยว่า "กรูเชียร์หงส์ตั้งแต่เกิด" หรือ "กรูมี เจอร์ราร์ด เป็นไอดอล" มั่วนิ่ม หน้าด้าน เอาสีข้างเข้าถูกันไป

การทำเช่นนี้อาจโดนเพื่อนๆ และผู้หวังดีทั้งหลายทำการค่อนขอดเราว่าไร้ศักดิ์ศรี หน้าไม่อาย ทำเป็นรับไม่ได้ที่ทีมแพ้ ให้เราทดเรื่องเหล่านี้ไว้ในใจไปก่อนครับ จากนั้นให้ระลึกเสมอว่า "อย่าให้ถึงทีกรู" จากนั้นให้อ้าปากพูดไปครับว่า "ใช่!!!" ไม่ต้องกลัวหรอกครับ

เพราะเรารู้ตัวกันดีอยู่แล้วกับความเป็นเด็กผีในกมลสันดานมันฝังรากลึกแค่ไหน ฉะนั้นเพื่อเอาตัวรอดเราไม่ต้องกลัวครับ ใช้ใจแข็งเข้าว่า หรือบางท่านอาจมีพร็อบหน่อย เอาเสื้อลิเวอร์พูล มาใส่ให้กลืนกันไปเลยก็ไม่ว่ากันครับ

แต่ทั้งหมดทั้งมวลมันจะทำให้เราผ่านไปได้ครับ เชื่อเถอะครับว่าเราจะได้เรียนรู้ชีวิตที่โดนล้อ ไม่อยากรับความจริง ของเด็กผีแบบนี้ไปอีกนาน อย่างน้อยๆ ก็จนกว่า มอยส์ จะจากไป แต่เชื่อเถอะครับไม่ว่าใครมาทำทีมตอนนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายทั้งนั้น
เบื้องหลัง โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด เต็มไปด้วยปัญหา ที่ว่าด้วยเรื่องการเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นกุนซือ, บอร์ดบริหาร และทีมงานสตาฟฟ์โค้ช สิ่งที่แฟนบอลอย่างผมและคุณๆ ทำได้คือทำใจครับ บางคนรับไม่ไหวเลิกเชียร์ไปก็ไม่ว่ากัน

แต่ที่ยังอยู่และเอาชีวิตรอดจากการหลอกหลอนของกลุ่มเพื่อนมอยส์ มาได้ ก็ขอให้ยืนหยัดเข้าไว้ ใจแข็งเข้าไว้ ท่านจะต้องเจออีก และผ่านไปได้ เรามีชะตากรรมไม่ต่างกันครับ เชื่อว่าฟ้าหลังฝนจะสดใสมีสายรุ้งทอดยาวเป็นประกายความหวังรออยู่เสมอ

เพียงแต่ว่า ไอ้พายุรอบๆ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด นี่มันจะสงบลงเมื่อไหร่ก็ไม่รู้นะครับ เฮ้อ!!!


"สุกรโลกันต์"

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook