อย่าให้เรื่องเล่าต้องเป็นเรื่องเศร้าอยู่ร่ำไป

     ปกติจะเห็นสองพิธีกรคู่หู โหด มัน ฮา อย่าง กำภู ภูริภูวดล – รัชนีย์ สุทธิธรรม ถือไมค์ไฟส่องหน้า สัมภาษณ์คนนั้นคนนี้กันจนคุ้นตาคนดูทีวีทางบ้าน วันดีคืนดีสองคนนี้ยังควงแขนกันมารับหน้าที่พิธีกรของโครงการรณรงค์ “พักตับ เลิกเหล้า เข้าพรรษา” ของ สสส. ออกรณรงค์ให้ผู้คนทั่วไทย ตัดสินใจมีชีวิตใหม่ไม่ให้เหล้าเข้าปากอีกต่อไป

     แต่วันนี้ฤกษ์งามยามดี นานๆทีจะเป็นฝ่ายถูกสัมภาษณ์เสียเอง ไปดูกันสิว่าเบื้องหลังกว่าจะมาเป็นพิธีกรที่ทำหน้าที่เพื่อสังคมขนาดนี้ ผ่านประสบการณ์อะไรกันมาบ้าง โดยเฉพาะเรื่อง “เล่า” ที่เกี่ยวกับ ”เหล้า” ทันทีที่ถามเรื่องนี้ปั๊บ รัชนีย์ชูสองมือสุดจั๊กกะแร้เลยบอก “โอ้ย เรื่องปวดใจแบบนี้ เล่าสามวันก็ไม่จบ”

     “คือที่บ้านของรัชนีย์คนนี้น่ะ เชื่อมั้ยว่าญาติฝั่งแม่คือครอบครัวคุณยายมีลูก 11 คน ติดเหล้างอมแงมจนตายเพราะเหล้า...เกือบทุกคน เคยมีคนถามเราว่าเพราะการศึกษาน้อยหรือยากจนเกี่ยวมั้ย บอกเลยว่าไม่ เพราะญาติบางคนเป็นครูด้วยซ้ำ ติดเหล้า เมาเช้าเย็น ดื่มจนตกเลือด ถ่ายเป็นเลือด ชีวิตพังเพราะเหล้า เสียตั้งแต่ยังอายุไม่มากเลย น้าอีกคนทำงานราชการ อ้างออกเวรแล้วต้องสังสรรค์ คนนี้ตาเหลืองตัวเหลืองตับพัง ตายตั้งแต่ยังไม่แก่กันแทบทุกคน

     บ้านเราเองก็ใช่ย่อย ดึกๆพ่อจะเมาเสียงลั่นทุ่งมาเลย ลูกๆก็ต้องแกล้งหลับตาปี๋ ลุ้นว่าคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นมั้ย เราต้องอยู่แบบกลั้นหายใจไม่ให้มีเสียงลอดมาสักแอะ สภาพแวดล้อมในบ้านก็จะมีเสียงพ่อแม่ทะเลาะกันตลอดเวลา ฝาบ้านนี่ซ่อมแล้วซ่อมอีกเพราะไม่รู้พ่อหรือแม่จะถีบพังลงมาแทบไม่เว้นแต่ละวัน”

     ส่วนคุณกำภูเองก็ไม่น้อยหน้า รีบทุบอกตัวเองดังพลั่กก่อนจะบอกว่า ขอส่งดราม่าเข้าประกวดกับเขาบ้าง เนื่องจากที่บ้านมีคุณพ่อเป็นนักดื่ม เมากลับบ้านทุกวันเหมือนกัน พ่อเป็นชาวนาที่บางครั้งก็ไปรับเหมาก่อสร้าง ฟังดูเหมือนรวยแต่สุดท้ายเงินทองที่หามาได้เท่าไร ก็เอาไปลงขวดจนหมด

     “ทุกวันพ่อแม่จะตีกันด่ากัน มีแต่เสียงโหวกเหวกเอ็ดตะโรใส่กัน ถึงเวลานั่งล้อมวงกินข้าว แทนที่จะเป็นนาทีทองของครอบครัวได้พูดคุยหยอกล้อมความสุขกัน แต่เรากลับต้องมานั่งกินข้าวกับน้ำตา แม่ทำอะไรพ่อไม่ได้ก็เอาเสื้อพ่อมานั่งสับเป็นชิ้นๆอยู่ข้างๆ ส่วนพ่อก็เมาแล้วโวยวายพูดจาไม่รู้เรื่อง ชีวิตแบบนี้ลูกเต้าไม่มีความสุข ที่นี่วุ่นวายหนอ ที่นี่ขัดข้องหนอ จนสุดท้ายผมเองทนไม่ได้ ถึงกับต้องหนีไปบวชเพื่อหาความสงบ แล้วก็ปวารณาตัวว่า จะไม่ยอมตกอยู่ในสภาพทาสน้ำเมาไปตลอดชาติ”

