บีม-กวี ตันจรารักษ์ หลังจากแยกวงกับเพื่อนซี้นายแดนแล้ว วันนี้บีมออกอัลบั้มเดี่ยวครั้งแรกในชีวิต ใช้ชื่อเดียวกับชื่อเล่น Beam เป็นแนวเพลงป๊อบฟังง่ายอย่างที่หลายคนเคยชื่นชอบ เพียงแค่ปล่อยเพลงแรก แฟนใครไม่รู้ สามารถเรียกเสียงกรี๊ดได้ทั่วเมืองแล้ว ล่าสุด 2551 หนุ่มคนนี้ได้รับเลือกให้เป็นทูต WWF (World Wildlife Fund) องค์กรทำงานด้านอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
หนุ่มคนนี้นอกจากมีเสน่ห์ถูกใจแฟนคลับสาว ๆ แล้ว บีมยังเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้อง ๆ ได้อีกด้วย โดยเฉพาะเรื่องการศึกษา ปัจจุบันบีมกำลังศึกษาปริญญาโท M.B.A. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เรียกว่ามีเวลาว่างเมื่อไหร่ บีมจะหาความรู้ใส่ตัวเสมอ เหมือนเมื่อ 3 ปีที่แล้วบีมได้ไปค้นหาประสบการณ์ใหม่ ๆ ยังเมืองจิงโจ้ ประเทศออสเตรเลีย บรรยากาศในวันนั้นเป็นอย่างไร วันนี้บีมย้อนเรื่องราววันแห่งความสุขให้รู้กัน
ฝึกปรือภาษาอังกฤษ College of English (QCE) ในออสเตรเลีย
ผมเลือกไปเรียนต่อที่ประเทศออสเตรเลีย เหตุผลเพราะเป็นประเทศที่อยู่ใกล้บ้านเรามากที่สุด ผมไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติม ดูแล้วออสเตรเลียเหมาะมาก และวัฒนธรรมน่าจะใกล้เคียงกับเอเชียมากที่สุดด้วยครับ หลังจากที่ผมหาเวลาว่างได้ยากมาก จังหวะว่าช่วงนั้นเป็นช่วงเบรกการทำงาน 6 เดือน ผมไม่ลังเลครับ ตัดสินใจไม่นาน จากนั้นแพ็กกระเป๋ามาเลย
ผมไปอยู่กับ Host ครับ บรรยากาศอบอุ่นมาก เพราะเขาดูแลผมดีครับ ทำให้รู้สึกว่าเหมือนเราไปเปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนสิ่งแวดล้อมรอบตัวเท่านั้น แต่ใจจริงผมอยากเรียนรู้การใช้ชีวิตด้วยตัวเองนะ อยากได้ประสบการณ์ใหม่ ๆ แบบที่ผมต้องไปผจญภัยเอง (หัวเราะ)
ภาษาอังกฤษของผมช่วงที่มาเรียน ถือว่าอยู่ในขั้นพอประมาณครับ ฟังรู้เรื่อง สื่อสารได้ พอเอาตัวรอดได้ครับ การที่เราไปเรียนภาษาอังกฤษในต่างแดน สำหรับผมมองว่าเป็นการฝึกให้เรากล้าที่จะพูดมากขึ้น การจะใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่วอย่างแรกเลยต้องใช้บ่อย ๆ อย่างตอนนี้ผมเรียน M.B.A. English Program ที่เลือกเรียนเป็นภาษาอังกฤษเพราะอยากมีโอกาสได้ฟังและพูดภาษาอังกฤษบ่อย ๆ ซึ่งเราต้องหาคนที่สามารถพูดคุยได้ หรือบางทีผมมีเพื่อนที่อยู่เมืองนอกก็ยังมีโอกาสได้ติดต่อสื่อสารอยู่ ทำให้ผมยังได้ใช้ภาษาอังกฤษอย่างต่อเนื่อง
6 เดือนใน Brisbane, Queensland
