เพลง ลมพัดใจเพ

Lom Pat Jai Pae - คาราบาว (Carabao)

Written by：Carabao

ยามเมื่อฝนหล่นมาฟ้าหม่น

เหม่อลอยไปหัวใจรำพัน

เฝ้าคิดถึงแต่ใครคนนั้น

ที่มอบใจให้เพียงผู้เดียว

หมดลมฝนหล่นใบไม้ร่วง

ความเหน็บหนาวเข้ามาแทนที่

ยิ่งคิดถึงย่ำยามราตรี

ไม่มีไออุ่นข้างเคียงกาย

แม้เพียงรอยหยิกเล็กเล็ก

รอยข่วน น้อยน้อย

ยังจำ ยังเก็บมาฝัน

ฝันถึงเธออย่างจริงจัง

ดังเกิดเมื่อวาน

จนนอน อมยิ้ม หลับไหล

ฉันมีรัก คือเธอคือเธอ

พร่ำ และเพ้อ เป็นไป

เธอคือแสง แห่งเช้าวันใหม่

ส่องนำใจให้ฉันไม่เคยลืม

หมดลมหนาว เรื่องราวไม่ต่าง

หัวใจยังอ้างว้างว้าเหว่

ใช่ว่าคนลมพัดใจเพ

เที่ยวปล่อยอารมณ์

ล่องลอยไปวันวัน

แม้เพียงรอยหยิกเล็กเล็ก

รอยข่วนน้อยน้อย

ยังจำ ยังเก็บมาฝัน

ฝันถึงเธออย่างจริงจัง

ดังเกิดเมื่อวาน

จนนอน อมยิ้ม หลับไหล

ฉันมีรัก คือเธอคือเธอ

พร่ำ และเพ้อ เป็นไป

เธอคือแสง แห่งเช้าวันใหม่

ส่องนำใจให้ฉันไม่เคยลืม

ส่องนำใจให้ฉันไม่เคยลืม

ส่องนำใจให้ฉัน นิรัน ดร

ไม่เคยลืม ไม่เคยลืม

ไม่เคยลืม ไม่เคยลืม

รอยหยิกเล็กเล็ก

รอยข่วนน้อยน้อย

ก็ยังอุตส่าห์ เก็บเอาไปฝัน

ฝันถึงแต่เธอเป็นจริงเป็นจัง

ช่างน่าสงสาร เสียนี่กระไร

รอยหยิกเล็กเล็ก

รอยข่วนน้อยน้อย

ก็ยังอุตส่าห์ เก็บเอาไปฝัน

ฝันถึงแต่เธอเป็นจริงเป็นจัง

ช่างน่าสงสาร เสียนี่กระไร