Prisoners คือหนังที่ในตอนที่ดูตัวอย่างไม่อาจบอกได้เต็มปากว่าหนังเรื่องนี้น่าดู แม้ว่าจะเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับการตามหาตัวลูกสาว ที่น่าจะเต็มไปด้วยเงื่อนงำและปริศนาอันท้าทาย แต่สิ่งที่ถือว่าเร้าความสนใจจริงๆ ก็ได้แก่การแสดงของ ฮิวจ์ แจ็คแมน ที่แค่เพียงเห็นในตัวอย่างก็พอจะเดาได้ว่าเรื่องนี้ น่าจะเป็นปล่อยของ ฮิวจ์ แจ็คแมน อีกครั้งหนึ่งหลังจาก Les Misarables (2012)

หนังเป็นเรื่องราวของ 2 ครอบครัวเพื่อนซี้ที่สนิทสนมกันมาก ที่ใช้ช่วงวันหยุดด้วยกันอย่างมีความสุข แต่แล้วลูกสาวของทั้่ง 2 ครอบครัว กลับหายตัวไปอย่างลึกลับ โดเวอร์ (ฮิวจ์ แจ็คแมน) และ แฟรงคลิน (เทอร์เลนซ์ โฮเวิร์ด) ร่วมกันตามหาแต่ไม่พบ เรื่องราวถึงตำรวจและได้นักสืบโลกิ (เจค จิลเลนฮาล) เข้ามาดูคดีนี้ และได้ตัวผู้ต้องสงสัย 1 คน แต่ไม่อาจหาหลักฐานนำฟ้องได้ จึงต้องปล่อยตัวไป แต่โดเวอร์ซึ่งมั่นใจว่าตำรวจปล่อยคนร้ายลอยนวล จึงหมดศรัทธากับวิธีทางกฎหมาย และเลือกกฎใหม่ที่จะดำเนินการตัดสินด้วยตัวเขาเอง และนั่นนำมาสู่บทสรุปอันเหนือคาดในตอนท้าย!

ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องราวการตามสืบหาเด็กที่หายตัวไป! ผู้กำกับ เดนิส วิลเลนนิว จะสามารถนำเสนอออกมาได้ตื่นเต้นและชวนติดตามขนาดนี้ และทำให้ช่วงเวลากว่า 153 นาที ผ่านไปด้วยความลุ้นระทึก ที่ค่อยๆ นวดผู้ชมด้วยข้อมูลต่างๆ ก่อนจะทุบลงตรงจุดและน็อคผู้ชมได้ในที่สุด

หนังเต็มไปด้วยความรุนแรงทั้่งของทั้งภาพและอารมณ์ที่ขุ่นมัว สภาพแวดล้อมในหนังที่มาในโทนหม่นเศร้า สื่อถึงความกดดันและบีบคั้น ที่เรื่องราวและภาพไม่เหมาะกับคนที่อ่อนไหวหรือรับความกดดันทางอารมณ์มากๆ ไม่ได้ เพราะกว่า 1 ใน 4 นั้นคือการถ่ายทอดความดำมืดทางอารมณ์ของมนุษย์ที่ในแบบที่ดูสมจริงอย่างยิ่ง!

ปริศนาต่างๆ ที่เผยออกมาในเรื่อง หลอกให้หลงทางและเล่นกับอารมณ์ผู้ชมอยู่ตลอดเวลา ทำให้เราตั้งคำถามขึ้นในใจถึงการกระทำของตัวละครเอกในหนัง ซึ่งแม้ว่าเราจะเข้าใจอารมณ์ของผู้ที่สูญเสียแต่กับวิธีการที่ โดเวอร์ เลือกใช้ เราก็มิอาจบอกได้ว่ามันคือความถูกต้องอย่างแท้จริง!

หนังทำให้เราได้สนุกกับความรู้สึกขัดแย้งในจิตใจระหว่างความถูกต้องกับศีลธรรมอันดีอยู่ตลอดเวลา โดยมีนักสืบโลกิเป็นตัวละครที่ช่วยดึงอารมณ์และหันมาสนใจข้อเท็จจริงกับการตามหาว่าใครคือคนร้ายที่แท้จริง

ฮิวจ์ แจ็คแมน อยู่ในช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตทางการแสดงของตัวเอง เขาทำให้ทุกคนจดจำเขาได้ในบทของวูล์ฟเวอรีน และเขาก็สามารถทำให้เราลืมว่าเขาเคยเป็นซูเปอร์ฮีโร่ได้เช่นกัน กับบทบาทของผู้เป็นพ่อที่พยามยามทำทุกวิถีทางหากว่าเส้นทางนั้นคือหนทางที่จะทำให้ค้นพบลูกของตัวเอง ฮิวจ์ แจ็คแมน ทำได้ดีกับการแสดงอารมณ์รุนแรงที่ทำให้ตัวละครของโดเวอร์ เป็นตัวละครที่น่ากลัวและน่าเห็นใจในเวลาเดียวกัน

เจค จิลเลนฮาน ก็ได้บทที่น่าจดจำอีกครั้งของนักสืบที่เข้าใจความรู้สึกของผู้เสียหายและพยายามที่จะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด การปะทะบทบาทระหว่าง เจค และ ฮิวจ์ คืออีกหนึ่งความยอดเยี่ยมของหนังเรื่องนี้!

อย่างไรก็ตาม Prisoners ก็มีปัญหาเล็กๆ กับขมวดปมต่างๆ ที่วางไว้ตามทางให้เข้ากัน ซึ่งเมื่อพิจารณาจากเวลาทั้งหมดของหนังทำให้มองว่า ดูจะรวบรัดในการเฉลยปมกับที่มาที่ไปของเรื่องราวไปนิด และอาจทำให้ผู้ชมที่ไม่คุ้นชินกับชมหนังแนวนี้เสียเวลาไปกับการปะติดปะต่อเรื่องต่างๆ จนอาจทำให้อารมณ์ที่ควรจะขึ้นสูงสุดในตอนเฉลยนั้นไม่เต็มที่อย่างที่ควรจะเป็น!

สุดท้าย Prisoners คือ อีกตัวอย่างหนึ่งของหนังที่หน้าตาและเรื่องราวอาจไม่เรียกผู้ชมเท่ากับหน้าตาของนักแสดงนำ จนอาจทำให้ผู้ชมบางส่วนมองผ่านหนังเรื่องนี้ไปอย่างน่าเสียดาย! เพราะด้วยเนื้อหาที่คิดมาอย่างดีบวกกับสาระที่แทรกไว้ รวมไปถึงลูกล้อลูกชนแบบหนังสืบสวนที่ใส่เข้ามา ก็ทำให้ Prisoners คือหนังที่เปร่งประกายด้วยตัวมันเอง (ซึ่งมันช่างขัดกับโทนหนังในเรื่องจริงๆ) และไม่ควรพลาดชมอีกเรื่องหนึ่ง!

Prisoners - ผมให้ 4 / 5

@Chamanz13

อัลบั้มภาพ วิจารณ์ Prisoners ภาพที่ 11 / 11

วิจารณ์ Prisoners