ใช้ชีวิตอยู่ในเมือง อยู่ที่โน้น 6 เดือน ไปอยู่เมือง Brisbane รัฐ Queensland เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของรัฐนี้ สีสันบรรยากาศอบอุ่นโรแมนติกมากครับ (หัวเราะ) Brisbane เป็นเมืองไม่ใหญ่มากนะ ยังได้เจอคนไทยบ้าง คนเอเชียบ้าง มีทั้งเกาหลี ญี่ปุ่น เป็นส่วนมาก เมืองนี้ผมว่าเหมาะกับการเรียนมากนะ จะเห็นว่ามีเด็กนักเรียนต่างชาติเยอะ ผังเมืองย่าน Downtown ของเขาจะเป็นเหมือนถนนเส้นหนึ่งเลย ซึ่งตอนเย็นจะมีคนมานั่ง ส่วนมากเป็นนักท่องเที่ยวแถบเอเชีย เพราะไม่ค่อยเห็นคนหัวทองเท่าไหร่ (หัวเราะ) มีลานกิจกรรมให้ทำเยอะครับ Queensland เป็นรัฐที่ถูกเรียกว่า Sunshine State ส่วนใหญ่จะเป็นแดดออกไม่ค่อยมีฝนตกสักเท่าไหร่
วันแรกที่หนุ่มบีมข้ามน้ำข้ามทะเลมาเรียนภาษา บีมบอกว่าเขาไม่ต้องปรับตัวอะไรมากนอกจากเรื่องของภาษา โชคดีอีกหนึ่งเด้งตรงที่ได้ Host น่ารัก ดูแลเขาประหนึ่งลูกคนหนึ่งเลยทีเดียว
ผมแทบไม่ต้องปรับตัวเลยนะ มีอย่างเดียวคือเรื่องของภาษาที่ต้องพยายามพูดให้คล่องให้ได้ วันแรกที่ผมไปถึงออสเตรเลีย ผมเข้าใจคำว่า Homesick คืออะไร (ยิ้ม) และรู้สึกได้เลยเมื่อไปอยู่ได้ 3 วัน เพราะคิดถึงบ้านมาก ๆ ด้วยอาหารการกิน ประกอบกับอากาศในบ้านเมืองที่เปลี่ยนไป จำอาหารมื้อแรกได้เลยคือ บ้าน Host เขาทานข้าวกันนะครับ แต่กับข้าวเขาจะแปลก ๆ คือเหมือนเป็นแยมแต่ไม่ใช่แยม รสชาติ็นอาหารเฉพาะของคนออสซี่ เรื่องอาหารค่อนข้างลำบากนิดนึง ทำให้คิดถึงบรรยากาศที่เมืองไทยเลยครับ ประกอบกับก่อนไปไม่ค่อยสบาย ไปถึงปุ๊บไม่สบายนอนซมอยู่ 1 วันเต็ม
วันแรกที่ Host เขาแนะนำบ้านว่าตรงนี้คือครัว ตรงนี้คือห้องเก็บอาหาร เวลาหิวสามารถมาหยิบกินได้เลยนะ ตรงนี้คือห้องนอนของผม พอแนะนำเสร็จปุ๊บ Host บอกว่าเขาต้องไปทำงานแล้วนะ ผมงงเลยครับ (หัวเราะ) เฮ้ย! เราต้องอยู่คนเดียวเหรอ เขาคงรู้ว่าผมตกใจมั้ง (ยิ้ม) ปลอบใจผมว่าเดี๋ยวเขากลับมาเย็น ๆ ไม่ต้องกลัว ให้เราพักผ่อนไปก่อน แล้วเจอกันตอนเย็น หิวเปิดอะไรกินได้เลยตามสบาย ที่บ้าน Host เขามีรหัสกันขโมย ถ้าเกินหนึ่งนาทีจะร้องดังมาก ซึ่งก่อนไปเขาก็สอนให้ผมเรียนรู้ตรงนี้ ผมรับทราบครับ (หัวเราะ) แต่ตอนนั้นมันเบลอ ๆ จากพิษไข้ด้วย หลังจากนั้นผมไม่กล้าเดินไปไหนเลย เพราะกลัวมีเรเซอร์ตรวจจับอะไรหรือเปล่า ทำให้ผมรู้สึกคิดถึงบ้านมาก นั่นเป็นอารมณ์ของวันแรกที่มาถึงครับ
หลังจากทำความรู้จักกับคำว่า Homesick ได้ไม่กี่สัปดาห์ หนุ่มบีมเริ่มต้นหาประสบการณ์ใหม่ ๆ ให้กับตัวเองด้วยการนั่งรถชมทิวทัศน์ในเมือง
