เพลง ผู้เฒ่า

เพลง: ผู้เฒ่า

ศิลปิน: คาราบาว

ลืมตามาชำเลืองดูโลก

เกิดมาเป็นทารกสามัญชนธรรมดา

หากินกันจนหนังหน้าเหี่ยว

กว่าจะได้ขบเขี้ยว ก็ย่างวัยชรา

ฟันฟางจนจะหักหมดปาก

ตามัวจนจะมองไม่เห็น

ริ้วรอยของความลำเค็ญ

อยู่ที่เส้นเอ็นปูดโปน

คำนึงถึงคนเฒ่าคนแก่

เมื่อครั้งเป็นพ่อแม่ยังเลี้ยงดูลูกน้อย

อดออมวันละนิดละหน่อย

เก็บสิบเป็นร้อยส่งลูกน้อยเล่าเรียน

หวังเพียงเพื่อลูก ๆ เติบโต

ได้เป็นผู้มีการศึกษา หนทางในภายภาคหน้า

เป็นเจ้าคนนายคน

ผู้เฒ่าเอย...จนเนื้อหนังหย่อนยาน

ถ้าสมบัติมโหฬาร ลูกหลานมาเอาใจ

นะผู้เฒ่าเอย จนเนื้อหนังเหี่ยวย่น

ถ้าสมบัติมากล้น ยังพอมีคนเอาใจ

ผู้เฒ่าเอย...จนเนื้อหนังหย่อนยาน

ถ้าสมบัติมโหฬาร ลูกหลานมาเอาใจ

นะผู้เฒ่าเอย จนเนื้อหนังเหี่ยวย่น

ถ้าสมบัติมากล้น ยังพอมีคนเอาใจ

ใครเลยเคยคิดถึงผู้เฒ่า

ที่เส้นผมหงอกขาวและดวงใจอาดูร

ค้ำจุนจนลูกหลานเติบใหญ่

ต่างตอบแทนน้ำใจเพียงรดน้ำดำหัว

สังคมทวีความดิ้นรน สอนคนให้คิดเห็นแก่ตัว

คนเฒ่าที่ฟันหักตามัว กลัวไม่มีคนไปเผา