Image Stabilizer System : ได้ภาพที่คมชัดมากขึ้นในการใช้งานบางประเภทนั้นถ้าไม่มีขาตั้งกล้องคุณจะไม่สามารถถ่ายภาพออกมาคมชัดได้เลย ช่างถ่ายภาพวิวที่ต้องการจะวางแผนการถ่ายล่วงหน้า โดยนำกล้องไปตั้งไว้ในตำแหน่งที่ต้องการแล้ว รอจนกว่าจะได้สภาวะแสงที่สมบูรณ์ คงจะทำอะไรไม่ได้ถ้าไม่มีที่จับยึดที่มั่นคง แต่หลาย ๆ คนก็ไม่ชอบที่จะพกขาตั้งกล้องไปไหนมาไหนด้วย นั่นหมายความว่าคุณจะไม่สามารถถ่ายภาพระยะไกลหรือภาพในสภาวะแสงน้อยได้อีกแล้วหรือ? คำตอบที่ชัดเจนคือไม่ ถ้ากล้องของคุณมีระบบป้องกันภาพสั่น (Stabilizer) อยู่ด้วย ซึ่งจะทำหน้าที่ชดเชยการสั่นของมือช่างภาพ ทำให้คุณยังคงสามารถถ่ายภาพที่ใช้ระยะเวลาเปิดชัตเตอร์นาน ๆ หรือใช้เลนส์ซูมระยะไกล ๆ ได้อย่างคมชัด โดยไม่ต้องพึ่งพาขาตั้งกล้อง Panasonic และ Konica Minolta เป็นรายแรกที่เริ่มติดตั้งระบบป้องกันภาพสั่น ลงไปให้กับกล้องรุ่นใหม่หลายรุ่นของตน โดยใช้ชื่อเรียกต่างกันไป Panasonic ใช้ Mega O.I.S. (Optical Image Stabilizer) ส่วน Konica Minolta ใช้ Anti-Shake ในขณะที่ผู้ผลิต รายอื่นอย่างเช่น Canon นั้นมีกล้องเพียงรุ่น PowerShot S1 IS เท่านั้นที่เพิ่มอุปกรณ์แก้ไข การสั่นของภาพลงไป เช่นเดียวกับ Nikon Coolpix 8800 ส่วน Sony นั้นยังไม่มีการติดตั้ง อุปกรณ์นี้ให้กับกล้องของตนรุ่นใด ๆ ทั้งสิ้น ในความเป็นจริงหนึ่ง อาจจะเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจมาก เพราะทั้ง Nikon และ Canon นั้นได้มีพัฒนาและใช้ Stabilized Lens สำหรับกล้อง SLR ของตนมาตั้งนาน แล้ว และก็น่าจะมีความรู้และประสบการณ์เพียงพอที่จะนำระบบนี้กลับมาใช้กับเลนส์ของกล้อง ดิจิทัลขนาดเล็กด้วย แต่เหตุใดถึงไม่นิยมพัฒนากล้องที่มีระบบป้องกันภาพสั่นเหล่านี้ออกมาเสียที อาจเป็นเพราะทั้งสองยังไม่เข้าใจหรือไม่ได้มองว่า มือสมัครเล่นเองก็ ต้องการใช้ฟังก์ชั่นดี ๆ แบบนี้ด้วยเช่นกัน เช่นเดียวกับ Sony ที่ได้นำระบบนี้มาใส่ในกล้องวิดีโอดิจิทัลแทบ ทุกรุ่นแล้วเช่นกัน แต่ก็ยังไม่ยอมบรรจุมันลงไปในกล้อง ดิจิทัลบ้าง สำหรับผู้บุกเบิกตลาดก็คงหนีไม่พ้น Panasonic ที่ได้รับความนิยมมากกับ Lumix DMC- FX7 เพราะได้นำระบบ Mega O.I.S. บรรจุลงไป ซึ่งระบบนี้ Panasonic ได้นำมาใช้กับกล้องวิดีโอดิจิทัลและกล้องคอมแพค