     แม้จะเป็นเรื่องเล่าเคล้าน้ำตา แต่ทั้งคู่ก็มีความเห็นร่วมกันอย่างหนึ่งว่า คนติดเหล้าส่วนใหญ่มักชอบอ้างถึงความชอบธรรมที่จะเมา อ้างอกหัก อ้างเหนื่อยจากงาน อ้างเข้าสังคม หรือแม้แต่อ้างว่าเพื่อหาความสุขใส่ตัว ฯลฯ แต่สุดท้ายแล้วทุก “เหตุผล” มักเป็นเพียงแค่ “ข้ออ้าง” ทั้งนั้น เหมือนที่คุณรัชนีย์เล่าถึงวันที่ครอบครัวของเธอกลับมามีความสุข มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะกันอีกครั้ง

     “ตอนนั้นจู่ๆวันหนึ่ง พ่อก็ลุกมาเลิกเหล้า ทั้งๆที่ผ่านมาเห็นญาติพี่น้องทยอยตายกันไปกี่คนแกก็เฉย ใครมาห้ามมาบอกให้เลิกแกก็เฉย รัชนีย์เคยถามพ่อว่าไหนที่ผ่านมาเลิกไม่ได้ทำไมตอนนี้เลิกได้ แกบอกว่า ของแบบนี้มันอยู่ที่ใจ จะใช้วิธีไหนก็ไม่สำเร็จเท่าใจตัวเองนั่นละ ห้ามตัวเองได้ดีที่สุด”

     คุณกำภูได้ฟังแล้วก็ต้องหันไปพยักหน้าเห็นด้วยเต็มที่ เพราะบิดาของคุณกำภูเองที่เคยติดเหล้าขั้นงอมแงม เมามาทีไรก็หันไปทะเลาะกับฝาบ้านจนพังลงมาเป็นแถบๆ จนวันนึงที่ลุกขึ้นมาเลิกเหล้าอย่างเป็นทางการ ผลปรากฏว่าคุณพ่อสุขภาพดีขึ้นทันตาเห็น อายุ 80 แล้วยังแข็งแรงเดินเหินได้คล่องแคล่ว ทำให้ตนเองเห็นคุณณูปการของการหยุดเหล้าเท่ากับหยุดทุกข์ ไม่เฉพาะของคนเป็นหัวหน้าครอบครัวเท่านั้น แต่ยังมีผลไปถึงความสุขของชีวิตเล็กๆในบ้านหลังนั้นอีกด้วย

     ทุกวันนี้ทั้งคู่จึงใส่แรงเต็มร้อยกับกิจกรรมรณรงค์เลิกเหล้าเลิกบุหรี่ เพราะซึมซับมาเต็มๆกับห้วงอารมณ์ที่น่ายินดี ตอนที่เห็นคนในครอบครัวที่เลิกได้ ไม่ต้องเสียสุขภาพร่างกาย จิตใจก็สดชื่นแจ่มใสไม่มีเสียงทะเลาะเบาะแว้งกันอีก ลูกๆก็ไม่ต้องลุ้นว่าพ่อจะรับมือกับพิษร้ายของสุราไปได้อีกนานไหม

      อยากมีชีวิตใหม่ เป็นคุณพ่อคุณแม่คนใหม่ของครอบครัว ไม่ต้องรอใครมาชวนก็ได้ ตัดสินใจเสียแต่วันนี้ด้วยตัวคุณเอง สองพิธีกรกระซิบต่ออีกด้วยว่า ถ้าตัดสินใจเลิกเหล้าแล้วอยากได้ตัวช่วย โทรสายด่วนปรึกษาเลิกเหล้า 1413 พักตับครบพรรษา ถ้าชีวิตเปลี่ยนดี๊ ดี ก็เลิกเหล้าตลอดชีวิตได้เลยยิ่งดีนะครับ

 

[Advertorial]