คาน
- น. เครื่องเรือนที่ยึดเสาและรองตง ทําด้วยไม้เป็นต้น ไม้ทําอย่างรอดสําหรับรองรับของหนัก เช่น คานเรือ
- ไม้สําหรับหาบหรือหามสิ่งของต่าง ๆ เรียกว่า ไม้คาน. ก. รองรับหรือเอาสิ่งใดสิ่งหนึ่งรองรับของหนักขึ้นไว้ ถ่วงนํ้าหนักกัน เช่น อํานาจของฝ่ายนิติบัญญัติกับอำนาจของฝ่ายบริหารคานกัน โดยปริยายหมายความว่า ค้านกัน ยังตกลงกันไม่ได้.