โปรแทบทุกรุ่นมาก่อนแล้ว End of Pixel : จุดจบของพิกเซลสูง ๆ สนใจเฉพาะสิ่งที่สำคัญ จากผลการทดสอบของเราจะเห็นได้อยู่เสมอว่า กล้องดิจิทัลที่ใช้เลนส์ คุณภาพดี ๆ และการจัดการสัญญาณที่ดีนั้นสามารถถ่ายภาพได้ดีกว่ากล้องที่มีจำนวนพิกเซลมากกว่าได้ ตัวอย่างที่ดีที่สุดของข้อสรุปนี้ก็คือ Fuji FinePix S20 Pro จากชาร์ตทดสอบ ทั้งหมดในกลุ่มกล้องคอมแพคสามารถทำคะแนนอยู่ในอันดับ 17 เพราะกล้องรุ่นอื่น ๆ นั้นมีการสนับสนุนการใช้งานที่ดีกว่า และใช้งานง่ายกว่า แต่เมื่อนำกลับมาทดสอบใหม่ทั้งหมดอีกครั้งกลับพบว่า กล้องรุ่นนี้ทำคะแนนในหัวข้อคุณภาพภาพได้ดีที่สุด โดยได้ไปทั้งหมด 100 คะแนนเต็มเลยทีเดียว แม้แต่กล้องอันดับดีที่สุดของเรา Sony Cyber-shot DSC- F828 ยังทำได้เพียง 97 คะแนนเท่านั้น ซึ่งข้อแตกต่างที่สำคัญก็คือ Sony ใช้เซ็นเซอร์ CCD ขนาด 8 ล้านพิกเซล ส่วนเซ็นเซอร์ CCD ของ Fujifilm นั้นมีความละเอียดเพียง 3.2 ล้านพิกเซลเท่านั้น แต่ด้วยโครงสร้างเซ็นเซอร์พิเศษแบบ Super CCD SR จึงทำให้สร้างภาพให้ออกมามีความละเอียดสูงถึง 6.5 ล้านพิกเซลได้ สำหรับกล้องคอมแพค ความละเอียดสูงสุดในปัจจุบันอยู่ที่ระดับ 8 ล้านพิกเซล และ 16.7 ล้านพิกเซล (Canon EOS-1Ds Mark II) ของกล้อง DSLR ส่วนความละเอียดของ Digital Back สำหรับกล้องประเภท Medium Format นั้นมีความละเอียดสูงถึง 22 Megapixel เลยทีเดียว แต่สิ่งที่สำคัญกว่าขอบเขตทางเทคนิคหรือความละเอียดก็คือ ความเข้าใจของผู้ใช้ว่าตนเองนั้นจำเป็นต้องใช้กล้องขนาดความละเอียดเท่าใดกันแน่เพราะ 99% ของนักถ่ายภาพสมัครเล่นทั้งหลาย แค่ใช้กล้องที่มีความละเอียด 3-4 ล้านพิกเซลก็เพียงพอแล้ว นอกจากนี้องค์ประกอบอื่นก็ยังให้ความสำคัญมากกว่าเรื่องจำนวนพิกเซลเหล่านี้ด้วย ยกตัวอย่างเช่น ความสะดวกในการใช้งาน เมนูที่ละเอียดชัดเจน การตอบสนองของชัตเตอร์ (Time Lag) ความแข็งแกร่งของตัวบอดี้ ระยะเวลาการใช้งานของแบตเตอรี่ และอุปกรณ์เสริมที่จะนำมาต่อเพิ่มเติมเข้าไปให้กับกล้อง File Format : อนาคตที่มั่นคงสำหรับไฟล์ภาพ คำถามที่สำคัญอีกข้อหนึ่งคือ เราจะยังสามารถดูภาพที่ถ่ายในวันนี้ในอีก 20 ปี ต่อไปข้างหน้าได้อีกหรือไม่ ถ้าเป็นภาพที่อัดลงบนกระดาษนั้นจะไม่มีปัญหานี้ให้สะกิดใจเพราะอย่างไรภาพก็ยังคงอยู่แม้ว่ามันจะซีดจางหรือเลือนรางไปบ้าง