อีกวันผมออกไปข้างนอก ไปสำรวจบ้านเมืองของเขา ได้นั่งรถเมล์ไปโน้นมานี่เอง บ้านที่ผมไปพักด้วยจะแบ่งเป็นโซน ๆ มีโซน 1 2 3 และที่พักของผมอยู่โซนสุดท้ายเลย รถเมล์วิ่งจนสุดสายครับ ถ้าขึ้นรถเมล์ของเขาใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง ซึ่งผมเคยนั่งรถกลับบ้านแล้วเผลอหลับไป ตอนนั้นมืดแล้วและเพลียมาก ปรากฏว่าหลับเลยป้ายที่ควรจะลง นั่งไปจนสุดสาย ตอนแรกขอเขาติดรถกลับออกมาอีกครั้งและบอกเหตุผลว่าเรานั่งหลับจนเลยป้าย เขาก็ส่งภาษามาเลย No No และอะไรต่อไม่รู้ (หัวเราะ) แต่จับใจความได้ว่าไม่ได้ ตอนนั้นไม่รู้จะทำยังไง เลยต้องใช้วิธีเดินย้อนกลับ และตอนนั้นทำให้ผมรู้ว่า อ๋อ! บ้านผมมันอยู่สุดสายแล้วนี่เอง (หัวเราะ) ถึงบ้านเกือบเที่ยงคืนแล้วครับ เป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นพอสมควร
ระหว่างที่ผมออกไปเที่ยวสำรวจบ้านเมืองเขา ผมเจอคนไทยเยอะนะครับ เจอพี่นก-ฉัตรชัยด้วยครับ มีหลักฐานคือรูปถ่ายคู่กับพี่นก เจอแฟนคลับเยอะเหมือนกัน เพราะบางคนเขามาเรียนต่อที่ออสเตรเลียหรือบางคนรู้ว่าผมเรียนอยู่ที่นี่ แอบมาดักรอเอาของมาให้ มีเขียนจดหมายส่งมาจากเมืองไทยด้วยนะครับ (ยิ้ม)
บุกหาความรู้นอกตำราในต่างแดนให้กับตัวเองอย่างต่อเนื่อง บีมมีเหตุการณ์ที่ประทับใจ และที่สำคัญเป็นความรู้สำหรับคนที่คิดจะไปออสเตรเลียด้วย
เหตุการณ์ที่ประทับใจ มีอยู่ครั้งหนึ่งระหว่างที่เรียนภาษาอังกฤษ ใจจริงตั้งใจอยากไปหาประสบการณ์ใหม่ ๆ ให้กับชีวิตมากกว่า แต่การมาเที่ยวอย่างเดียวคงไร้ประโยชน์ครับ แต่ด้วยใจที่เรียกร้องอยากลองใช้ชีวิตในต่างแดนคนเดียว ผมขอลาหยุดเรียน 2 อาทิตย์เพื่อจะไปเที่ยวแบบตะลอนทัวร์ จับกลุ่มกับเพื่อนอีก 5 คนขึ้นเครื่องไป Sydney และไปเช่ารถจาก Sydney ขับผ่านเมืองเล็ก ๆ ผ่าน Canberra ตอนนั้นผมเป็น Navigator ด้วย อยากไปไหนผมกางแผนที่เลย (หัวเราะ) และค่อย ๆ ขับรถลงไปทางใต้ ไปถึงเมือง Melbourne ในระหว่างที่ขับผ่านอุทยานแห่งชาติของเขา ตอนนั้นเป็นช่วงเริ่มเข้าฤดูหนาว มีหิมะตก ทางเล็ก ๆ คดเคี้ยวมาก สวยมาก ที่นั่นจะเข้มงวดมากในการขับรถเร็ว แต่ผมคิดว่าคงแค่ดักจับในเมืองเท่านั้น ในอุทยานแห่งชาติซึ่งเป็นป่า จะมีตำรวจที่ไหนมาดักจับ แต่ปรากฏว่ามีด้วย (หัวเราะ) จอดอยู่ข้างทางครับ สักพักตำรวจโบกเรียกให้จอดเลย เพราะที่ออสเตรเลียจำกัดความเร็วไม่ให้เกิน 110 กิโลเมตร/ชั่วโมง โดนปรับไปแพงด้วย จึงเป็นบทเรียนสอนว่าตำรวจไม่ได้มีแค่ในเมืองหรือสี่แยกเท่านั้น (ยิ้ม)
