“อุ๊ย...มีแสงส่องเข้ามาในท้องแม่ด้วย แต่ก็เห็นได้ลางๆ นะ อืม...อยากรู้จังมีอะไรรอหนูอยู่ข้างนอกบ้างน้า”
เมื่อเกิดมา เห็นหนูกวาดตามองได้อย่างนี้ หนูยังเห็นไม่ชัดหรอก ถ้าอยู่ใกล้มากๆ สัก 8 นิ้ว หรือเป็นของที่ใหญ่มากๆ สีสดๆ รูปร่างชัดๆ อย่างผ้าม่านรูปสี่เหลี่ยม นั่นล่ะหนูถึงค่อยเห็น หนูไวต่อแสงมากนะ เวลาอุ้มไปถูกแดดก็จะหลับตาปี๋ แต่ถ้าเป็นแสงสลัวๆ ในห้องหนูถึงค่อยหรี่ตามอง
เดือนที่ 1 กว่าหนูจะจ้องดูให้ชัดๆ ต้องใช้ความพยายามในการปรับความชัดของภาพมาก บางทีถึงกับตัวสั่น หรือสะอึกเชียวนะ ตอนนี้หนูได้แต่นอนนิ่งๆ มองสิ่งที่อยากรู้ บางครั้งใช้เวลาจ้องอยู่นาน 10-15 นาทีก็มีนะ
เดือนที่ 2 ต้องรอถึงกลางเดือนแน่ะกว่าเลนส์สายตาหนูจะปรับตามระยะห่างของวัตถุได้ หนูต้องใช้พลังในการมองมาก บางทีถึงกับลงทุนหันหน้าไปมอง หนูเริ่มเห็นได้ไกลตั้ง 6-8 ฟุต แล้วก็หันตามของที่เคลื่อนที่ได้
เดือนที่ 3 สายตาหนูโฟกัสภาพมากขึ้นจนตอนนี้ก็มองเห็นสิ่งต่างๆ ได้ทั่วห้องแล้ว แล้วถ้าเห็นหนูชอบดูมือตัวเอง ก็อย่าแปลกใจเพราะ ประสาทตาจับความชัดของภาพได้ดีขึ้น เลยพร้อมที่จะเรียนรู้โดยใช้มือจับสิ่งของต่างๆ ให้สมกับที่อยากรู้ทันที
เดือนที่ 4 หนูเห็นได้ไกลขึ้นจนมองเลยออกไปนอกหน้าต่างเชียว ควบคุมระยะชัดของวัตถุที่อยู่ใกล้ไกลได้สบายๆ กระซิบนิดคุณภาพการมองเห็นของหนูเกือบเท่าผู้ใหญ่ แถมยังเห็นสีสันสดใสไม่น้อยหน้า ผู้ใหญ่ด้วย
เดือนที่ 5 หนูเลิกมองอะไรผ่านๆ เหมือนวัยแบเบาะแล้ว หรือเรื่องที่จะให้มองตามน่ะไม่มีเสียล่ะ พอเห็นอะไรก็จะเข้าไปคว้าจับเลย อ้าว...ก็การมองและสัมผัสจะช่วยให้หนูเรียนรู้เรื่องการมีอยู่และการหายไปได้มากนี่นา
เดือนที่ 6 ขอชมตัวเองนิดว่าหนูเก่งขึ้นนะ แค่ชําเลืองมองปราดเดียวก็หยิบของที่ต้องการได้แล้ว ก็สายตากับมือทํางานประสานกันได้ดี แล้วหนูก็ชอบสํารวจความลึกในสิ่งของ ชอบยิ้มกับเงาในกระจก เห็นแล้วตื่นเต้นดีจัง
เดือนที่ 7 หนูมองเห็นสิ่งของชิ้นเล็กๆ ได้ อย่างพวกมด แมลง แถมยังเคลื่อนสายตามองตามของเล็กๆ ได้อีก ก็หนูสนใจรายละเอียดสิ่งของเล็กๆ นี่ แถมยังชอบแบมือดูของในมืออีก วัตถุอันไหนใกล้ไกลหนูก็แยกระยะห่างของวัตถุออกได้ด้วย
เดือนที่ 8 ที่ผ่านมาหนูเห็นแต่ภาพลักษณะที่หนูอยู่ในท่านอนหงาย ก็เลยเปลี่ยนท่าดูบ้าง ทั้งผงกหัว ส่ายหัวไปมา เอียงคอ หรือมองแบบกลับหัว ก็หนูอยากเรียนรู้ว่าขนาดและรูปร่างสิ่งของไม่เปลี่ยนไปแน่ๆ หรือเปล่า
เดือนที่ 9 ตอนนี้หนูหัดปีน หัดยืน ระดับสายตาเลยอยู่สูงกว่า ตอนที่หนูนั่งและนอน หนูก็เลยได้เห็นภาพในมุมต่ำแทน บรื้อออ...ชักกลัวความสูงขึ้นมาซะแล้วสิ เพราะช่องว่างที่หนูค้นพบเวลาปีนบันไดหรือเก้าอี้นี่น่ากลัวจัง
เดือนที่ 10 ความสามารถในการมองของหนูไม่แพ้ผู้ใหญ่ หนูชอบมองของเฉพาะอย่าง แถมยังแยกเอาออกมาได้อีก เช่น หยิบของที่หนูสนใจออกจากกล่อง ชอบมองของที่หล่นมาจากขวด ค้นหาของที่ซ่อนก็ยังได้นะ
เดือนที่ 11 พัฒนาการมองเห็นของหนูสมบูรณ์เช่นเดียวกับผู้ใหญ่ หนูสนใจมองภาพในหนังสือ แล้วก็เงาในกระจก ถึงจะรู้แล้วว่าเงาตัวเอง หรือพ่อแม่ในกระจกกับตัวจริงนั้นต่างกัน หนูก็ยังชอบแวะมาดูเงาในกระจกอยู่นั่นเอง
เดือนที่ 12 เมื่อก่อนเห็นอะไร หนูจะลงทุนตะครุบลงไปทั้งมือ ตอนนี้ไม่ต้องแล้ว ก็สายตาหนูใช้การได้ดี มือหนูก็ใช้ถนัด แค่ใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้หยิบของชิ้นเล็กๆ ก็ได้แล้ว แถมยังหยิบของในขณะที่มองไปทางอื่นได้ด้วย
ฝึกสายตาทั้งคู่ ก็หนูเป็นแฝด
แขวนโมบาย หรือหาของเล่นเคลื่อนที่ ภาพใหญ่ๆ สีสดๆ มาให้ฝึกสายตาลูก พูดคุย ยิ้มสบตากับลูกบ่อยๆ เล่นกับลูกทีละคน เพิ่มของเล่นให้เพียงพอ อุ้มไปดูสิ่งต่างๆ นอกบ้าน ถ้าไม่อาจพาไปพร้อมกันได้ให้คุณพ่อมาช่วย หรือญาติ พี่เลี้ยงก็ได้ ถ้าไม่มีใคร ใช้รถเข็นชนิดคู่ที่พาลูกแฝดไปเปิดโลกกว้างด้วยสายตาคู่น้อยๆ พร้อมกันก็ได้ค่ะ
ขอบคุณ : น้องพีเจ-ด.ช.ฟินิกซ์ จุลจักร ฟิงเกอร์
สนับสนุนเนื้อหา
