จุดเริ่มของผมอยู่ที่นี่ครับห้องเรียนห้องนี้.ผมและเธอพบกันครั้งแรกที่นี่

.:: วันนั้นเป็นวันแรกของปีการศึกษาใหม่วันที่ผมได้เข้าเรียนในระดับชั้น ปวส.2 เป็นวันแรก..แล้วเธอคนนั้นก็ได้เข้ามาหาผม เออพี่ค่ะ..พี่บาสใช่ไหมค่ะ? อ่อใช่ครับ คือ..พี่บาสว่างไหมค่ะ คือหนูอยากจะรบกวนถามหน่อยน่ะค่ะ..เรื่องแอนิเมชั่นที่พี่ทำ..? อ่อได้ครับเอ้านั่งลงก่อนสิ เอ๋..ว่าแต่น้องได้ดูผลงานของพี่แล้วหรอ? ค่ะพี่หนูได้หนูผลงานของพี่แล้ว หนูถึงถึงได้มาเรียนที่นี่ ก็เพราะหนูชอบงานด้านนี้ค่ะ. อ่อครับ ว่าแต่..น้องชื่ออะไรหรอครับ? ชื่อหมิวค่ะ

.:: หลังจากวันนั้น ผมและเธอ ก็มักจะเข้าไปคุยกันบ่อยๆในห้องนี้ เราทั้งสองสนิทสนมกันมากขึ้น ..ผมติวเรื่องคอมพ์ให้เธอ เธอก็ เล่าเรื่องผีให้ผมฟัง [มูวี่.]

.:: ผมไม่รู้ว่าเธอคิดเหมือนผมไหม ผมรักเธอ [.] ในตอนที่ผมใกล้เรียนจบ ชั้น ปวส. 3 ผมแทบไม่ได้ติดต่อกับเธอเลย เพราะงานเยอะมาก แม้แต่ในวันเกิดของเธอ ..ในวันนั้นผมได้เตรียมของขวัญไว้มอบให้เธอ เธอโทรหาผมตั้งแต่เช้า( 4 สาย) แต่ผมก็ไม่ได้รับ เพราะติดงาน จนถึงเวลาเย็น ผมเดินทางเข้าไปส่งงานครู และหวังว่าเธอคงจะอยู่ที่ห้องนี้เหมือนเช่นทุกที แต่วันนี้แปลกทั้งๆที่ปกติเธอจะเล่นคอมพ์อยู่ในห้องนี้ [] ผมจึงตั้งใจจะให้ของขวัญกับเธอในตอนเช้าของวันถัดไป คืนนั้น เงินในโทรศัพท์ผมหมดเพราะโทรคุยเรื่องงานกับเพื่อนทั้งวัน ผมจึงได้แต่นอนรอว่าเธอจะโทรมาหาผม [] (เผลอหลับไป) และในคืนนั้นผมฝันเห็นเธอเดินจากผมไป ตอนเช้าของวันอังคารผมรีบไปรอเธอที่ห้อง ด้วยความหวังที่จะให้แหวน เป็นของขวัญกับเธอ แต่วันนี้แปลกกว่าทุกวัน ผมไม่พบเธอเลย เธอไม่ได้มาวิลัย และผมก็ได้มาทราบข่าวจากเพื่อนของเธอ [มันสายไปเสียแล้ว..ผมน่าจะรับโทรศัพท์เธอ..ผมน่าจะโทรไปหาเธืน มันเป็นความผิดของผมเอง เพราะผมไม่เอาใจใส่เธอ ในเวลาที่เธอกำลังต้องการกำลังใจจากผม ถ้าผมรู้เรื่องของเธอเร็วกว่านี้ ..ทำไม ทำไมกัน ทำไมผมถึงได้โง่อย่างนี้ ผมไม่เคยรู้เลยว่าเธอป่วย ผมรักเธอมากถึงผมจะตะโกนดังแค่ไหน เธอก็คงไม่ได้ยินผมแล้ว [] ผมได้สังเกตเห็นบางอย่างอยู่ใต้คีย์บอร์ด สิ่งนั้นก็คือจดหมาย ที่เธอได้ทิ้งเอาไว้ ((พี่บาสค่ะ หมิวอยากจะสารภาพว่าหมิวรักพี่บาสค่ะ แต่เราคบกันไม่ได้ มันเป็นได้แค่เพียงความฝัน วันนี้เป็นวันเกินหนู แต่พี่บาสก็ไม่ได้มา ..หนูเข้าใจค่ะว่าพี่บาส งานยุ่งมาก ช่วงนี้หนูไม่ค่อยสบาย หนูอาจไม่ได้มาเรียน สัก 2 3 วันนะค่ะ *คิดถึงพี่บาสเสมอนะค่ะ..)).[..] ผมได้แต่นั่งเหมอลอย ..เพราะรู้ทั้งรู้ว่าเธอได้จากผมไปแล้วด้วยโรคหัวใจ.หลังจากทุกๆวันผมจะเข้ามานั่งอยู่ที่ห้องนี้..(อาจารย์เองก็เข้าใจ ถึงผมจะเรียนจบไปแล้ว) แล้ววันหนึ่งผมก็ได้รับจดหมาย ฉบับสุดท้ายของเธอ ..น้องสาวของหมิวเป็นคนนำมาให้ ((พี่บาสค่ะ ที่ผ่านมาหนูมีความสุขมากค่ะ หนูไม่เคยเจอใครที่เหมือนพี่มาก่อนเลย เรามีอะไรคล้ายๆกัน ชอบดูหนังเหมือนกัน ชอบอ่านหนังสือเหมือนกัน หนูดีใจค่ะที่หนูได้มีโอกาสรู้จักกับพี่ ..หนูเคยหวังค่ะ หวังว่าสักวัน เราคงจะได้ร่วมทางกันเดินตามความฝัน.แต่ตอนนี้หนูคงต้องขอโทษพี่นะค่ะ.ขอโทษจริงๆ ..เมื่อพี่ได้อ่านจดหมายฉบับนี้ หนูคงไม่ได้อยู่แล้วล่ะค่ะ ลาก่อนค่ะ เป้นกำลังใจให้พี่บาสเดิมตามความฝันต่อนะ ค่ะ ทำให้ได้ล่ะ เป็นผู้กำกับแทนหนูด้วยล่ะกันอิอิ)).

.:: จากวันนั้นผมก็ได้สอบเข้ามาเป็นครูสอนที่นี่ และมานั่งเงียบๆที่ห้องนี้ทุกวัน

มาคอยเธออยู่ที่นี่..เหมือนที่เธอเคยมาคอยผมในวันนั้น
และนี่เป็นรักครั้งแรก และรักครั้งสุดท้ายของผม

END

-
ตั้งใจอยากจะทำเป็นหนังสั้นครับ.แต่เวลาไม่พอ..ใครอ่านแล้วชอบ ก็เม้นด้วยนะครับเพื่อสักวันผมจะได้ทำเป้นหนัง เหอๆ Byhttp://www.thebggaro.co.cc/blog/?p=603