นอกจากจะได้ความรู้ภาษาอังกฤษที่แข็งแรงกลับมาแล้ว บีมบอกว่าเขาได้เพาติกลับมาเยอะมาก
ไปเรียนได้เพื่อนเยอะ ทั้งคนไทยและต่างชาติ ส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนญี่ปุ่นและเกาหลี ที่โน้นรู้จักคนที่มาจากฝรั่งเศส อิตาลี โซนยุโรปมีมาเหมือนกัน สังคมของคนออสซี่ เมืองที่ผมอยู่คนข้างสบาย ๆ จะมีเมืองหนึ่งเป็นจุดที่สูงที่สุดเป็นจุดชมวิว ขึ้นไปตอนกลางคืนจะสวยมาก เป็น Coffee Shop เหมือนเป็นธรรมเนียมของเขาว่า ถ้ามีเด็กนักเรียนใหม่มาเขาจะพามาที่นี่ มาดูเมือง ซึ่งบรรยากาศดี สวยครับ Host บอกว่ามีคนมาขอแต่งงานกันเยอะเพราะบรรยากาศโรแมนติก
เด็กไทยที่มาเรียนออสเตรเลียส่วนใหญ่ปรับตัวกันไม่เยอะ ค่อนข้างสบาย ๆ ครับ มีทั้งเด็กนักเรียนปริญญาตรี ปริญญาโท บางคนไปเรียนภาษาเพิ่มเติมก่อนแล้วค่อนสอบเข้ามหาวิทยาลัย ที่นั่นมีมหาวิทยาลัยดัง ๆ เยอะ ความเป็นอยู่ของนักเรียนจะมีทั้งอยู่กับ Host ตอนแรกเพื่อปรับตัวให้คุ้นชิน หลัง ๆ เขาเริ่มจับกลุ่มและไปเช่าอพาร์ตเมนต์อยู่กันเอง
6 เดือนของผมในการใช้ชีวิตอยู่ต่างแดน บางคนอาจจะว่าน้อย แต่สำหรับผมคุ้มนะครับ นอกจากจะได้ภาษาแล้ว ผมได้พักผ่อน ได้เห็นวิถีชีวิตการเป็นอยู่เยอะครับ ได้ไปเที่ยว Go Coast เปรียบง่าย ๆ เมือง Brisbane ที่ผมอยู่เหมือน กทม. แต่ Go Coast เหมือนพัทยาบ้านเราครับ มีคนไทยอยู่เยอะครับ ซึ่งเป็นชายหาดที่ดังมาก Surfers Paradise เป็นสวรรค์ของนักเล่นเซิร์ฟ เรียกว่าเยอะกับการเปิดหูเปิดตา ได้เห็นสิ่งแปลกใหม่เพิ่มขึ้น
สุดท้ายหนุ่มบีมฝากคำแนะนำไปถึงทุกคนที่กำลังคิดจะไปศึกษาต่อต่างประเทศ
คนที่ไปเรียนต่อต่างประเทศ เราเป็นคนที่มีโอกาสมากกว่าคนอื่น จะด้วยกำลังทรัพย์ของตัวเองหรือได้ทุน ยังมีอีกหลายคนที่อยากไปเรียนต่อหาประสบการณ์บ้าง เมื่อมีโอกาสได้ไปแล้วตักตวงสิ่งดี ๆ ให้มากที่สุด และเราไปอยู่ตรงนั้นเหมือนเราเป็นตัวแทนของคนไทยด้วย เพราะฉะนั้นพฤติกรรมอะไรที่ไม่ดีอย่าทำครับ เพราะเขาจะไม่ได้มองแค่คุณไม่ดี แต่เขามองถึงคนไทยทุกคนเลย ฝากด้วย เพราะเราคือหน้าตาของประเทศ
คำถามสุดท้ายที่ถามบีมว่าคิดจะกลับไปออสเตรเลียอีกบ้างหรือเปล่า บีมตอบว่ากลับไปแน่นอน แต่คงไม่ได้กลับไปเรียน อยากกลับไปเที่ยว ตอนนั้นยังไม่ได้ถ่ายรูปเท่าไหร่ และที่สำคัญอยากกลับไปเยี่ยมคนรู้จักด้วย
สนุกมั้ยจ๊ะ กับเรื่องราวของหนุ่มบีมในแดนจิงโจ้
ที่มา " เรียนรอบโลก "
ผู้เขียน : oakky วิไลรัตน์ ต่ายประยูร ช่างภาพ : pogghi
สนับสนุนเนื้อหา