แต่สำหรับไฟล์ภาพดิจิทัลนั้นอาจเป็นไปได้ว่าในอนาคตข้างหน้าอาจจะไม่มีฟอร์แมตไฟล์อย่างที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบันก็เป็นได้ หรือไม่ก็อาจจะไม่มีเครื่องที่เล่นแผ่นซีดีหรือดีวีดีได้อีกต่อไป PASS Initiative (Picture Archiving and Sharing Standard) ที่มีผู้เข้าร่วมในขณะนี้คือ Fujifilm, Kodak และ Konica Minolta ได้กำลังปรึกษาหาทางแก้ปัญหานี้อยู่ โดยมีจุดมุ่งหมายให้ผู้ผลิตทั้งหลายหันมาใช้กรรมวิธีในการบันทึกภาพในรูปแบบเดียวกัน เพื่อที่จะคงไว้ซึ่งภาพดิจิทัลที่มีอนาคตมั่นคง แต่แผนการนี้ก็ยังคงอยู่ในระยะเริ่มแรกเท่านั้น และคาดว่าภายในปีนี้จะมีการกำหนดมาตรฐานดังกล่าวในเวอร์ชั่นชั่วคราวออกมาก่อนด้วย สำหรับ Adobe เองก็มีเป้าหมายคล้าย ๆ กัน เพราะไฟล์ภาพแบบ RAW นั้นผู้ผลิตแต่ละรายก็จะใช้กรรมวิธีและนามสกุลที่แตกต่างกันออกไป ไฟล์ของ Canon ก็ไม่สามารถนำมาเปิดด้วยซอฟต์แวร์ของ Nikon หรือในทางกลับกันก็เช่นเดียวกัน ดังนั้น Adobe จึงได้คิดค้นฟอร์แมต DNG ขึ้นมา โดยหลักการคร่าว ๆ คือ ทำการแปลงไฟล์ภาพ RAW ของแต่ละผู้ผลิตให้อยู่ในรูปแบบของนามสกุล DNG ซึ่งในขณะนี้ก็มีชุดแปลงให้ใช้ฟรีกันแล้วด้วย อย่างไรก็ดีรูปแบบใหม่นี้จะเป็นประโยชน์จริง ๆ จัง ๆ ได้ก็ต่อเมื่อ กล้องสามารถที่จะ บันทึกภาพเป็นฟอร์แมต DNG ตั้งแต่ในตัวกล้อง โดยฟอร์แมต DNG น่าจะกลายเป็นรูปแบบมาตรฐานสำหรับไฟล์ภาพแบบ RAW ดังนั้น แนวโน้มต่อไปในอนาคตของเรื่องนี้จึงค่อนข้างชัดเจนคือ ความเป็นเอกภาพจะมาแทนความสับสน และความคงทนถาวรก็จะลบล้างการสูญเสีย แต่จะต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่ ๆ กว่าที่เราจะสามารถจัดเก็บภาพถ่ายเหล่านี้ไว้ให้คงทนและใช้การในอนาคตต่อ ไปได้. content by

ติดตามข่าวทั้งหมดได้ ที่นี่

อัลบั้มภาพ กล้องดิจิทัลแห่งอนาคต ภาพที่ 1 / 3

กล้องดิจิทัลแห่งอนาคต

อัลบั้มภาพที่เกี่ยวข้อง

Xiaomi มอบประสบการณ์สุดล้ำให้ลูกค้า Xiaomi 14 Series สมสโลแกน Lens to Legend

รวมมือถืองบประมาณไม่เกิน 20,000 บาท ปี 2024 คุ้มน่าซื้อเก่งทุกด้าน

มาแน่! Redmi Note 13 Pro 5G รุ่นรองท็อปสเปกแน่นๆ เปิดตัวในไทย 27 เมษายน นี้

เปรียบเทียบ iPhone 15 VS iPhone 16 มันต่างแค่ไหน รอดีไหมนะ